Ενα βήμα μπροστά και δύο πίσω κάνει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο Κουρδικό. Το λέει, μεταξύ άλλων, σε μεγάλη συνέντευξη που μόλις έδωσε στην εφημερίδα «Hurriyet» ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς,
προεδρικός υποψήφιος του κουρδικού Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (HDP),
το οποίο επιδιώκει να επεκταθεί πέρα από τη βάση του στη Νοτιοανατολική
Τουρκία, στις εκλογές του επόμενου μήνα.
Επικρίνει επίσης την κυβέρνηση του ΑΚΡ ότι «σταμάτησε τις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και τη διαδικασία ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ενωση». Πράγμα που όντως έκανε ο Ερντογάν μόλις ξεδόντιασε τους «πασάδες» του στρατού και ξήλωσε το κεμαλικό κατεστημένο. «Η κυβέρνηση σέρνει τα πόδια της στο Κουρδικό, αλλά η κοινωνία θέλει γρήγορα λύσεις. Αυτή τη στιγμή είμαστε σε κρίσιμη φάση στις διαπραγματεύσεις. Είμαστε επίσης λίγες ημέρες πριν από την εκλογή προέδρου και υπάρχουν πολύ σοβαρές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Η διαδικασία βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού» λέει ο Ντεμιρτάς.
Πολλοί Τούρκοι αναρωτιούνται «τι θέλουν οι Κούρδοι παραπάνω;». Το Ντιγιαρμπακίρ, λένε, είναι τώρα περισσότερο κουρδική παρά τουρκική πόλη, οι Κούρδοι μιλούν τη γλώσσα τους ελεύθερα, έχουν το δικό τους κόμμα, διοικούν σε πολλές τοπικές κοινότητες κ.τ.λ.
«Αυτό δεν σημαίνει ότι αντιμετωπίζονται ισότιμα. Δεν μπορούν ακόμη να έχουν εκπαίδευση στη δική τους γλώσσα. Υπάρχουν νομικά εμπόδια για την ανάπτυξη της δικής τους ιστορίας και του πολιτισμού, κάτι που ισχύει επίσης και για άλλες μειονότητες στην Τουρκία. Θέλουν να συμμετάσχουν στη διακυβέρνηση. Ολα αυτά τα αιτήματα είναι μέρος των απαιτήσεων για έναν γενικό εκδημοκρατισμό στην Τουρκία» λέει ο Ντεμιρτάς. Και πράγματι το περιοριστικό νομικό καθεστώς και η καχυποψία των οργάνων του κράτους απέναντι στους Κούρδους παραμένουν αναλλοίωτα.
Ακανθώδες ζήτημα η αλλαγή συνόρων
Κάποιοι βλέπουν μια ιστορική ευκαιρία για κουρδική αναγέννηση. Μήπως ήρθε η ώρα για έναν λαό που ζει χωρισμένος σε Τουρκία, Συρία, Ιράκ και Ιράν να ενωθεί και να σχηματίσει ένα Κουρδιστάν; Ιδίως τώρα που η Συρία και το Ιράκ αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο της διάλυσης; Ο Ντεμιρτάς απέφυγε να απαντήσει σε αυτό, γιατί θα έπρεπε να θέσει ακανθώδη ζητήματα όπως η αλλαγή συνόρων. Οπως και στο ερώτημα αν το κουρδικό πολιτικό κίνημα έχει ένα Σχέδιο Β αν η κυβέρνηση Ερντογάν δεν τηρήσει τις υποσχέσεις της. «Ολα αυτά θα συζητηθούν μετά τις προεδρικές εκλογές. Αυτή τη στιγμή προωθούμε το έργο μας για μια "νέα ζωή"» είπε.
Γεννημένος στο Ντιγιαρμπακίρ το 1973, ο Ντεμιρτάς σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αγκυρας και μετά εργάστηκε για οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εξελέγη για πρώτη φορά στο κοινοβούλιο το 2007. Σήμερα είναι συν-επικεφαλής του HDP και υποψήφιός του για την προεδρία. Θεωρείται από αρκετούς το πρόσωπο που συμβολίζει τις μεγαλύτερες ελπίδες για τον πολιτικό αγώνα των Κούρδων.
Την ίδια ώρα όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν άνετη εκλογή του Ερντογάν, από τον πρώτο γύρο, στις 10 Αυγούστου, με άνω του 55%. Ο Εκμελεντίν Ιχσάνογλου, κοινός υποψήφιος των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της τουρκικής αντιπολίτευσης, συγκεντρώνει περί το 35%. Ο Ντεμιρτάς εμφανίζεται με ποσοστό μικρότερο από 10%.
Οι νέες διαπραγματεύσεις για το Κουρδικό άρχισαν τον Μάρτιο του 2013 με την εκεχειρία που ανακοίνωσε ο ισοβίτης ιστορικός ηγέτης του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Κίνηση εντυπωσιασμού ή η αρχή μιας αληθινής κουρδικής άνοιξης; Μπορεί να τελειώσει ένας άγριος εμφύλιος έπειτα από 30 χρόνια και 40.000 νεκρούς με μια ειρηνευτική συμφωνία με τον Ερντογάν;
Η αλήθεια είναι ότι όλοι έχουν να κερδίσουν από την εξομάλυνση. Για τον 64χρονο Οτσαλάν κίνητρο είναι η προοπτική να εκτίσει την ποινή της ισόβιας κάθειρξης σε κατ' οίκον περιορισμό και - γιατί όχι; - να κερδίσει κάποια στιγμή την ελευθερία του και να περάσει στην Ιστορία ως ο ηγέτης που εξασφάλισε δικαιώματα για τον λαό του.
Για τους Κούρδους είναι ένα νέο Σύνταγμα, νέοι αντιτρομοκρατικοί νόμοι, παύση των διώξεων για χιλιάδες ειρηνικούς ακτιβιστές, εκπαίδευση στην κουρδική γλώσσα και διευρυμένη αυτονομία στις περιοχές τους στη Νοτιοανατολική Τουρκία.
Και το ΡΚΚ θα μπορούσε να γίνει πολιτικός συνομιλητής, όχι μικρό πράγμα για ένα κόμμα εκτός νόμου που χαρακτηρίζεται τρομοκρατική οργάνωση από την Τουρκία, τις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Για τον Ερντογάν το «έπαθλο» είναι ακόμη πιο αστραφτερό αλλά και αμφιλεγόμενο: η προεδρία της Τουρκικής Δημοκρατίας, στην οποία επιθυμεί διακαώς να μεταπηδήσει. Με τη στήριξη του Κουρδικού Κόμματος, που έχει 36 έδρες στη Βουλή, ο ισλαμιστής πρωθυπουργός θα μπορέσει να εξασφαλίσει συντριπτική πλειοψηφία σε μια προεδρία με πλήρεις εκτελεστικές εξουσίες και όχι απλώς ρυθμιστικές όπως ως σήμερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου