ΠΟΛΕΜΟΣ και ΚΟΙΝΩΝΙΑ: Σταματήστε το μίσος και το αίμα

Του ΓΙΩΡΓΟΥ Χ. ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ

Ανατολική Ευρώπη, Μέση Ανατολή, Αφρική, παντού φωτιά και χάος. 

Η εισαγόμενη δημοκρατία αμερικανικής προέλευσης στο Ιράκ, αυτή που κόστισε εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, εξαερώνεται όπως «οι φούσκες» των στεγαστικών δανείων. 

Στη Λιβύη συμμορίες, που όπλισαν οι Δυτικοί «δημοκράτες» εναντίον του Καντάφι, συγκρούονται μεταξύ τους.

Στο Μάλι, θάνατος και φρίκη. 

Κοντά στα αφύλαχτα, κυριολεκτικά, σύνορα μεταξύ Αυστρίας και Ουγγαρίας μάς δείχνουν το εργοστάσιο της Audi και το ιδιωτικό αεροδρόμιο με το οποίο μεταφέρουν εργαζομένους από τη Βουδαπέστη. Στα 650 ευρώ ο μέσος μισθός.  

Η φτώχεια πανταχού παρούσα. Μαζί και ο φασισμός.  

Εδώ στη «μεσευρώπη» επενδύουν οι νεοβάρβαροι του χρήματος, έχοντας αναγάγει σε ύψιστη τέχνη τον καιροσκοπισμό και τον νεοναζισμό. Η απληστία, η ανοικτιρμοσύνη, η ατιμία, το ψέμα, η υποκρισία, η χαμέρπεια φύονται πλέον παντού. Μίσος, μίσος, μίσος. 

Ρωτώ για τις βίλες και τα πανάκριβα τζιπ στο δάσος της Βούδας. Μιλούν ψιθυριστά για μαφιόζους. Διαπιστώνει κανείς πως κάθε νεοαποικιακή κατάκτηση συνοδεύεται από την άνοδο των μαφιόζικων δικτύων και της φασιστικής ιδεολογίας. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ουκρανία. Εκεί παίζεται η νέα γερμανική αυτοκρατορία, στα όρια της πρώην Αυστροουγγαρίας και του ζωτικού χώρου της Ρωσίας. Η σύγκρουση των «ζωτικών χώρων» προκαλεί το θάνατο 298 ανθρώπων. Το γεγονός θα επικαλύψει επικοινωνιακά το νέο έγκλημα στη Γάζα, ενώ ακόμη μία φορά οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης θα υποστηρίξουν μαζί με τον Ομπάμα το Ισραήλ και το δικαίωμά του να υπερασπίζεται τον εαυτό του. Αλλά ακόμα μία φορά υπάρχουν και εκείνοι που καταδικάζουν την ακραία βία και τη λειτουργία του Ισραήλ ως κοινού δολοφόνου. Ενας απ' αυτούς είναι και ο Εβραίος διανοούμενος Daniel Salvatore Schiff, που καταδικάζει το μακελειό, καταγγέλλοντας την ισραηλινή Δεξιά για προδοσία της ιστορίας του Ολοκαυτώματος προς χάριν γεωστρατηγικών συμφερόντων.

Οι προσπάθειες, πάντως, να βρεις μια λογικοφανή αιτία για το μακελειό σαρκάζουν τη λογική. Οι Ισραηλινοί σκοτώνουν και πάλι, γιατί θεωρούν ότι απειλούνται. 

Τους απειλούν οι λέξεις του διάσημου Αμερικανο-Εβραίου Νόαμ Τσόμσκι και δεν του επιτρέπουν να εισέλθει στο Ισραήλ για να συμμετάσχει σε συνέδριο. Τους απειλούν όσοι αισθάνονται αλληλεγγύη στον πόνο των Παλαιστινίων που είναι αποκλεισμένοι στη Γάζα, και γι' αυτό μακελεύουν τους ακτιβιστές που μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια με πλοιάρια. Τους απειλούν τα σχολεία του ΟΗΕ, το νοσοκομείο της Ερυθράς Ημισελήνου και το κτήριο των διεθνών μέσων ενημέρωσης που ισοπέδωσαν στην προηγούμενη επιδρομή τους. 

Και διερωτάται κανείς, γιατί αυτοί που απειλήθηκαν από την Τελική Λύση, την επιβάλλουν στους άλλους;  

Πού εδράζεται ο απάνθρωπος φανατισμός εκείνων που οι ανιόντες τους τον υπέστησαν από τον Χίτλερ; 

Ιστορικά ο εβραϊκός φονταμενταλισμός δημιουργήθηκε το 1975 από την αντίδραση του Ισραήλ στην απόφαση των Ηνωμένων Εθνών, με την οποία καταγγελλόταν ο σιωνιστικός ρατσισμός. Στη βάση αυτή και με το σύνθημα «Ολος ο κόσμος είναι εναντίον μας», οι εξτρεμιστές του ριζοσπαστικού εθνικού θρησκευτικού κόμματος καλλιέργησαν μια νέα μορφή φανατισμού που εκτρεφόταν από την εντατικοποίηση της πνευματικής διάστασης του σιωνισμού, με αποτέλεσμα οι Ισραηλινοί από εκλεκτός λαός του Θεού να γίνουν τα επίλεκτα θύματα όλου του κόσμου! Στη θυματοποίηση αυτή βασίζεται και η κατηγορία εναντίον του ίδιου του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών από τον Ισραηλινό υπουργό Πληροφοριών και Διασποράς Youli Edelstein για «αντισημιτισμό»! Κι αυτό γιατί τα Ηνωμένα Εθνη... τόλμησαν να υιοθετήσουν την έκθεση της επιτροπής έρευνας για την πολύνεκρη εισβολή στη Γάζα τον Γενάρη του 2010 που μιλούσε για εγκλήματα πολέμου. Θυμίζουμε ότι το 1995, σε προεκλογική συγκέντρωση του κόμματος Λικούντ, έκαψαν μια κούκλα-ομοίωμα του Ράμπιν. Λίγο καιρό μετά, ο Ράμπιν δολοφονήθηκε από οπαδό του ριζοσπαστικού εθνικού θρησκευτικού κόμματος!

Ο φανατισμός αυτός, όταν βρίσκεται στην εξουσία, συνοδεύεται από έναν ορισμένο ολοκληρωτισμό, καθώς αναζητά με τίμημα ακόμη και την εξαφάνιση του Αλλου την Ενότητα, η οποία είναι πάντα «μονολιθική». Το ολοκληρωτικό καθεστώς, παρασυρόμενο από τη φρενίτιδα της βίας, εντείνει τον τρόμο και τη βία με μια συνεχώς επιταχυνόμενη κίνηση που τείνει προς την «Αποκάλυψη».  

Υπάρχει, άραγε, τρόπος αντιμετώπισης του φανατισμού;  

Σύμφωνα με τον Κλάουζεβιτς, όπως τον παραθέτει ο Π. Κονδύλης στη «Θεωρία του Πολέμου», «μέσα στον πολιτισμό υπάρχει τόσο ένα πρακτικά επαρκές ισοζύγιο των αντίρροπων τάσεων του ανθρώπου, έτσι ώστε να διατηρείται η ειρήνη, όσο και αρκετή ένταση, έτσι ώστε ένας πόλεμος δεν αποκλείεται, αλλά μάλλον προετοιμάζεται». Συνεπώς, ο πόλεμος ή η ειρήνη είναι το αποτέλεσμα του συσχετισμού αυτών των αντίρροπων δυνάμεων αλλά και της δημιουργίας «μίσους» μέσω της χειραγώγησης των μίντια και των διαμορφωτών της κοινής γνώμης. Γι' αυτό το λόγο, το κίνημα κατά του πολέμου και η κουλτούρα της ειρήνης, δηλαδή η εκπαίδευσης στο σεβασμό και την κατανόηση του Αλλου, έχουν θεμελιώδη σημασία.