Χαράτσι για βόμβες!

Toυ Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ-ΤΕΤΡΑΔΗ

Την ώρα που η χώρα μαζεύει τα ασυμμάζευτα οικονομικά της σε αιματηρές οικονομίες (σε βάρος των πολιτών πάντα, ενώ τα 50.000 δημόσια αυτοκίνητα εξακολουθούν και υπηρετούν κρατικούς υπαλλήλους, περισσότερο για τα ψώνια και τα ταξίδια τους παρά για την υπηρεσία τους) η κυβέρνηση αποφάσισε να σπαταλήσει -έτσι ακριβώς- εκατομμύρια επί εκατομμυρίων ευρώ για να πλουτίσει εταιρείες συστημάτων ασφάλειας και παρακολούθησης, προκειμένου να τα εγκαταστήσει (τα συστήματα) σε υπουργεία και υπηρεσίες, μετά τη βόμβα που έσκασε στο γραφείο του Μ. Χρυσοχοΐδη.

Πρόκειται για ένα πρώτου μεγέθους σκάνδαλο σκορπίσματος δημόσιου χρήματος σε μία απολύτως άχρηστη δουλειά. Σε ψυχιατρικούς όρους, πρόκειται για μία νευρωσική αντίδραση -αλυσίδα σε ένα μεμονωμένο περιστατικό.

Αρωγός γι' αυτό το σκόρπισμα της φορολογίας των πολιτών, που περικόπτονται οι μισθοί και οι συντάξεις τους και καλούνται να δείξουν και κατανόηση (!), είναι η τρομολαγνική χορωδία των δελτίων, ας πούμε, ειδήσεων της τηλεόρασης, που παιανίζει στο ρυθμό του υπουργείου Προστασίας και της κυβέρνησης, χωρίς να φωτίζει τους πολίτες για το τι ακριβώς έγινε με το δέμα-βόμβα, που σκότωσε τον υπασπιστή του υπουργού.

Ο λαός δεν έχει πληροφορηθεί ευρέως ότι το δέμα δεν στάλθηκε στο υπουργείο όπου έσκασε, αλλά στο πολιτικό γραφείο του υπουργού, στη Βασ. Σοφίας 86, που έχει ξαναγίνει στόχος βομβιστών προ μηνών. Από εκεί μεταφέρθηκε από συνεργάτη του υπουργού στο γραφείο του στο κτήριο της Κατεχάκη.

Ζώντας στην Ελλάδα, καθένας μπορεί να δει με σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα ότι το σύστημα ασφαλείας του υπουργείου δεν έχει κανένα πρόβλημα. Το πρόβλημα προφανώς ήταν, ότι το δέμα από το πολιτικό γραφείο «του κυρίου υπουργού» δεν πέρασε από τον νενομισμένο έλεγχο, ακριβώς επειδή ήταν «του κυρίου υπουργού».

Αν συμβαίνει αυτό, οι ευθύνες του υπουργού είναι πολύ μεγάλες. Ακόμα και αν δεν έχει δώσει ο ίδιος εντολές χαλαρότητας για τα δώρα του -σε μία περίοδο που είναι νεόνυμφος- η κουλτούρα των συνεργατών του δεν μαρτυρά ότι τους έχει εμφυσηθεί η αυστηρότητα των κανόνων ασφαλείας.

Υπό το πρίσμα αυτών των στοιχείων, το τελευταίο που περιμένει κανείς από την κυβέρνηση είναι να φεσώσει τους πολίτες με πρόσθετα έξοδα εκατομμυρίων για να ασφαλιστούν τα υπουργεία και οι δημόσιες υπηρεσίες από ενδεχόμενους βομβιστές!

Πέρα, που υπάρχει και μια μεγάλη διαφορά μεταξύ Χρυσοχοΐδη και λοιπού Δημοσίου. Ενώ ο υπουργός μπαίνει στα χωράφια ανταρτών και εγκληματιών κάθε τύπου, το ελληνικό Δημόσιο έχει δείξει ότι μάλλον αφήνει το έγκλημα ανενόχλητο. Μάλλον οι πολίτες απειλούνται από τη δράση του παρά το Δημόσιο από τους παράνομους.

Ακόμα, όμως, και στην περίπτωση που όλα είχαν γίνει όπως τα μετέδιδαν και τα μεταδίδουν τα παπαγαλάκια της αστυνομίας, αυτό δεν αρκεί για να θησαυρίσουν χωρίς λόγο οι διάφορες εταιρείες παροχής προστασίας με τα λεφτά μας.

Αλλωστε, τα υπόλοιπα υπουργεία και οι υπηρεσίες του Δημοσίου δεν κινδυνεύουν από βόμβες. Από γιαούρτια κινδυνεύουν.