ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Tίποτα !!!


Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος λοιπόν. 

Δεν έχω τίποτα εναντίον του. Αντιθέτως. Εχω ακούσει ότι είναι αξιοπρεπής και συγκροτημένος. Ασε το άλλο. Οτι δηλαδή διαπρέπει ως γητευτής θηλυκών που πάσχουν από το λεγόμενο «πατρικό σύνδρομο». Αλλά και γητευτής κυριων. Κάποιας ηλικίας.

Ομως εκτός από το παράστημά του και το χαμηλόφωνο τόνοτων παρεμβάσεών του, για ένα πράγμα έγινε γνωστός. Οταν πριν από πολλά χρόνια αποφάσισε να ηγηθεί μιας παράταξης με την επωνυμία «Κίνημα Ελεύθερων Πολιτών». Με την αποχώρησή του από την γαλάζια στρούγκα τάραξε τα νερά. Αποτέλεσμα; Να περιφέρεται, επί 24ωρου βάσεως, σε όλα τα κανάλια τα τηλεοπτικά. Σε όλα τα talk shows. Ολων των παρουσιαστών!

Ετερο αποτέλεσμα; 

Να το σπρώχνει το σύστημα το καθεστωτικό. Με χέρια και με πόδια. Ετσι το ΚΕΠ εκτινάχθηκε στα ύψη τα δημοσκοπικά. Κάτι σαν βεγγαλικό. Κι έτσι σε σύντομο χρονικό διάστημα το ίδιο ΚΕΠ και ο ίδιος ο Αβραμόπουλος καθηλώθηκαν και προσγειώθηκαν στα ίδια περίπου ποσοστά μ αυτά που απέσπασε προσφάτως στις ευρωεκλογές το κόμμα του κυρ Φώτη του Κουβέλη

Τελευταίο αποτέλεσμα; 

Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, παρέα με το ευσταλές παράστημά του, με το μπλέιζερ και με το χαμηλόφωνο, κεντροδεξιό του προφίλ, να επιστρέψουν στην στρούγκα της Νέας Δημοκρατίας. 

Ολα αυτά για μια κατάληξη που θυμίζει «μια τρύπα στο νερό»!

Κάπου εκεί δικαίωσε την αθάνατη ρήση του Θεόδωρου του Πάγκαλου «ο κύριος τίποτα». Αν και διαφωνώ. Διότι στην κρίσιμη μονομαχία Ντόρας-Αντώνη, εκείνος προέβλεψε την τελική κατάληξη και ακολούθησε, ως τελετάρχης και αυτοδιόριστος υποστράτηγος, τον επικρατέστερο «στρατηγό» Αντώνη Σαμαρά

Τι σημαίνουν όλα αυτά;  

Μα είναι ηλίου φαεινότερο. Τα πολιτικά παιχνίδια φυσικά. 

Με την φούσκα του ΚΕΠ κατάφερε να εξασφαλίσει τραπέζι πίστα στο κόμμα το νεοδημοκρατικό. Αφού πρώτα τους έτριξε τα δόντια στην συνέχεια επανήλθε στην οικογένεια. Ως παρασιτεμένος και παραχαιδεμένος υιός

Με την ανοικτή υποστήριξη προς τον Αντώνη Σαμαρά εξασφαλίζει θέση επιτρόπου στην Ευρωπαική Ενωση. Κάτι σαν προίκα. Σαν ανταμοιβή των «πολύτιμων υπηρεσιών» του. Σαν ανταπόδοση. Σαν δήλωση «εγώ Μητσάρα μου δεν ξεχνώ τους φίλους μου». Κάτι τέτοιο

Ετσι από τον ερχόμενο Νοέμβριο θα σουλατσάρει στα σαλόνια τα ευρωπαικά. Θα ανταλλάσσει απόψεις με πρωτοκλασάτους, ευρωπαίους συμμάχους. Θα εξασφαλίσει μια πρώτης τάξεως μηνιαία αποζημίωση. Και επί μια ολόκληρη πενταετία θα βλέπει και θα καγχάζει εκ του μακρόθεν, με τους κανιβαλισμούς και τον ορυμαγδό της πολιτικής σκηνής στην Ψωροκώσταινα!

Και η δουλειά; Και η παρουσία η ελληνική; 

Σιγά τα δύσκολα. Σάμπως ο Χρήστος Παπουτσής έκανε κάτι; Σάμπως θυμάται το όνομα Papoutsis έστω και ένας αξιωματούχος των Βρυξελών; Ούτε μισός!

Ο Γιάννης Τσαρούχης έλεγε «στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις»

Εγώ συμπληρώνω:
«Στην Ελλάδα σημασία έχει ποιος είσαι και καθόλου τι κάνεις». Μάλιστα όσο λιγότερα τόσο καλύτερα. Οσο ελάχιστα τόσο περισσότερα. 

Γιατί, αγαπητέ μου, ο Αβραμόπουλος δεν είναι μόνο πολιτικός. Πάνω και πριν απ όλα είναι πρόταση, είναι το πιο διαδεδομένο «είδος» σ αυτή την γεωγραφική κουκίδα με την ονομασία Ελλάς

Να γελάς!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου