ΡΩΣΙΑ: Γιατί στηρίζει τη Συρία κόντρα στην διεθνή κοινότητα

Mια άκρως ενδιαφέρουσα "αιρετική" άποψη κόντρα στα όσα πρεσβεύει η πλειοψηφια των στρατηγικών αναλυτων!

Του Ruslan Pukhov 

Πολλοί στη Δύση πιστεύουν ότι η ρωσική στήριξη προς τη Συρία πηγάζει από την επιθυμία της Μόσχας να κερδίσει από την πώληση όπλων προς την κυβέρνηση του Μπασάρ αλ Ασαντ και να διατηρήσει τη ναυτική βάση της στο λιμάνι της Ταρσού.

Αυτές οι εκτιμήσεις όμως είναι υπερφίαλες και λανθασμένες.  

O πραγματικός λόγος που η Συρία αντιστέκεται στις ισχυρές διεθνείς πιέσεις είναι ο φόβος της για την εξάπλωση του ριζοσπαστικού ισλαμισμού και την απώλεια του ρόλου της ως υπερδύναμης, σε έναν κόσμο όπου τα δυτικά έθνη αναλαμβάνουν όλο και συχνότερα μονομερείς στρατιωτικές επεμβάσεις.

Για να το πούμε απλά, οι πωλήσεις ρωσικών όπλων προς τη Συρία δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία για τη Ρωσία ούτε από εμπορική ούτε από στρατιωτική-τεχνολογική πλευρά. Η Ρωσία μπορεί εξίσου εύκολα να πουλήσει αυτά τα όπλα - και ιδιαίτερα τα προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη και τους αντιαεροπορικούς πυραύλους - σε άλλους πελάτες, χωρίς οικονομική ζημιά.  

Παρομοίως, η βάση της Ταρσού έχει για το ρωσικό ναυτικό περισσότερο συμβολική παρά πρακτική σημασία.

Η τρέχουσα πολιτική της Ρωσίας στη Συρία αποσκοπεί βασικά στην αποφυγή μιας ξένης στρατιωτικής επέμβασης για την ανατροπή του καθεστώτος Ασαντ, όπως συνέβη στη Λιβύη. Πολλοί Ρώσοι πιστεύουν ότι μια πιθανή κατάρρευση της κυβέρνησης Ασαντ θα σημάνει την απώλεια του τελευταίου συμμάχου της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή και την πλήρη εξουδετέρωση της πάλαι ποτέ σοβιετικής επιρροής στην περιοχή. Πιστεύουν ότι μια δυτική επέμβαση στη Συρία (την οποία η Ρωσία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει στρατιωτικά) θα αποτελέσει την ηθελημένη βεβήλωση ενός από τα τελευταία εναπομείναντα σύμβολα του στάτους της Ρωσίας ως μεγάλης διεθνούς δύναμης.

Η προσέγγιση αυτή ενισχύεται και από την απαισιοδοξία πολλών Ρώσων για τα αποτελέσματα της Αραβικής Ανοιξης, και ιδιαίτερα της επανάστασης στη Συρία. Οι περισσότεροι ρώσοι αναλυτές πιστεύουν ότι οι αραβικές επαναστάσεις έχουν οδηγήσει σε πλήρη αποσταθεροποίηση της περιοχής και άνοιξαν τον δρόμο για την ανάληψη της εξουσίας από τους ισλαμιστές. Για τη Μόσχα λοιπόν, οι κοσμικές απολυταρχικές κυβερνήσεις σαν του Ασαντ αποτελούν τη μοναδική ρεαλιστική εναλλακτική λύση σε μια πλήρη κυριαρχία των ισλαμιστών.