ΤΟΥΡΚΙΑ: Ρητορική του αέρα οι ηγεμονικές της φιλοδοξίες οσο εκκρεμεί το Κουρδικό

Του Γιώργου Καπόπουλου

Πού οφείλεται η αναζωπύρωση της κουρδικής ανταρσίας στη νοτιοανατολική Τουρκία; Στην αδυναμία της κυβέρνησης Ερντογάν να δώσει έναν έστω και μακρινό πολιτικό ορίζοντα επίλυσης του Κουρδικού, στο φόβο του ΡΚΚ ότι επικείμενες πολιτικές πρωτοβουλίες θα το περιθωριοποιήσουν πολιτικά ή στον ξένο παράγοντα που χρησιμοποιεί το κόμμα του Οτσαλάν ως εργαλείο πίεσης σε βάρος της Αγκυρας;

Ένα είναι βέβαιο ότι οι υπέρμετρες φιλοδοξίες της Τουρκίας στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή θα παραμένουν μια ρητορική με αμφίβολο αντίκρισμα όσο υπάρχει η κουρδική υποθήκη στη χώρα. Χωρίς να υποτιμάται ο εσωτερικός παράγων είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι σήμερα συντρέχουν όλες οι περιφερειακές και διεθνείς προϋποθέσεις για αναζωπύρωση του Κουρδικού σε όλα τα μέτωπα.

Το Κουρδικό μπορεί να είναι ταυτόχρονα εργαλείο πίεσης στον Ερντογάν να περιορίσει τις περιφερειακές του φιλοδοξίες, στο Ιράν ως θρυαλλίδα ευρύτερης αντικαθεστωτικής εξέγερσης και στη Συρία ως επιπλέον πίεση κατά του Ασαντ.

Ένα είναι βέβαιο ότι και μετά την αποχώρηση των δυνάμεων των ΗΠΑ από το Ιράκ τόσο η Ουάσιγκτον όσο και το Ισραήλ δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να επιτρέψουν την κατάλυση της ντε φάκτο Ανεξάρτητης Κουρδικής Κρατικής Οντότητας στο βόρειο Ιράκ.

Ένα ντε γιούρε ανεξάρτητο κουρδικό κράτος στο βόρειο Ιράκ θα ανέτρεπε εσωτερικές περιφερειακές και διεθνείς ισορροπίες, καθώς θα λειτουργούσε σαν πόλος έλξης προς τους κουρδικούς πληθυσμούς της Τουρκίας και του Ιράν.

Η διαδρομή του ΡΚΚ είναι μακρά και πολυτάραχη: Ξεκίνησε ως εργαλείο της Συρίας, ως απάντηση προς την Αγκυρα που το 1984 εξήγγειλε το πρόγραμμα GAP για την αξιοποίηση της Ν.Α. Τουρκίας με βασικό εργαλείο την κατακράτηση των υδάτινων πόρων των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη.

Η Δαμασκός αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει τη στήριξη του ΡΚΚ το 1998 ύστερα από τελεσίγραφο της Αγκυρας που απειλούσε με στρατιωτική δράση.

Εδώ και αρκετά χρόνια η παρουσία, η εκπαίδευση και ο εξοπλισμός των μονάδων του ΡΚΚ στην περιοχή Καντίλ του βορείου Ιράκ αποδίδεται από τουρκικά ΜΜΕ στις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ και των ΗΠΑ, μια εξέλιξη που δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη, καθώς οι υπηρεσίες πληροφοριών του εβραϊκού κράτους έχουν εμπλακεί στην υποστήριξη της κουρδικής ανταρσίας στο Ιράκ από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '60.

«Ειρήνη στη χώρα, ειρήνη στον κόσμο», είναι ένα από τα άκρως επίκαιρα σήμερα γνωστά αποφθέγματα του Κεμάλ Ατατούρκ που ελεύθερα ερμηνευόμενο προειδοποιεί ότι η ανάμειξη σε περιφερειακές συγκρούσεις εμπεριέχει τον κίνδυνο εσωτερικής αποσταθεροποίησης.