Η απομάκρυνση του στρατηγού ΜακΚρίσταλ από την ηγεσία των δυνάμεων στο Αφγανιστάν δεν είναι το πραγματικό πρόβλημα. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι ο πόλεμος εκεί χάνεται, γράφει ο Economist.
Το περιοδικό σημειώνει ότι πολύ σωστά στην Αμερική η στρατιωτική εξουσία υπόκειται της πολιτικής και δεν γινόταν ο πρόεδρος Ομπάμα να ανέχεται ένα στρατηγό που έβριζε την πολιτική ηγεσία του Πενταγώνου και σχεδόν το μισό Λευκό Οίκο. Θα φαινόταν αδύναμος. Η απόλυση του στρατηγού όμως «δεν μπορεί να συγκαλύψει μια βαθύτερη αλήθεια. Η Αμερική και οι Σύμμαχοί της χάνουν τον πόλεμο στο Αφγανιστάν». Μπορεί ο ΜακΚρίσταλ να ήταν δάσκαλος σε καταστάσεις σαν του Αφγανιστάν, με εξεγερμένους αντάρτες, αλλά και ο αντικαταστάτης του, ο στρατηγός Πετρέους, είναι αποδεδειγμένη (στο Ιράκ) αυθεντία στην αντιμετώπισή τους.
Ομως η κατάσταση στο Αφγανιστάν είναι κρίσιμη. Ο πόλεμος κρατάει πολλά χρόνια τώρα. Οι νεκροί είναι πάνω από 1.000 και οι τραυματίες σχεδόν 6.000. Οι Ταλιμπάν αλωνίζουν τη χώρα, σκοτώνουν φύλαρχους και τρομοκρατούν τους πολίτες. Η λαϊκή υποστήριξη στον πρόεδρο Καρζάι είναι μικρή και πάνω από το ένα τρίτο των κατοίκων σε 120 περιοχές, όπου μαίνεται η εξέγερση, υποστηρίζουν τους Ταλιμπάν. Ο ΜακΚρίσταλ έπρεπε να πάρει το πάνω χέρι από τους Ταλιμπάν και να δημιουργήσει περιβάλλον τέτοιο που η αφγανική κυβέρνηση με το στρατό της και την αστυνομία της να αναλάβει την ασφάλεια της χώρας. Πρακτικά αυτό δεν έγινε. Η επιχείρηση στην περιοχή Μάρζα δεν απέδωσε. Ο ΜακΚρίσταλ τη λέει «ανοιχτό έλκος». Ο ετεροθαλής αδερφός του Καρζάι έπρεπε να έχει φύγει λόγω διαφθοράς. Αντ' αυτού διοικεί την Κανταχάρ.
Η Αμερική έχει ίσως μέχρι το τέλος του χρόνου ένα περιθώριο να δείξει ότι η τακτική αντιμετώπισης της εξέγερσης μπορεί να λειτουργήσει, γράφει ο Economist και τονίζει ότι οι εσωτερικές έριδες και οι δισταγμοί σε Πεντάγωνο και Λευκό Οίκο έχουν αποδυναμώσει τη φιλοπόλεμη ρητορική του Ομπάμα. Αυτό έχει με τη σειρά του μειώσει τις πιθανότητες επιτυχίας του. Ελάχιστοι Αφγανοί και Πακιστανοί συνδέουν την τύχη τους με τη Δύση, γιατί πάρα πολλοί θεωρούν ότι η Αμερική δεν αντέχει να πολεμήσει. Αν δεν διακυβεύονταν τόσα πολλά, θα ήταν πραγματικά πειρασμός να τα παρατήσει η Ουάσιγκτον και να πάρει πίσω στην πατρίδα τους στρατιώτες της. Από την άλλη, παρά το ότι ελάχιστα οι Δυτικοί ηγέτες έχουν εξηγήσει στους ψηφοφόρους τους τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, ενδεχόμενη ήττα εκεί θα ήταν καταστροφή. Δεν θα επιτευχθεί ο στενός στόχος της εκστρατείας που είναι να μην επιτραπεί στην Αλ Κάιντα να αποκτήσει ασφαλή κρησφύγετα. Και αυτό σε μια εποχή που η οργάνωση δεν μπορεί να οργανωθεί στις εκτός ελέγχου περιοχές, του βόρειου Πακιστάν, της Υεμένης και της Σομαλίας.
Ηττα ίσον εξευτελισμός...
Ενδεχόμενη αποχώρηση της Δύσης από το Αφγανιστάν θα το έκανε πολύ ευάλωτο στην απειλή ενός εμφυλίου πολέμου, ο οποίος θα τραβούσε σαν μαγνήτης τις τοπικές δυνάμεις, περιλαμβανομένων των Ιράν, Πακιστάν, Ινδίας και Ρωσίας. Αργά ή γρήγορα το πράγμα θα κατέληγε στην εμπλοκή και της Αμερικής. Πάντα εμπλέκεται. Ηττα στο Αφγανιστάν είναι εξευτελισμός για τη Δύση και για το ΝΑΤΟ, κάτι που θα βοηθούσε πολύ τους αντιπάλους τους στον κόσμο. Και μην ξεχνάμε και τον αφγανικό λαό. Η Δύση εισέβαλε στην πατρίδα του, οπότε έχει καθήκον να του την επιστρέψει σε ευπρεπή κατάσταση. Μπορεί σήμερα η κατάσταση στο Αφγανιστάν να μην είναι όπως ήταν στα χειρότερα του Ιράκ, ωστόσο υπάρχουν λόγοι να θεωρεί κανείς ότι πολλοί Αφγανοί θα ήθελαν να ξεφορτωθούν τους Ταλιμπάν, αρκεί να μπορούσαν να πιστέψουν σε μιαν εναλλακτική λύση.
Σε αυτό το σημείο, γράφει ο Economist, είναι το ραντεβού με το στρατηγό Πετρέους. Η επιχείρηση στη Μάρζα πήγε άσχημα, αλλά για να καταστείλεις μια εξέγερση χρειάζεσαι χρόνο και πολλούς στρατιώτες, κατά προτίμηση ντόπιους. Η πραγματική δοκιμασία θα είναι η επιχείρηση στην Κανταχάρ. Από τις τελευταίες διαταγές που έδωσε ο στρατηγός ΜακΚρίσταλ ήταν η αναβολή της για το φθινόπωρο, επειδή υπήρχαν ενδείξεις ότι ο τοπικός πληθυσμός δεν ήταν έτοιμος να την υποστηρίξει. Ούτως ή άλλως όμως, γράφει ο Economist, ο Ομπάμα έχει χρέος στη Δύση και στον αφγανικό λαό να ξεκαθαρίσει αν η αντιμετώπιση της εξέγερσης μπορεί πράγματι να επιτύχει υπό τον καλύτερο στρατηγό του
πηγη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου