Κλειδωμένοι απινιδωτές

Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ

Απίστευτο και όμως τόσο ελληνικό... Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε να πάθει κάποιος έλληνας φορολογούμενος πολίτης μέσα στο υπουργείο Υγείας είναι ανακοπή καρδιάς.

Εντός του κτιρίου, όπου παίρνονται οι σοβαρότατες αποφάσεις για την πορεία του συστήματος υγείας στη χώρα μας, με έκπληξη αντικρίζει κανείς κατά την επίσκεψή του εκεί το κουτί του αυτόματου εξωτερικού απινιδωτή κλειδωμένο με λουκέτο! Ετσι, οι αρμόδιοι θα είναι... σίγουροι ότι ο άτυχος καρδιοπαθής δεν θα προλάβει να σωθεί και θα γλιτώσουν και τη μισθοδοσία... Περίοδος οικονομικής κρίσης γαρ...

Πάντως και η εγκύκλιος του υπουργείου Υγείας αναφέρει ότι «η θέση εγκατάστασης του απινιδωτή πρέπει να είναι προσβάσιμη περπατώντας 1 με 1,5 λεπτό και ορατή εμφανώς σε όλους». Περί κλειδώματος ουδεμία αναφορά...

Στην περίπτωση καρδιακής ανακοπής, ο χρόνος αντίδρασης για την ανάνηψη του ασθενούς με απινιδωτή είναι κατά μέσο όρο πέντε λεπτά. Οπως επιβεβαιώνει ο καρδιολόγος Δημ. Ρίχτερ, «από την ώρα που έχουμε μια ανακοπή και χρειασθεί η χρήση εξωτερικού απινιδωτή, κατά μέσο όρο δεν έχουμε πάνω από πέντε λεπτά. Δηλαδή, ο εγκέφαλος δεν αντέχει συνήθως πάνω από αυτό το χρόνο χωρίς οξυγόνο. Αρα, αν έχουμε έναν άνθρωπο στον οποίο θα χρησιμοποιήσουμε απινιδωτή ύστερα από 10 με 15 λεπτά, έχουμε κίνδυνο, έστω κι αν λειτουργήσει η καρδιά, να δημιουργηθούν μόνιμες βλάβες στον εγκέφαλο».

Αν υποθέσει λοιπόν κανείς ότι το περιστατικό στο υπουργείο Υγείας λαμβάνει χώρα στον δεύτερο όροφο και τα κλειδιά βρίσκονται στο ισόγειο, τότε καλά θα κάνουν οι υπάλληλοι να αρχίσουν να επισκέπτονται συμβολαιογράφο...

Σύμφωνα με την εγκύκλιο, ένας απινιδωτής αντιστοιχεί σε 15.000 θεατές σε γήπεδο ή ένας σε ολόκληρο όροφο εμπορικού κέντρου. Βάσει αυτών των δεδομένων σε μια δημόσια υπηρεσία όπως το υπουργείο Υγείας αντιστοιχεί ένας απινιδωτής σε όλο το κτίριο. Παρ' όλα αυτά έχει έξι, έναν για κάθε όροφο. Αυτό όμως δεν δίνει περισσότερες δυνατότητες επιβίωση, διότι όχι μόνο το κουτί είναι κλειδωμένο αλλά και κανείς από τους υπευθύνους δεν έχει λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση για τη λειτουργία του όπως προβλέπει η εγκύκλιος.

Να σημειωθεί ότι το 16% με 20% των ανακοπών συμβαίνει σε δημόσιους χώρους, ενώ συνολικά κάθε χρόνο πάνω από 10.000 Ελληνες προδίδονται από την καρδιά τους. Από αυτούς, το 1/3 είναι κάτω των 40 ετών.

Σε ό,τι αφορά το κόστος, παρατηρώντας τα στοιχεία, η αξία για μια τέτοια ιατρική συσκευή αγγίζει τις 3.000-5.000 ευρώ. Ο αριθμός μόνο των βασικών υπουργικών κτιρίων είναι 14 τα οποία έχουν κατά μέσο όρο έξι ορόφους. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό το αποτέλεσμα είναι 336.000 ευρώ. Τώρα, αν αναλογιστεί κανείς ότι ούτε η ίδια η κυβέρνηση δεν ξέρει πόσα είναι τα κτίρια του Δημοσίου και ότι, σύμφωνα με την εγκύκλιο, πρέπει να τοποθετηθούν σε όλα απινιδωτές ανά όροφο, χωρίς μάλιστα κανείς να ξέρει να τους χειριστεί, γίνεται εύκολα αντιληπτό γιατί το... δημόσιο χρέος βρίσκεται στα 300 δισ. ευρώ.

Οπότε τρία πράγματα δεν μπορεί ο πολίτης να πράξει: πρώτον να μην πάθει ποτέ καρδιακή ανακοπή σε δημόσια υπηρεσία, δεύτερον να σταματήσει να ελπίζει για την ευημερία της χώρας του και τρίτον να μην ανεβαίνει σε άλλους ορόφους εκτός του ισογείου όπου βρίσκονται τα κλειδιά των απινιδωτών. Για όλα τα άλλα μεριμνά η ελληνική κυβέρνηση...

πηγη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