Το κουτί των ονείρων

Όσοι φίλοι πιστεύουν οτι "έχασαν το τρένο" ας το διαβάσουν προσεκτικά...

Του Γιώργου Αγγελόπουλου

Η Τέρεραϊ Τρεντ βοσκούσε αγελάδες στη Ζιμπάμπουε και είχε πάει μόνο έναν χρόνο στο δημοτικό, όμως τον Δεκέμβριο θα φορέσει την τήβεννο και θα παραλάβει το διδακτορικό της. Είναι η ζωντανή απόδειξη πως ταλέντα υπάρχουν παντού, λείπουν όμως οι ευκαιρίες.

Την ιστορία της Τέρεραϊ παρουσίασε η Όπρα Ουίνφρι, ενώ ο Νίκολας Κριστόφ τής αφιέρωσε τη στήλη του στους «Νιου Γιορκ Τάιμς».

Γεννήθηκε το 1965 σ΄ ένα χωριό της Ζιμπάμπουε και ο πατέρας της την πάντρεψε στα 11 της μ΄ έναν άνδρα που την χτυπούσε. Δεκαοκτώ ετών είχε κιόλας τρία παιδιά.
Οκτώ χρόνια μετά, το 1991, πέρασε από το χωριό της ο Τζο Λακ, επικεφαλής της οργάνωσης αρωγής Ηeifer Ιnternational. Πρέπει να υψώσετε το ανάστημά σας, είπε στις γυναίκες του χωριού, να κάνετε όνειρα, να αλλάξετε τη ζωή σας.

«Θέλω να πάω στην Αμερική για να μορφωθώ, θέλω να πάρω πτυχίο, να κάνω μεταπτυχιακό και μετά διδακτορικό», του είπε η Τέρεραϊ. Έγραψε μάλιστα τους τέσσερις στόχους της σ΄ ένα χαρτί, το έβαλε σ΄ ένα τενεκεδένιο κουτί και το έθαψε κάτω από ένα δέντρο στο χωράφι όπου βοσκούσε τις αγελάδες.

Άρχισε να δουλεύει για την Ηeifer και με τα χρήματα που κέρδιζε έκανε μαθήματα δι΄ αλληλογραφίας.

Το 1998 έγινε δεκτή στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα. Πήγε μαζί με τον σύζυγο και τα πέντε παιδιά της, επειδή δεν ήθελε να του τα αφήσει στην Αφρική. Οι πάντες συνεισέφεραν για τα εισιτήρια- η Ηeifer, η μητέρα της πουλώντας μια αγελάδα, οι γείτονες πουλώντας κατσίκες. Με 4.000 δολάρια δεμένα γύρω από τη μέση της μέσα σε μια κάλτσα, η Τέρεραϊ ξεκίνησε για την Οκλαχόμα.
Ο πρώτος καιρός ήταν εφιαλτικός. Ζούσαν σ΄ ένα ετοιμόρροπο τροχόσπιτο, κρύωναν και πεινούσαν. Ο σύζυγος συνέχιζε να την χτυπά και αργότερα απελάθηκε στη Ζιμπάμπουε γι΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Η Τέρεραϊ έκανε όποια δουλειά έβρισκε και έφτασε να τρώει από τα σκουπίδια. Ένας φίλος της από το σούπερ μάρκετ έβαζε ληγμένα φρούτα και λαχανικά σ΄ ένα κουτί δίπλα στον κάδο σκουπιδιών και την ειδοποιούσε να τα παίρνει...

Όμως κατάφερνε να αριστεύει στις σπουδές της, πήρε πτυχίο, μάστερ, και συνέχισε με διδακτορικό. Άρχισε να εργάζεται για τη Ηeifer και αργότερα παντρεύτηκε τον Μαρκ Τρεντ, ειδικό στη φυτοπαθολογία. Κάθε φορά που εκπλήρωνε κάποιον από τους στόχους της, επέστρεφε στη Ζιμπάμπουε, ξέθαβε το τενεκεδένιο κουτί και τσεκάριζε τον στόχο.

Τον ερχόμενο μήνα θα τσεκάρει και τον τελευταίο.

«Το θέμα της ιστορίας μου δεν είμαι εγώ, αλλά το τι μπορεί να βγει από την ιστορία μου», λέει.

Υπάρχουν 75 εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο που δεν πηγαίνουν δημοτικό, γράφει ο Νίκολας Κριστόφ. Θα μπορούσαμε να τα μορφώσουμε όλα με πολύ λιγότερα χρήματα απ΄ ό,τι θα κοστίσει η πιθανολογούμενη αύξηση του αριθμού των Αμερικανών στρατιωτών στο Αφγανιστάν.

ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ

Ειναι των "America" λέγεται "lonely people" και μεταφράζω "ελεύθερα" μόνο το "ρεφρέν": "Dont give up until you drink from the silver cup. You never know until you try"

"ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙΣ, μέχρι να πιείς απ το ασημένιο κύπελο. Ποτε δεν θα μάθεις αν δεν προσπαθήσεις"



πηγη ΤΑ ΝΕΑ