Γράφει ο Ι. Θ. Μάζης,
Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας, Παν. Αθηνών
Στην περιοχή του Μεγάλου Μάγκρεμπ συντελείται μια κοσμογονική ανακατάταξη πολιτικών και γεωπολιτικών ανακατατάξεων:
1) Το Νότιο Σουδάν, χριστιανικού και ανιμιστικού θρησκευτικού προσανατολισμού, είναι ήδη το 193ο κράτος του ΟΗΕ λόγω της τριμπαλιστικής (φυλετικογενούς) κοινωνικής του συγκρότησης και των πλούσιων κοιτασμάτων του σε πετρέλαιο, τα οποία κατά το 63% εξάγονται στην Κίνα. Δυτικές εταιρείες, όμως, προσανατολίζονται στη δημιουργία αγωγού που θα μεταφέρει το νοτιοσουδανικό πετρέλαιο προς τη Μομπάσα στην Κένυα, που είναι χώρα υψηλών πολιτικών αγγλοσαξονικών επιρροών.
2) Το Βόρειο Σουδάν κρατά μόνο το 15% των συνολικών κοιτασμάτων της διηρημένης χώρας, τον ισλαμικό του προσανατολισμό και την έξοδό του στην Ερυθρά Θάλασσα.
3) Η Υεμένη οδεύει και αυτή προς διαχωρισμό εφόσον χαρακτηρίζεται από την ίδια τριμπαλιστική, κοινωνικο-ανθρωπολογικώς, δομή θέτοντας σε κίνδυνο τις ισορροπίες στον Κόλπο του Αντεν. Το πιθανό σιιτικό υεμενικό κράτος του Βορρά αποτελεί εφιάλτη της Σαουδικής Αραβίας εφόσον μπορεί να προκαλέσει τάσεις απόσχισης στους αραβοσιιτικούς πληθυσμούς που ζουν και εργάζονται στο πετρελαιοφόρο σαουδαραβικό έδαφος, στα ανατολικά του αραβοπερσικού κόλπου.
Εκτός εάν κάποια άλλη «διεθνής γεωμετρία» επιβάλλει άλλου τύπου διαίρεση. Πάντως, αυτού του είδους οι «εθνοτικές μηχανικές» δεν βοηθούν σε τίποτα τη σταθερότητα και την ασφάλεια στον Κόλπο του Αντεν και στην Ερυθρά Θάλασσα, διαδρομή διελεύσεως του ενός τρίτου περίπου των υδρογονανθράκων της περιοχής, θέτοντας σε σοβαρό και άμεσο κίνδυνο την ακεραιότητα του Σαουδαραβικού Βασιλείου, το οποίο μπορεί να δει τα εδάφη του προς την ιορδανική πλευρά και προς την πλευρά του αραβοπερσικού να μειώνονται σημαντικά.
Οι πληθυσμοί αυτοί της Υεμένης και της ανατολικής σαουδαραβικής ακτής του Κόλπου, όντας Ιρακινοί Αραβες σιίτες, δέχονται ισχυρές επιρροές από τον πνευματικό ηγέτη τους αγιατολάχ Αλι Σιστάνι, ο οποίος δεν έχει διαρρήξει τις σχέσεις του με Λονδίνο και Ουάσιγκτον. Η πιθανή τριχοτόμηση του Ιράκ στα κρατίδια Μοσούλης (Κούρδοι), Βαγδάτης (Αραβες σουνίτες και μπααθιστές) και Βασόρας (Αραβες σιίτες), και ιδιαίτερα το τελευταίο, θα δημιουργήσει προϋποθέσεις συνενώσεως των αραβοσιιτικών πληθυσμών του Κόλπου με το σιιτικό ιρακινό κρατίδιο της Βασόρας ενισχύοντας την αγγλοασαξονική επιρροή στον αυχένα του Αραβοπερσικού.
4) Η BP ανέλαβε, από το 2007, πετρελαϊκά συμβόλαια στη Λιβύη που ισοδυναμούν με περισσότερο από 10 δικά της μπλοκς βαθέων υδάτων, στην Αγκόλα. Μια πιθανή διαίρεση της χώρας, λόγω εμφυλίου, θα προσφέρει νέες ευκαιρίες.
5) Η Τουρκία θα δεχθεί εκ των πραγμάτων ένα στρατηγικό πλήγμα στην οικονομική προβολή ισχύος της στη Λιβύη, με την οποία είχαν ήδη καταργήσει τη βίζα και η οποία είχε υποστηρίξει λεκτικά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
6) Το Ιράν επίσης προσπαθεί να συσπειρώσει τον εξεγειρόμενο ιρανικό λαό, προβοκάροντας στο Σουέζ, ποιον άλλο, παρά το Ισραήλ! Η αλυσιδωτή αντίδραση, όμως, θα γίνει αισθητή και από την ισλαμική κυβέρνηση της Τουρκίας, την παγιδευμένη στη συνεχή όξυνση των σχέσεών της με το Ισραήλ, αλλά και στην αντίστοιχη πρόσδεσή της στο γεωπολιτικό άρμα του Ιράν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου