Του ΝΙΚΟΥ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Αντιπροέδρου της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος
Τα πολιτικά πρόσωπα που ψηφίσαμε και αναδείξαμε για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος είναι αυτά που διέλυσαν το κράτος μας, αφού φρόντισαν αποκλειστικά, χωρίς ίχνος ντροπής και κρίση συνείδησης, για τη διασφάλιση της προσωπικής και οικογενειακής τους σωτηρίας.
Πολιτικά πρόσωπα που έκλεψαν ή «ευλόγησαν τα γένια τους» με τις προνομιακές γι' αυτούς νομοθετικές ρυθμίσεις μένουν στο απυρόβλητο, απολαμβάνοντας τα αγαθά που απέκτησαν νομίμως, νομιμοφανώς και παρανόμως.
Σήμερα ζούμε μία πρωτόγνωρη κατάσταση:
Τα σχολεία λειτουργούν χωρίς βιβλία, γραφική ύλη, πετρέλαιο θέρμανσης, είδη υγιεινής, καθαρίστριες και φύλακες.
Στους βρεφονηπιακούς σταθμούς τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, αφού πολλοί γονείς πρέπει να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Η προχειρότητα των μετατάξεων του πλεονάζοντος προσωπικού και η αποκαλούμενη «εργασιακή εφεδρεία» αποδιοργάνωσαν τις δημόσιες υπηρεσίες, αναγκάζοντας τον λαό να συνωστίζεται στους διαδρόμους των υπηρεσιών.
Η διακίνηση των πολιτών με μέσα μαζικής μεταφοράς έγινε προβληματική.
Τα νοσοκομεία στερούνται τα στοιχειώδη (γάντια, γάζες, σύριγγες κ.ά.) και οι ασθενείς υποσιτίζονται. Ελληνικές επιχειρήσεις μεταφέρονται στα Βαλκάνια, συντελώντας στην αύξηση της ανεργίας, καθιστώντας τα ασφαλιστικά ταμεία θνησιγενή και ωθώντας συμπατριώτες μας σε ένδεια και εξαθλίωση. Γεωργικά προϊόντα στα οποία άλλοτε είχαμε υπερπαραγωγή, εισάγονται από το εξωτερικό, ενώ οι νέοι μας, άμαθοι στην καλλιέργεια της γης, ξημεροβραδιάζονται στις καφετέριες, απρόθυμοι να μαζέψουν ακόμη και τις ελιές μας.
Οι συνταξιούχοι, ανήμποροι να αντιδράσουν, υφίστανται πολλές και αναίτιες περικοπές στις συντάξεις τους, και πολλά φάρμακα δεν καλύπτονται από τα ασφαλιστικά τους ταμεία.
Οι πλατείες και οι στοές της Αθήνας γέμισαν άστεγους. Η επαιτεία ξεπέρασε κάθε όριο και η λαθρομετανάστευση οργιάζει.
Πολλοί συνάνθρωποί μας αναζητούν τροφή στα συσσίτια της Εκκλησίας, των δήμων και των διαφόρων ιδρυμάτων.
Η εγκληματικότητα καλπάζει, καθώς κλοπές, διαρρήξεις και ληστείες αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Η Αθήνα γέμισε ναρκομανείς και η πορνεία πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Επιχειρήσεις με οικονομικές απαιτήσεις από το Δημόσιο βρίσκονται στα πρόθυρα χρεοκοπίας, επειδή το Δημόσιο δεν ανταποκρίνεται σε συμβατικές υποχρεώσεις.
Επιτήδειοι εξαγοράζουν χρυσό, ασήμι και τιμαλφή σε εξευτελιστικές τιμές από όσους έχουν περιέλθει σε δυσχερή οικονομική θέση και τα εξάγουν στο εξωτερικό παρανόμως και χωρίς έλεγχο. Οι διαλυμένοι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν μπορούν να εντοπίσουν τη φοροδιαφυγή και να εισπράξουν πρόστιμα.
Ο αριθμός των παιδιών που λιποθυμούν από ασιτία στα σχολεία συνεχώς μεγαλώνει.
Το αφορολόγητο όριο μειώθηκε κάτω από το όριο της φτώχειας.
Σε πολλούς συνταξιούχους αφαιρέθηκε αναιτίως το ΕΚΑΣ, ενώ προγραμματίζεται νέα περικοπή των επικουρικών τους συντάξεων.
Πρόγραμμα δεν υπάρχει και καμία συζήτηση δεν γίνεται για τον παρατεταμένο δημογραφικό μαρασμό της πατρίδας μας, ενώ η κυβέρνηση συνεχίζει με αμείωτη ένταση την αντιπολυτεκνική της πολιτική.
Τα εθνικά μας θέματα έχουν αφεθεί στην τύχη τους, χωρίς αντίδραση σ' αυτούς που εποφθαλμιούν τα εδάφη μας και σφετερίζονται την ιστορία μας.
Τα μεγαλύτερα θύματα αυτής της κατάστασης είναι οι πολύτεκνοι, επειδή:
α) είναι εξ ορισμού οι μεγαλύτεροι καταναλωτές αγαθών, επιβαρυνόμενοι με τον αυξημένο ΦΠΑ,
β) για όσους έχουν 4 προστατευόμενα παιδιά περιορίστηκε το αφορολόγητο όριο από 23.000 ευρώ σε 15.000 ευρώ,
γ) έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη των ανύπαρκτων κοινωνικών υπηρεσιών και παροχών του κράτους και
δ) τα παιδιά αντιμετωπίζονται με την ίδια λογική και αντίληψη που αντιμετωπίζονται οι βίλες, οι πισίνες, τα κότερα και τα πολυτελή αυτοκίνητα.
Θα πρέπει να σοβαρευτούμε, κάνοντας ο καθένας αυτοκριτική για τις επιλογές μας. Ας κάνουμε τους βολεμένους να ξεβολευτούν και την ιθύνουσα τάξη να καταλάβει τα αδιέξοδα στα οποία έχει οδηγήσει τη χώρα. Ας γίνει μία συλλογική κίνηση σωτηρίας, στέλνοντας στα σπίτια τους ανίκανους και φαύλους πολιτικούς, που ανενδοίαστα μας γέμισαν ψέματα και φρούδες υποσχέσεις. Μήπως ξαναβρούμε τον δρόμο της ανάπτυξης, της προόδου και, κυρίως, τον δρόμο της ηθικής μας προαγωγής, που μπορεί με απόλυτη βεβαιότητα να μας εξασφαλίσει η αναζήτηση του νεογέννητου βρέφους της Βηθλεέμ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου