«Εν πάσει περιπτώση!!!!» • (sic τα τέσσερα
θαυμαστικά – χώρια η ορθογραφία) • «από το ΟΧΙ στα μνημόνια δεν
μπορείς να έρθεις να ψηφίσεις το τρίτο και μακρύτερο». •
Μικρό μόνο δείγμα των παραληρημάτων που έχει προκαλέσει η κωλοτούμπα Τσίπρα σε όλες τις φυλές της αντιμνημονιακής ηπείρου • -από τη Ζωή την Αβίωτη • την Εισαγγελογέννητη και τη Θεσμοκρατούσα • ώς τον τηλεκήρυκα–γελωτοποιό, • που έστησε τώρα και ιντερνετικό τσαντίρι, • απ’ όπου και δανείζομαι το ανωτέρω δείγμα του πνεύματος που το διέπει. •
Κι επειδή καθένας έχει και τα προσωπικά του κολλήματα • δεν παραλείπει να σημειώσει ο Αλτσαντίλας και το εξής: • «Να είστε σίγουροι ότι θα τον φέρουν τον Θεοδωράκη» • -τον Σταύρο φυσικά εννοεί, όχι τον Εσταυρωμένο- • «όπως κατάφεραν να φέρουν και τον Τσίπρα απολογούμενο στον κόσμο που του έδωσε το 62%». •
Για τον Χαϊκάλη, όχι, δεν είχε τίποτα να παρατηρήσει ο ομότεχνος. • Θα προσπαθεί ακόμα να χωνέψει τις προαναγγελθείσες δροσερές πατάτες. •
Εν τω μεταξύ οι οραματιζόμενοι να σαλτάρουν σε Νομισματοκοπείο, Τράπεζα της Ελλάδος και όπου αλλού δει, • επιδίδονται τώρα σε σχεδιασμούς κατάληψης του Σύριζα • και εξαγγέλλουν αγώνες για να ξαναφέρουν τάχα μου στα ίσα του το τσαμένο, τον αρχηγό Τσίπρα, • τον παθόντα, και εκβιασθέντα, και αναστάντα την τρίτην ημέραν κατά τας γραφάς • ώστε πάλιν ερχόμενον μετά δόξης • θάψαι ζώντας και νεκρούς • επιτέλους. • «Θα αγωνιστώ να είναι η υποχώρηση της κυβέρνησης στους δανειστές προσωρινή» • δήλωσε λ.χ. ο Ιππότης των Ορέων καπτάν Στρατούλης. •
Ο κίνδυνος όμως να συμβεί το μοιραίο ελλοχεύει. • Οχι στο τι λένε και παφλάζουν οι πολύχρωμες φυλές του Σύριζα, • αλλά στο τι έχει κατά νου να πράξει τον επόμενο μήνα ο ίδιος ο καψοΤσίπρας, • αυτό το πολιτικό μέγεθος που τσιγαρίζει το πανελλήνιο έξι μήνες τώρα • -έστω κι αν αποφάσισε προσφάτως να ρίξει στο τηγάνι γύρω μας και μερικές δροσερές πατάτες • έτσι, για νοστιμιά. • Διότι, «θα εφαρμόσω τα συμφωνηθέντα» από τη μια, • «δεν πιστεύω σ’ αυτά που πρέπει να κάνω» από την άλλη, • ποιος ησυχάζει;
• Ποιος τον πιστεύει πια ότι δεν μπορεί να του ’ρθει ένα κάτι μέσα στις ήσυχες μέρες του Αυγούστου • -τις ποοολύ καυτές που έρχονται- • και να κάνει ένα μπραφ • να μας πετάξει σούμπιτους στο χάος και στο χαμό;
• Επειδή θα φταίνε βεβαίως αυτοί οι αχρείοι οι τοκογλύφοι δανειστές. • Και όχι ο Ηγέτης, που • όπως έγραψε την περασμένη Κυριακή ο πολύπλαγκτος στην Αριστερά Δημήτρης Ραυτόπουλος • «δεν είναι ο νέος πολιτικός» που τόσο έχει ανάγκη η χώρα, • «είναι το γεροντοπαίδι της παρωχημένης Αριστεράς». •
Παρωχημένης μεν, πολύ της μόδας όμως στις πολύχρωμες επαναστατημένες κοινότητες των Ελλήνων • τόσο που, καλά το έγραψε ο Τάκης Θεοδωρόπουλος , • «η χώρα κινδυνεύει να γίνει λαογραφικό μουσείο, όπου θα εκτίθενται διάφορες επαναστατικές ενδυμασίες». • Με τις οποίες κυκλοφορούν κι οπλοφορούν διάφοροι πιθανοί κι απίθανοι • -με τους ευαίσθητους καλλιτέχνες μας στην πρωτοκαθεδρία, • τραγουδιστές και ηθοποιούς ιδίως, • ιδιαίτερα ανιδιοτελείς κι ευάλωτες ψυχούλες ως γνωστόν. •
Γι’ αυτό κι εγώ
• μη αντέχοντας άλλο αγωνία με λαχτάρα στο τσιγάρισμα • λέω να αποδράσω για λίγο απ’ το τηγάνι, • να πάρω των ομματιών μου, • αλλά και των αφτιών μου, των κατάκοπων, • -άσε δε των νεύρων μου, πλεγμένων πια κοτσίδα- • και να πάω στο Αλακαλακούμπα κι ακόμα παραπέρα. • Να μην ακώ, μη γλέπω, μη νιώθω. • Θα λείψει λοιπόν η στήλη • -μόνο, το νου σας, γυρίζοντας, μη μας βρω στα γουναράδικα.
