«Απομένει το Τελευταίο Μίλι, αλλά είναι πρόβλημα το
κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον», είπε ο διοικητής της ΤτΕ, μιλώντας στην
Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής στις 15/1/14.
Υπάρχουν δύο
ενστάσεις με πολιτική σημασία.
Η πρώτη για το «μίλι». Το ότι μπορούμε
πλέον να φυτοζωούμε χωρίς δανεικά φτάνει; Είμαστε στην αφετηρία, μετά
την πιστολιά, αλλά δεν έχουμε αρχίσει το τρέξιμο. Στο τελευταίο μίλι θα
έχουμε παραγωγική βάση που να εγγυάται δημοσιονομικό πλεόνασμα 4% του
ΑΕΠ, για χρέη και για επενδύσεις στην ανάπτυξη με στόχο τη μείωση της
ανεργίας 2% ετησίως.
Η δεύτερη ένσταση αφορά το «πρόβλημα» στο
πολιτικοκοινωνικό περιβάλλον. Υποθέτω ότι ο κ. Προβόπουλος εννοεί την
κοινωνική ένταση και πιθανή κυβερνητική αστάθεια. Σε μία χώρα που
«έχασε» 25% του ΑΕΠ προσθέτοντας ένα εκατομμύριο ανέργους, το αντίθετο
θα ήταν έκπληξη. Το πρόβλημα, δυστυχώς, είναι η άρνηση του πολιτικού
προσωπικού, συνολικά, να αντιμετωπίσει την κατάσταση με την πολιτική
ωριμότητα και τη γενναιότητα που απαιτεί η σοβαρότητα του προβλήματος.
Με θλίβει η κατάπτωση της ελάσσονος και ο τυχοδιωκτισμός της μείζονος
αντιπολίτευσης. Θεωρώ, όμως, ότι η κύρια ευθύνη ανήκει στις δυνάμεις που
αποτελούν και στηρίζουν την κυβέρνηση. Κοινωνικοπολιτικό πρόβλημα δεν
είναι οι «κραυγές» της αντιπολίτευσης, αλλά η αποτυχία της κυβέρνησης να
πείσει για τη δυνατότητα ανάκαμψης. Η αντιπολίτευση, σε ενάμιση χρόνο
απίστευτης λιτότητας, «κατόρθωσε» να παραμείνει στάσιμη στην εκλογική
της επιρροή. Η κατάσταση δεν έχει σχέση με το 1981 και την κυβέρνηση που
«παρέδωσε» στο ΠΑΣΟΚ της Αλλαγής. Σήμερα υπάρχει απόγνωση και δυσπιστία
για όλους.
Η ευθύνη ανήκει στον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο του
ΠΑΣΟΚ, γιατί οι βουλευτές της συμπολίτευσης φυλλορροούν σε κάθε δύσκολη
καμπή. Είναι οι δικοί τους χειρισμοί και η αδυναμία τους να εξηγήσουν
πειστικά τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος και τις προϋποθέσεις
εξόδου που κρατούν την οικονομία καθηλωμένη.
Η αδράνεια στη
μείωση του κομματικού κράτους και της γραφειοκρατίας, οι παλινωδίες στα
φορολογικά με σημειολογικά κορυφαίο το «πετρέλαιο θέρμανσης», αλλά
κυρίως τη φορολογία πολιτών και επιχειρήσεων, οι διορισμοί με κομματική
ποσόστωση, οι αποκαλύψεις για υποθέσεις διαφθοράς έχουν καταρρακώσει το
ηθικό του κόσμου.
Το κυριότερο, η ακατάσχετη πολιτικολογία και η απουσία
σχεδίου ανάπτυξης δεν πείθουν τον άνεργο ή τον επίδοξο επενδυτή. Είναι,
συνεπώς, στο χέρι της κυβέρνησης να μιλήσει με ειλικρίνεια και πειστικά
για την έξοδο από την κρίση. Με πράξεις, όχι με λόγια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου