ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: H Ζώνη του Λυκόφωτος καλωσορίζει την Κριμαία

Οι περισσότεροι κάτοικοι της Κριμαίας ίσως δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμη, αλλά χωρίς να πέσει ούτε μια σφαίρα και σε διάστημα μόλις λίγων ημερών, η Κριμαία έχει ενταχθεί στη λίστα των ευρωπαϊκών εδαφών που ζουν στη ζώνη του λυκόφωτος της διεθνούς κυριαρχίας.

 

Δεν είναι μια ευχάριστη λίστα. Ξεκινάει με την κατεχόμενη Κύπρο και στο πρώην σοβιετικό έδαφος εκτείνεται στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, στην Αμπχαζία, τη Νότια Οσετία και την Υπερδνειστερία. Στα Βαλκάνια, το Κοσσυφοπέδιο έχει κυρίως βγει από τις σκιές, έχοντας αναγνωριστεί από 107 κράτη, αλλά ακόμη δεν έχει αποκτήσει μια έδρα στα Ηνωμένα Έθνη.  Η Republika Srpska και η Τσετσενία έχουν αποκηρύξει το σκιώδες καθεστώς τους, για την ώρα τουλάχιστον.

 

Σε αντίθεση με τις άλλες, η Κριμαία απλώς απορροφάται από μία άλλη χώρα, τη Ρωσία. Όπως παρατήρησε ένας Αρμένιος, (το θέμα) προχώρησε σε λίγες ημέρες περισσότερο από ό,τι έχει προχωρήσει σε 26 χρόνια αυτή του Ναγκόρνο Καραμπάχ.

 

Αλλά αυτό δεν θα καταστήσει ευκολότερο για την περιοχή να αποκτήσει διεθνή νομιμότητα. Προφανώς αυτοί που θέλουν να παραμείνουν μέρος της Ουκρανίας –Ουκρανοί, Τατάροι, και με ευρωπαϊκό προσανατολισμό Ρώσοι- θα πληγούν περισσότερο. Αλλά οι Ρώσοι της Κριμαίας, οι οποίοι γιορτάζουν στους δρόμους της Συμφερόπολος, σύντομα θα ανακαλύψουν ότι η ζωή δεν είναι τόσο εύκολη για αυτούς.

 

Τι θα συμβεί στον τραπεζικό σας λογαριασμό και σε τι νόμισμα θα είναι οι καταθέσεις;  


Ήδη υπάρχουν δημοσιεύματα που συγχύζουν.  


Μπορούν τα αεροδρόμιά σας να εξυπηρετούν διεθνείς πτήσεις; Πώς θα ταξιδεύετε στο εξωτερικό και με τι διαβατήριο; 


Αυτά είναι προβλήματα για τα οποία οι Αμπχαζοί και οι κάτοικοι της Υπερδνειστερίας έχουν κάποια πικρή εμπειρία.

 

Και αυτά πριν ακόμη φτάσετε στο να προσπαθήσετε να λύσετε το ζήτημα των δικαιωμάτων της ουκρανικής περιουσίας, και τη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας και νερού από την ενδοχώρα της Ουκρανίας.

 

Οι πιο παράξενες πτυχές της υπόθεσης της Κριμαίας είναι ότι αυτή δεν είναι μια κατάσταση που προέκυψε από μια διαμάχη. Οι άλλες περιοχές κατέληξαν σε αυτό το δυσάρεστο, απομονωμένο καθεστώς κυρίως λόγω του ότι δεν είχαν άλλη επιλογή, στη διάρκεια αιματοχυσίας. Στην Κριμαία, η μόνη διαμάχη ξεκίνησε μετά από τη ρωσική προσάρτηση. Η απόσχισή της θα λάβει χώρα, όπως λένε οι Ρώσοι, σε ένα άδειο μέρος, na pustom meste για κανένα άλλο λόγο παρά το ότι το θέλησε ο πρόεδρος Putin.

 

Ωστόσο, όλα τα δυσοίωνα προηγούμενα για μια σύγκρουση είναι εδώ. 


Η Natalia Mirimanova φοβάται για μια επανάληψη της Βόρειας Ιρλανδίας, στην οποία μια μεγάλη μειονότητα αισθάνθηκε ότι είχε στερηθεί των πολιτικών της δικαιωμάτων από τη διχοτόμηση.

 

Ο Gerard Toal ανησυχεί για το παράδειγμα της Βοσνίας, με τον πρόεδρο Vladimir Putin να παίζει τον ρόλο του Slobodan Milosevic και τον πρωθυπουργό της Κριμαίας, Sergei Aksyonov το ρόλο του Radovan Karadzic, καταφέρνοντας να ανοίξουν μια τρύπα σε μια πολυεθνική κοινωνία.

Το ενδεχόμενο να υπάρξει βία στην Κριμαία είναι σαφώς μικρότερο από ό,τι στην περίπτωση της Βοσνίας. Η τραγωδία είναι ότι αυτό είναι μια επιλογή που δεν χρειάστηκε να κάνει κανένας. Η Κριμαία είχε ήδη άφθονη αυτονομία και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ήθελαν να διαλέξουν μεταξύ Ρωσίας ή Ουκρανίας. Ήταν πολύ ευχαριστημένοι να ζουν και με τις δύο, μέχρι που η Δαμόκλειος Σπάθη του Κρεμλίνου κατέβηκε αυτή την εβδομάδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου