Δέκα χρόνια απεργία πείνας

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

Στις 4 Νοεμβρίου 2009, η Ινδή Ιρόμ Σαρμίλα μπήκε στον δέκατο χρόνο της πολύ μοναχικής απεργίας πείνας της. Ο αγώνας της είναι πρωτοφανής στην παγκόσμια ιστορία της πολιτικής διαμαρτυρίας. Ζητεί να καταργηθεί ο νόμος περί ειδικών εξουσιών των ενόπλων δυνάμεων που ισχύει στο Μανιπούρ της Βορειοανατολικής Ινδίας όπου γεννήθηκε (στις 14 Μαρτίου 1972) και σε άλλα ινδικά κρατίδια της περιοχής.

Η ινδική κυβέρνηση τη διατηρεί στη ζωή μέσω ενός σωλήνα στη μύτη της. Η Ιρόμ δεν πίνει ούτε τρώει το παραμικρό. Πλένει τα δόντια με στεγνό βαμβάκι και τα χείλη με οινόπνευμα για μην καταπιεί ούτε σταγόνα νερό. Το σώμα της έχει καταστραφεί. Η περίοδός της έχει σταματήσει. Από το 2000 έως το 2006, την κρατούσαν απομονωμένη σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου στο Ιμφάλ, πρωτεύουσα του Μανιπούρ, καταδικασμένη για απόπειρα αυτοκτονίας που αποτελεί αδίκημα κατά τον ινδικό Ποινικό Κώδικα. Κάθε φορά που την αποφυλάκιζαν, έβγαζε τον σωλήνα και ξανάρχιζε την απεργία πείνας, με αποτέλεσμα να συλλαμβάνεται ξανά για απόπειρα αυτοκτονίας και ούτω καθεξής. Ετσι, αποφάσισε να μεταφέρει τη μάχη της στο Νέο Δελχί. Τη συνέλαβαν μέσα στη νύχτα έπειτα από τρεις ημέρες και την έστειλαν πίσω στο Ιμφάλ...

Οι κάτοικοι του Μανιπούρ την αποκαλούν «μενγαόμπι», «η δίκαιη». Είναι το ένατο και μικρότερο παιδί ενός αναλφάβητου εργαζόμενου σε κτηνιατρική κλινική και ήταν πάντα μοναχική και διακριτική.

Ο νόμος εναντίον του οποίου αγωνίζεται επιτρέπει στον στρατό να συλλαμβάνει ή να πυροβολεί οποιονδήποτε θεωρεί ύποπτο ότι παραβιάζει τον νόμο (και συνεπώς διαταράσσει τη δημόσια τάξη...). Αφότου τέθηκε σε ισχύ, χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας στο Μανιπούρ. Την 1η Νοεμβρίου 2000, μια ομάδα εξεγερμένων επιτέθηκε σε ένα τάγμα μιας παραστρατιωτικής μονάδας που έχει τεθεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Αμυνας. Την επομένη, οι παραστρατιωτικοί απάντησαν πυροβολώντας και σκοτώνοντας δέκα αθώους αμάχους που περίμεναν σε στάση λεωφορείου στη συνοικία Μαλόμ του Ιμφάλ - ανάμεσα στους νεκρούς ήταν μια 62χρονη γυναίκα και ένας 18χρονος.

«Οι φωτογραφίες των νεκρών του Μαλόμ με συγκλόνισαν», είχε πει η Ιρόμ Σαμίλα που ήταν τότε 28 χρόνων. «Ετοιμαζόμουν να πάω σε μια συγκέντρωση για την ειρήνη και κατάλαβα πως παραμένουμε ανίσχυροι απέναντι στις παραβιάσεις των δυνάμεων της τάξης. Αποφάσισα τότε να σταματήσω να τρώω».

Τέσσερις- πέντε ώρες κάθε μέρα κάνει γιόγκα, την οποία έμαθε μόνη της, επειδή την βοηθάει να διατηρεί «ισορροπία ανάμεσα στο σώμα και στο πνεύμα». Οι γιατροί λένε πως η νηστεία της είναι ένα ιατρικό θαύμα.

Στο μεταξύ, στο Μανιπούρ ο επίσημος αριθμός των φονευθέντων από τον στρατό και τους παραστρατιωτικούς έχει φτάσει τους 265 μόνο κατά τους 11 πρώτους μήνες του 2009...

ΠΗΓΗ ΤΑ ΝΕΑ