Ο ήλιος και ο άνεμος είναι διαλείπουσες πηγές, και μέχρι να λυθεί το πρόβλημα της εναποθήκευσης ενέργειας, αναγκαστικά απαιτείται ενέργεια βάσης για κάλυψη όταν δεν υπάρχει ηλιοφάνεια ή δεν φυσάει ο άνεμος. Πηγές βάσεις είναι τα ορυκτά καύσιμα (λιθάνθρακας, λιγνίτης, υδρογονάνθρακες), η πυρηνική ενέργεια και οι υδατοπτώσεις (όπου υπάρχουν σε αφθονία). Ολα τα ορυκτά καύσιμα εκλύουν CΟ2, αν και οι εκλύσεις από φυσικό αέριο είναι χαμηλότερες από αυτές από λιγνίτη και λιθάνθρακα. Ο λιγνίτης είναι μία από τις ρυπαρότερες πηγές ενέργειας. Η καύση ορυκτού άνθρακα εκλύει εκτός από CΟ2, οξείδια του αζώτου και θείου, και πολλά επικίνδυνα βαρέα μέταλλα. Ο ορυκτός άνθρακας περιέχει επίσης χαμηλές ποσότητες ουρανίου και θορίου και άλλα ραδιενεργά στοιχεία και ισότοπα. Εχει υπολογισθεί ότι η ραδιενεργός δόση από τη λειτουργία μιας μονάδας λιθάνθρακα 1.000 ηλεκτρικών μεγαβάτ είναι 100 φορές μεγαλύτερη από αυτή που προκύπτει από τη λειτουργία μιας ισοδύναμης πυρηνικής μονάδας. Είναι γνωστά τα αντίστοιχα δεδομένα για τον ελληνικό λιγνίτη;
Η Ελλάδα δεν είναι προικισμένη με αρκετές υδατοπτώσεις, και η επάρκεια νερού είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα της χώρας και γίνεται μεγαλύτερο με τον χρόνο.
Σήμερα η πυρηνική ενέργεια είναι η μόνη πηγή που μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στη λύση του ενεργειακού προβλήματος σε συνδυασμό με τις «οικονομικές» ΑΠΕ. Είναι τεχνολογικά αναπτυγμένη, δεν εκλύει αέρια του θερμοκηπίου, και είναι οικονομικά ανταγωνίσιμη με τα ορυκτά καύσιμα και φθηνότερη εάν υπολογισθεί το κόστος του CΟ2. Ενδεικτικά, σε πρόσφατη μελέτη του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας το κόστος ηλεκτρισμού από πυρηνική ενέργεια στις 21 χώρες της μελέτης κυμαίνεται σε δολάρια ανά kWh από 0,02 μέχρι 0,082 για προεξοφλητικό επιτόκιο 5% (κόστος ΑΠΕ νομοσχεδίου από ευρώ 0,1054 μέχρι ευρώ 0,66).
Οι ακόλουθες ευρωπαϊκές χώρες παράγουν πάνω από το ένα τέταρτο της ηλεκτρικής τους ενέργειας από πυρηνική ενέργεια: Γαλλία 78%, Λιθουανία 73%, Βέλγιο 54%, Σλοβακία 56%, Ουκρανία 47%, Σλοβενία 42%, Βουλγαρία 33%, Ουγγαρία 37%, Σουηδία 42%, Ελβετία 39%, Τσεχία 32%, Φινλανδία 30% και Γερμανία 28%. Η Ιταλία έχει αντιστρέψει την αντιπυρηνική πολιτική της, η Σουηδία έχει ανακαλέσει την τριακονταετή απαγόρευση για την κατασκευή νέων πυρηνικών μονάδων, τo ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει προτείνει την επένδυση στην πυρηνική ενέργεια, και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί ότι η πυρηνική ενέργεια παίζει σημαντικό ρόλο στη μετάβαση στην οικονομία χαμηλών εκπομπών CΟ2.
Η Δανία, που καλύπτει 20% της ηλεκτρικής της ενέργειας από αιολική ενέργεια, στηρίζει την ενέργεια βάσης της στη διασύνδεση του ηλεκτρικού δικτύου της με τη Νορβηγία (υδροηλεκτρική ενέργεια) και τη Σουηδία (υδροηλεκτρική και πυρηνική ενέργεια). Επιπλέον, η Δανία είναι ηγέτιδα χώρα στην κατασκευή ανεμογεννητριών (ιδία χρήση και εξαγωγή).
Ο James Lovelock, ιστορικός πατέρας του περιβαλλοντικού κινήματος, έχει πει «η πυρηνική ενέργεια είναι η μόνη οικολογική λύση», και πολλές ηγετικές μορφές του κινήματος που ήσαν εναντίον της πυρηνικής ενέργειας σήμερα εκφράζουν όμοιες απόψεις. Σε αυτούς περιλαμβάνονται ο Patrick Moore, συνιδρυτής της οργάνωσης Greenpeace, και ο Stephen Tindale, ηγέτης του βρετανικού κλάδου της ίδιας οργάνωσης, 2000 - 20005.
Το υπουργείο ΠΕΚΑ πρέπει να περιλάβει στις τεχνο-οικονομικές μελέτες του και την πυρηνική ενέργεια και να εξηγήσει γιατί δεν «συμπεριλαμβάνεται στις αποδεκτές από εμάς λύσεις». Ετσι ο ελληνικός λαός θα γνωρίζει ποιο είναι και γιατί πληρώνει το κόστος που επιβάλλει η τελικά επιλεχθείσα λύση.
Τέλος, θα πρέπει να αναφερθεί ότι εδώ θίγουμε μόνο μερικά από τα κύρια σημεία του νομοσχεδίου, το οποίο εγείρει πολλά ερωτήματα. Π.χ., ορίζεται ότι η άδεια λειτουργίας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ αποφασίζεται σε δύο μήνες από την υποβολή της αίτησης. Είναι δύο μήνες αρκετοί για ένα μεγάλο σταθμό ή αιολικό πάρκο και για την ενημέρωση και συμμετοχή του κοινού στη διαδικασία έγκρισης του έργου;
Την επιστολή υπογράφουν οι επιστήμονες:
Κ. Π. Τζάνος (δρ Πυρηνικής Τεχνολογίας),
Ν. Τσουλφανίδης (ομότιμος καθηγητής, Πανεπιστήμιο Missouri),
Δ. Μ. Κόκκινου (δρ Πυρηνικής Φυσικής),
Λ. Λόι (δρ Πυρηνικής Τεχνολογίας),
Στ. Μπασέα (δρ Ηλεκτρολόγος Μηχανικός),
Π. Αντωνόπουλου (δρ Πυρηνικής Τεχνολογίας),
Ι. Κωνσταντοπούλου (δρ πολιτικός μηχανικός),
Ελ. Χ. Τσουκαλάς (καθηγητής στο Purdue University),
Δ. Ευαγγέλου (Asst. Professor of Engineering Education, Purdue University),
Ε. Γεωργοπούλου (δρ Θεωρητικής Μηχανικής),
Π. Γεωργόπουλου (δρ Επιστήμης Υλικών).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου