Η πιο σκληρή καταδίκη της σφαγής στην Αίγυπτο που εξαπέλυσε η
στρατιωτική ηγεσία της χώρας, αλλά και της άρνησης των ΗΠΑ να πάρουν
σαφείς αποστάσεις από μια στρατιωτική μηχανή που λειτουργεί ως παράρτημα
των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή προήλθε από τον
Ερντογάν.
Με την ανατροπή του Μόρσι στην Αίγυπτο αλλά και την
απομάκρυνση της προοπτικής άμεσης ανατροπής του Ασαντ στη Συρία, η
Τουρκία του Ερντογάν ωθείται εκ των πραγμάτων να αναλάβει την προστασία
και την υπεράσπιση του πολιτικού Ισλάμ στο σύνολο του αραβικού κόσμου.
Η σχετικά μετριοπαθής κυβέρνηση της Τυνησίας, που κινδυνεύει και αυτή
από την αντεπίθεση των κοσμικών και τον ρεβανσισμό των μηχανισμών δεν
μπορεί να αναλάβει παρόμοιο ρόλο.
Οι δραματικές εξελίξεις στην
Αίγυπτο είναι ταυτόχρονα μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Ερντογάν να
κλιμακώσει την αντεπίθεσή του στο εσωτερικό μέτωπο, για να πετύχει τη
μέγιστη δυνατή συσπείρωση της εκλογικής του βάσης με το φόβητρο μιας
πιθανής αιματηρής παρέμβασης από το κεμαλικό κατεστημένο - βαθύ κράτος.
Επιπλέον, τα όσα συμβαίνουν στην Αίγυπτο αφήνουν την κυβέρνηση της Χαμάς
στη Γάζα χωρίς άμεση στήριξη και την οδηγούν σε μεγαλύτερη, αν όχι
αποκλειστική, εξάρτηση από την Αγκυρα.
Ολα δείχνουν προς την κατεύθυνση μιας νέας ψυχροπολεμικής επιδείνωσης των σχέσεων της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Τούτων λεχθέντων είναι σαφές ότι ο
πιο μεγάλος κίνδυνος για τον Ερντογάν είναι να κάνει το λάθος της
στρατιωτικής ηγεσίας της Αιγύπτου, να παρασυρθεί δηλαδή σε μια μετωπική
σύγκρουση με το κομμάτι της κοινωνίας που πρόσφατα τον αμφισβήτησε, να
πιστέψει τη δική του ρητορική και να υποβαθμίσει την πρόσφατη ανάφλεξη
ως συνωμοσία ξένων κέντρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου