Ενα κορίτσι ψαρεύει στη Γάζα

Του Γιώργου Αγγελόπουλου

Τα κορίτσια στη Γάζα δεν πηγαίνουν πολύ συχνά στη θάλασσα, για να µην «ερεθίζουν» τους ισλαµιστές. Οµως η 16χρονη Μαντλέν Κούταµπ δεν έχει άλλη επιλογή παρά να αψηφήσει τη Χαµάς και τον ισραηλινό αποκλεισµό.

Η Μαντλέν είναι η µοναδική γυναίκα ψαράς στη Γάζα. Οι ισλαµιστές της Χαµάς που διοικούν την παλαιστινιακή αυτή περιοχή θέλουν τις γυναίκες κλεισµένες στο σπίτι, όµως η 16χρονη δεν έχει άλλη επιλογή παρά να τους αψηφά. Ο πατέρας της ήταν ψαράς, όµως δεν µπορεί πια να δουλέψει επειδή έχει προσβληθεί από µια µορφή παράλυσης. Η µητέρα της κερδίζει ελάχιστα χρήµατα δουλεύοντας σε µια υφαντουργία. Ετσι η οικογένεια εξαρτάται από τη βοήθεια του ΟΗΕ και έχει ανάγκη τα λίγα ψάρια που φέρνει η Μαντλέν µε τα δύο µικρότερα αδέρφια της.

«Ο πατέρας µου, µου έµαθε να ψαρεύω όταν ήµουν παιδί και εξαρτάται από µένα από τότε που ήµουν 13 χρονών», λέει στην Κατρίνα Στιούαρτ, την απεσταλµένη του βρετανικού «Ιντιπέντεντ». Η ευθύνη είναι βαριά για µια έφηβη, όµως είναι απαραίτητο να την αναλάβει. Από τότε που το Ισραήλ επέβαλε τον χερσαίο και ναυτικό αποκλεισµό στη Γάζα, οι κάτοικοί της πασχίζουν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Η ανεργία στη Γάζα υπερβαίνει το 40% και πάνω από το 80% του 1,5 εκατοµµυρίου κατοίκων της εξαρτάται από την αρωγή σε τρόφιµα για να επιβιώσει.

Ετσι η Μαντλέν, που ήθελε να γίνει σχεδιάστρια µόδας, έγινε ψαράς. Κάθε βράδυ παίρνει τη βάρκα µε τον αδελφό της, τον Κουέιντ, και την αδελφή της, τη Ριάµ, και ρίχνουν τα δίχτυα. Τα µαζεύουν το επόµενο πρωί στις 7. Η δουλειά είναι δύσκολη και µερικές φορές επικίνδυνη. Ο πατέρας τους, τους παρακολουθεί από την ακτή και περιµένει πάντα µέχρι να επιστρέψουν. Οι ψαράδες της Γάζας δεν έχουν να αντιµετωπίσουν µόνο τη θάλασσα, αλλά και την οργή του ισραηλινού Πολεµικού Ναυτικού. Βάσει των ειρηνευτικών συµφωνιών του Οσλο, µπορούν να ψαρεύουν σε απόσταση ώς και 20 ναυτικών µιλίων από την ακτή, όµως το Ισραήλ τους επιβάλλει τώρα ένα όριο τριών µιλίων και, αν το υπερβούν, κινδυνεύουν να δεχθούν πυρά από τις ισραηλινές κανονιοφόρους. 

Από την άλλη βέβαια η βάρκα της Μαντλέν δεν έχει εξωλέµβιο, έτσι δεν θα µπορούσε ούτως ή άλλως να αποµακρυνθεί πολύ από την ακτή. Και καθώς τα αλιεύµατα έχουν εξαντληθεί από την επί σειράν ετών υπεραλίευση, τις περισσότερες φορές αυτά που πιάνει δεν είναι αρκετά ώστε να αξίζει τον κόπο να πωληθούν στην αγορά. Την ηµέρα που συνάντησε τη δηµοσιογράφο του «Ιντιπέντεντ», όλη κι όλη η ψαριά της ήταν µερικά αφρόψαρα και δύο µικροί κάβουρες. Πολύ λίγα για την αγορά, θα κατέληγαν στο οικογενειακό τσουκάλι.