Του ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται έντιμη και
συνεπής προς τις εξαγγελίες της.
Συνθέτοντας δηλώσεις υπουργών παίρνουμε μία σαφή εικόνα: «Ναι, η τρόικα δεν υφίσταται, το μνημόνιο έχει τελειώσει και οι εφαρμοστικοί νόμοι θα καταργηθούν. Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν θα προχωρήσουν. Οι υπάλληλοι που απολύθηκαν ή βρίσκονται σε διαθεσιμότητα θα επαναπροσληφθούν. Η αξιολόγηση γίνεται μόνο από τον ελληνικό λαό, όχι από υπαλλήλους διεθνών οργανισμών.»
Πολιτικά, οι διαχειριστικές πρωτοβουλίες εφάπτονται της προεκλογικής ρητορικής. Όλα δείχνουν ότι το κυβερνητικό έργο θα είναι ακριβές αποτύπωμα του κομματικού προγράμματος. Όμως το χρηματιστήριο κατέρρευσε, η αγορά έχει παγώσει, οι επιταγές μένουν απλήρωτες, η αξιολόγηση της χώρας τείνει να διολισθήσει και ο Γιάννης Δραγασάκης βγήκε βραδιάτικα για να δηλώσει ότι οι υπουργοί είναι στη διάθεση των επενδυτών.
Φοβάμαι ότι δεν είναι διαθέσιμοι οι επενδυτές.
Μία φιλική, προς την κυβέρνηση, αφήγηση, υποστήριζε ότι η κατάρρευση του χρηματιστηρίου είναι στημένη από τους τραπεζίτες.
Κάποιοι άλλοι είπαν ότι, ούτως ή άλλως, το πολιτικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ είναι αδιάφορο για το χρηματιστήριο και τα μούτρα που θα κάνουν τα αρπακτικά.
Καμία αντίρρηση. Μόνο που για να είναι συνεπής η κυβέρνηση προς τις εξαγγελίες, χρειάζεται χρήματα. Ευρώ. Διότι δεν αρκεί να επαναπροσλάβεις τους υπαλλήλους. Πρέπει να βρεις και τρόπο να τους πληρώσεις. Το «θα πατάξω τη μεγάλη φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο» δεν ακούγεται άμεσο και πειστικό ως σχέδιο. Ακόμα και αν υλοποιηθεί, τα λεφτά δεν φτάνουν. Χρειαζόμαστε τα λεφτά των ξένων. Και, μέχρι στιγμής, η διάθεση που επιδεικνύουμε απέναντι τους είναι συγκρουσιακή.
Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό. Αρκεί να υπάρχει σχέδιο.
Υπάρχει;
Πριν από τις εκλογές στην αγορά, αλλά και σε μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος, πίστευαν ότι σήμερα θα βλέπαμε την κωλοτούμπα.
Ε, λοιπόν, δεν την είδαμε. Έλεγαν αλήθεια.
Τι θα ακολουθήσει;
Άγνωστο. Λογικά, έχουν κάποιο σχέδιο, δεν μπορεί να μην έχουν. Στην περίπτωση που δεν έχουν, τα πράγματα είναι άσχημα:
Γιατί όταν γίνει η κωλοτούμπα οι υπουργοί που έδιωξαν την τρόικα, έκαναν προσλήσεις και ακύρωσαν τις ιδιωτικοποιήσεις, θα πέσουν με την πλάτη στο έδαφος. Αλλά τότε ποιος θα ενδιαφέρεται για την τύχη του Λαφαζάνη;
Συνθέτοντας δηλώσεις υπουργών παίρνουμε μία σαφή εικόνα: «Ναι, η τρόικα δεν υφίσταται, το μνημόνιο έχει τελειώσει και οι εφαρμοστικοί νόμοι θα καταργηθούν. Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν θα προχωρήσουν. Οι υπάλληλοι που απολύθηκαν ή βρίσκονται σε διαθεσιμότητα θα επαναπροσληφθούν. Η αξιολόγηση γίνεται μόνο από τον ελληνικό λαό, όχι από υπαλλήλους διεθνών οργανισμών.»
Πολιτικά, οι διαχειριστικές πρωτοβουλίες εφάπτονται της προεκλογικής ρητορικής. Όλα δείχνουν ότι το κυβερνητικό έργο θα είναι ακριβές αποτύπωμα του κομματικού προγράμματος. Όμως το χρηματιστήριο κατέρρευσε, η αγορά έχει παγώσει, οι επιταγές μένουν απλήρωτες, η αξιολόγηση της χώρας τείνει να διολισθήσει και ο Γιάννης Δραγασάκης βγήκε βραδιάτικα για να δηλώσει ότι οι υπουργοί είναι στη διάθεση των επενδυτών.
Φοβάμαι ότι δεν είναι διαθέσιμοι οι επενδυτές.
Μία φιλική, προς την κυβέρνηση, αφήγηση, υποστήριζε ότι η κατάρρευση του χρηματιστηρίου είναι στημένη από τους τραπεζίτες.
Κάποιοι άλλοι είπαν ότι, ούτως ή άλλως, το πολιτικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ είναι αδιάφορο για το χρηματιστήριο και τα μούτρα που θα κάνουν τα αρπακτικά.
Καμία αντίρρηση. Μόνο που για να είναι συνεπής η κυβέρνηση προς τις εξαγγελίες, χρειάζεται χρήματα. Ευρώ. Διότι δεν αρκεί να επαναπροσλάβεις τους υπαλλήλους. Πρέπει να βρεις και τρόπο να τους πληρώσεις. Το «θα πατάξω τη μεγάλη φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο» δεν ακούγεται άμεσο και πειστικό ως σχέδιο. Ακόμα και αν υλοποιηθεί, τα λεφτά δεν φτάνουν. Χρειαζόμαστε τα λεφτά των ξένων. Και, μέχρι στιγμής, η διάθεση που επιδεικνύουμε απέναντι τους είναι συγκρουσιακή.
Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό. Αρκεί να υπάρχει σχέδιο.
Υπάρχει;
Πριν από τις εκλογές στην αγορά, αλλά και σε μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος, πίστευαν ότι σήμερα θα βλέπαμε την κωλοτούμπα.
Ε, λοιπόν, δεν την είδαμε. Έλεγαν αλήθεια.
Τι θα ακολουθήσει;
Άγνωστο. Λογικά, έχουν κάποιο σχέδιο, δεν μπορεί να μην έχουν. Στην περίπτωση που δεν έχουν, τα πράγματα είναι άσχημα:
Γιατί όταν γίνει η κωλοτούμπα οι υπουργοί που έδιωξαν την τρόικα, έκαναν προσλήσεις και ακύρωσαν τις ιδιωτικοποιήσεις, θα πέσουν με την πλάτη στο έδαφος. Αλλά τότε ποιος θα ενδιαφέρεται για την τύχη του Λαφαζάνη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου