ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Γιατρέ μου, τι σκατά ξέρεις;

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Toυ ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ

Κανένας δεν ξέρει πόσοι άνθρωποι εργάζονται στο δημόσιο σύστημα υγείας με πλαστά πιστοποιητικά. 

Βάζει ο άλλος τα ακουστικά να σε ακροαστεί, αλλά στην πραγματικότητα ακούει Ρέμο. Δεν ξέρω πώς ακριβώς μπορείς να το καταφέρεις αυτό. Όμως από τη στιγμή που γίνεται, θέτει σε αμφισβήτηση ακόμα και σταθερές, όπως η πανεπιστημιακή εκπαίδευση. 

Πτυχίο;  

Σιγά τώρα! Βάλε μια ποδιά, φτιάξε μερικά πλαστά πιστοποιητικά και θα μάθεις πάνω στην πράξη και στον χρόνο. 

Ο τύπος στη Σκύρο είχε τρία ΑΦΜ, κυκλοφορούσε με Ferrari και διέθετε διευθυντική θέση στο σύστημα υγείας. Γιατρός δεν ήταν. Είχε διδακτορικό στο μεγάλο πανεπιστήμιο της λαμογιάς. 

Δεν θέλω, απλώς, να τον γνωρίσω. Θέλω να μάθω τα πάντα για αυτόν. Από ανάλυση ούρων μέχρι εξέταση DNA. Και κυρίως θέλω να μου πει πώς στο διάολο το έκανε. Δηλαδή, αν εμφανιστώ εγώ τη Δευτέρα με ένα πτυχίο ιατρικής στο χέρι, θα με πάρουν για αγροτικό;  

Δεν υπάρχει ένα σύστημα διασταύρωσης με τις ιατρικές σχολές; 

Βέβαια δεν αποκλείεται ο τύπος να έχει καλύτερη κατάρτιση και από καθηγητή - εκτός από απατεώνας είναι και ιδιοφυία, μην το ξεχνάμε αυτό. Όμως η ιστορία με γοήτευσε τόσο πολύ, που κάθισα και το έψαξα.

Κατά πάσα πιθανότητα ο τύπος πλαστογράφησε ιταλικό πτυχίο και άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Τα κατέθεσε στην Ελλάδα όπου και αναγνωρίστηκαν. 

Εδώ, βέβαια, εγείρεται ένα σοβαρό θέμα: οι άνθρωποι που τα μετέφρασαν, τα παρέλαβαν και τα επικύρωσαν, δεν κατάλαβαν ότι είναι πλαστά; 

Μετά προκύπτει και άλλο ερώτημα: οι συνάδελφοί του δεν υποψιάστηκαν ότι πρόκειται περί απατεώνα; 

Όχι, δεν το κατάλαβαν. Και ξέρετε γιατί; Διότι, όπως μου λέει νοσοκομειακός γιατρός, είναι σύνηθες το φαινόμενο να υπάρχουν στο σύστημα υγείας γιατροί που δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Γιατροί που έφεραν πτυχία από Βουλγαρία και Ρουμανία, χώρες που, αν θέλεις, μπορείς να βρεις τον τρόπο για να παρακάμψεις εξετάσεις και άλλα κουραστικά. Και πρόκειται για χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που χορηγούν τίτλους τους οποίους, φυσικά, αναγνωρίζει το ελληνικό κράτος. «Μέχρι κι εμείς οι γιατροί, είμαστε τόσο συνηθισμένοι να βλέπουμε συναδέλφους που είναι παντελώς άσχετοι με το αντικείμενο, που δεν μας ενδιαφέρει αν έχουν πτυχίο... Έχουμε δει τόσους που έχουν έγκυρο πτυχίο και είναι αδαείς, ώστε το να μου λες ότι έχεις τίτλους σπουδών, δεν πιστοποιεί καμία ιατρική γνώση».

Η ελληνική ύπαιθρος είναι σπαρμένη με ιστορίες γιατρών που ήρθαν από Βουλγαρία και Ρουμανία, εντελώς ανίδεοι, και τοποθετήθηκαν σε αγροτικά ιατρεία ως εν δυνάμει «δολοφόνοι». 

«Έκανα αγροτικό με συνάδελφο που είχε πτυχίο από βαλκανική χώρα. Δεν ήξερε ούτε πού πέφτει η καρδιά, δεν την εμπιστευόμουν ούτε να βάλει θερμόμετρο. Και όμως, είχε ένα ύφος επιμελήτριας που ψάρωνε τους επισκέπτες. Εννοείται ότι εργάζεται στο ΕΣΥ νομιμότατα με όλες τις σφραγίδες...».

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι τα πτυχία.: 


Είναι η επάρκεια γνώσεων και η αξιολόγηση των γιατρών που μπαίνουν στο σύστημα υγείας. 

Αυτή τη στιγμή ο Άδωνις ελέγχει πτυχία, όχι γνώσεις. Ο έλεγχος των γνώσεων γίνεται από τους ασθενείς που, ακόμα και αν εντοπίσουν πρόβλημα, μπορεί να μην προλάβουν να μας το πουν.