Για να τελειώνουμε...

Tου Γιωργου Mαντελα

Ποιος ήξερε τι έλεγε πριν από περίπου τρεις μήνες, όταν προανήγγειλε το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων - μαμούθ, ύψους 50 δισ. ευρώ; Η κυβέρνηση που το διέψευδε ή ο κ. Σερβάς Ντερούζ, που το... ανακοίνωνε; 

Εκ του αποτελέσματος, ο τελευταίος, που δικαιώνεται τώρα πανηγυρικά. Ενδεχομένως, να ανακοίνωσε τα συμφωνηθέντα νωρίτερα από τα προβλεπόμενα. Ενδεχομένως. Ενδεχομένως, να μην ήταν αρμόδιος να το κάνει. Ενδεχομένως. Σημασία, όμως, εν προκειμένω, δεν έχουν οι τύποι (σ. σ. αυτό μας έλειπε, εδώ που φτάσαμε) αλλά η ουσία. Και ο κ. Ντερούζ, όπως αποδείχθηκε από τις κυβερνητικές ανακοινώσεις της Δευτέρας, ήταν αυτός που την είχε στις δικές του ανακοινώσεις εκείνης της «μοιραίας» Παρασκευής, που έτρεχε μεταμεσονύχτια να τις διαψεύσει ο κ. Πεταλωτής, για να τις ανακοινώσει προχθές το μεσημέρι ο... ίδιος με τιμή και δόξα. 

Αντε τώρα να πείσεις τους ούτως ή άλλως συνωμοσιολόγους Ελληνες ότι δεν εξυφαίνονται στο παρασκήνιο κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον μας. Αφού αποδείχθηκε ότι οι τότε διαπρύσιοι επικριτές του πρώην «τροϊκανού» απλώς ψεύδονταν ή προσπαθούσαν για μια ακόμα φορά να παίξουν με τις εντυπώσεις. Και καλά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, αυτή είναι η... δουλειά του. Αλλά ο κ. Παπακωνσταντίνου;

Και κάπως έτσι ερχόμαστε για μια ακόμα φορά στο βασικό πρόβλημα των Ελλήνων πολιτικών. Οι άνθρωποι δεν νοούν ή δεν μπορούν να καταλάβουν μια βασική αρχή, ότι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Και επιμένουν να κρύβουν κάτω από το χαλί τα προβλήματα. Στρουθοκαμηλίζουν αθεράπευτα, ακόμα και τώρα που φτάσαμε στο «και πέντε». Η λογική τους είναι γνωστή και «βλέπει» ώς την άκρη της μύτης τους. Περιγράφεται εν ολίγοις στα εξής: Ας καλύψουμε σήμερα το πρόβλημα και «αύριο» βλέπουμε τι κάνουμε.  

Η τακτική του «βλέποντας και κάνοντας» δηλαδή, όπως την περιέγραφε στο τελευταίο του άρθρο στην «Κ» ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης, προφανώς και αυτός εξ ιδίας πικρής πείρας. Η οποία αποδεικνύεται διαχρονική και διακομματική και τηρείται πιστά από όλους. Γι’ αυτό και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. 

Το κακό είναι ότι δεν βάζουμε μυαλό. Προ τριμήνου, ο Ντερούζ αποφάσισε, λέγοντας την αλήθεια, να αναλάβει η κακή τρόικα το επικοινωνιακό κόστος που συνεπάγονται οι αποκρατικοποιήσεις - μαμούθ. Θα είχε, λοιπόν, νόημα να διαψευσθεί μόνο στην περίπτωση που όντως η ανακοίνωση δεν αντιστοιχούσε στην πραγματικότητα. Από τη στιγμή, όμως, που την απηχούσε 100%, προς τι εκείνη η μεταμεσονύκτια δήλωση του κ. Πεταλωτή, που κατακεραύνωνε τον «τροϊκανό» Ντερούζ, ο οποίος θα πρέπει να έπαθε βέρτιγκο;  

 Ο εν λόγω «εξυπηρέτηση» πήγε να κάνει και βρέθηκε μπλεγμένος. «Τα είπε ωμά» ήταν τότε η off the record κυβερνητική δικαιολογία. Τρεις μήνες μετά, δηλαδή, ο κ. Πεταλωτής πώς τα είπε; «Ψημένα»; Κι αφού η τρόικα γι αυτόν τον λόγο βρίσκεται εδώ, για να αναλαμβάνει να λέει όσα καμία ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί και δεν τολμά να πει τα τελευταία τουλάχιστον 40 χρόνια. Γιατί δεν την αφήνουν να το κάνει, για να τελειώνουμε;