Μικρό μόνο δείγμα των παραληρημάτων που έχει προκαλέσει η κωλοτούμπα Τσίπρα σε όλες τις φυλές της αντιμνημονιακής ηπείρου • -από τη Ζωή την Αβίωτη • την Εισαγγελογέννητη και τη Θεσμοκρατούσα • ώς τον τηλεκήρυκα–γελωτοποιό, • που έστησε τώρα και ιντερνετικό τσαντίρι, • απ’ όπου και δανείζομαι το ανωτέρω δείγμα του πνεύματος που το διέπει. •
Κι επειδή καθένας έχει και τα προσωπικά του κολλήματα • δεν παραλείπει να σημειώσει ο Αλτσαντίλας και το εξής: • «Να είστε σίγουροι ότι θα τον φέρουν τον Θεοδωράκη» • -τον Σταύρο φυσικά εννοεί, όχι τον Εσταυρωμένο- • «όπως κατάφεραν να φέρουν και τον Τσίπρα απολογούμενο στον κόσμο που του έδωσε το 62%». •
Για τον Χαϊκάλη, όχι, δεν είχε τίποτα να παρατηρήσει ο ομότεχνος. • Θα προσπαθεί ακόμα να χωνέψει τις προαναγγελθείσες δροσερές πατάτες. •
Εν τω μεταξύ οι οραματιζόμενοι να σαλτάρουν σε Νομισματοκοπείο, Τράπεζα της Ελλάδος και όπου αλλού δει, • επιδίδονται τώρα σε σχεδιασμούς κατάληψης του Σύριζα • και εξαγγέλλουν αγώνες για να ξαναφέρουν τάχα μου στα ίσα του το τσαμένο, τον αρχηγό Τσίπρα, • τον παθόντα, και εκβιασθέντα, και αναστάντα την τρίτην ημέραν κατά τας γραφάς • ώστε πάλιν ερχόμενον μετά δόξης • θάψαι ζώντας και νεκρούς • επιτέλους. • «Θα αγωνιστώ να είναι η υποχώρηση της κυβέρνησης στους δανειστές προσωρινή» • δήλωσε λ.χ. ο Ιππότης των Ορέων καπτάν Στρατούλης. •
Ο κίνδυνος όμως να συμβεί το μοιραίο ελλοχεύει. • Οχι στο τι λένε και παφλάζουν οι πολύχρωμες φυλές του Σύριζα, • αλλά στο τι έχει κατά νου να πράξει τον επόμενο μήνα ο ίδιος ο καψοΤσίπρας, • αυτό το πολιτικό μέγεθος που τσιγαρίζει το πανελλήνιο έξι μήνες τώρα • -έστω κι αν αποφάσισε προσφάτως να ρίξει στο τηγάνι γύρω μας και μερικές δροσερές πατάτες • έτσι, για νοστιμιά. • Διότι, «θα εφαρμόσω τα συμφωνηθέντα» από τη μια, • «δεν πιστεύω σ’ αυτά που πρέπει να κάνω» από την άλλη, • ποιος ησυχάζει;
• Ποιος τον πιστεύει πια ότι δεν μπορεί να του ’ρθει ένα κάτι μέσα στις ήσυχες μέρες του Αυγούστου • -τις ποοολύ καυτές που έρχονται- • και να κάνει ένα μπραφ • να μας πετάξει σούμπιτους στο χάος και στο χαμό;
• Επειδή θα φταίνε βεβαίως αυτοί οι αχρείοι οι τοκογλύφοι δανειστές. • Και όχι ο Ηγέτης, που • όπως έγραψε την περασμένη Κυριακή ο πολύπλαγκτος στην Αριστερά Δημήτρης Ραυτόπουλος • «δεν είναι ο νέος πολιτικός» που τόσο έχει ανάγκη η χώρα, • «είναι το γεροντοπαίδι της παρωχημένης Αριστεράς». •
Παρωχημένης μεν, πολύ της μόδας όμως στις πολύχρωμες επαναστατημένες κοινότητες των Ελλήνων • τόσο που, καλά το έγραψε ο Τάκης Θεοδωρόπουλος , • «η χώρα κινδυνεύει να γίνει λαογραφικό μουσείο, όπου θα εκτίθενται διάφορες επαναστατικές ενδυμασίες». • Με τις οποίες κυκλοφορούν κι οπλοφορούν διάφοροι πιθανοί κι απίθανοι • -με τους ευαίσθητους καλλιτέχνες μας στην πρωτοκαθεδρία, • τραγουδιστές και ηθοποιούς ιδίως, • ιδιαίτερα ανιδιοτελείς κι ευάλωτες ψυχούλες ως γνωστόν. •
Γι’ αυτό κι εγώ
• μη αντέχοντας άλλο αγωνία με λαχτάρα στο τσιγάρισμα • λέω να αποδράσω για λίγο απ’ το τηγάνι, • να πάρω των ομματιών μου, • αλλά και των αφτιών μου, των κατάκοπων, • -άσε δε των νεύρων μου, πλεγμένων πια κοτσίδα- • και να πάω στο Αλακαλακούμπα κι ακόμα παραπέρα. • Να μην ακώ, μη γλέπω, μη νιώθω. • Θα λείψει λοιπόν η στήλη • -μόνο, το νου σας, γυρίζοντας, μη μας βρω στα γουναράδικα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου