ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ: Mία πρόσκληση ευθύνης

Του Μητροπολίτη Ν. Ιωνίας Γαβριήλ

«Ηρθαν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά» θα ακούσουμε να ψάλλεται ή να τραγουδιέται αυτές τις ημέρες στα γνωστά κάλαντα των εορτών. Και έτσι τα Χριστούγεννα ήρθαν και πάλι.

Τις ημέρες αυτές ο κόσμος και τα πάντα γύρω μας γεμίζουν φως και λάμψη, μυρωδιές και ήχους, κατανάλωση και ανταλλαγή δώρων, οικογενειακές συγκεντρώσεις, νυχτερινές εξόδους, σκέψη, έστω και πρόσκαιρη, για τους εμπερίστατους αδελφούς μας, αλλά και για ορισμένους περισσότερη επαφή με τη ζωή της Εκκλησίας.

Ολο αυτό το Αγιο Δωδεκαήμερο των Χριστουγέννων, της Περιτομής του Κυρίου μας (Πρωτοχρονιά) και των Αγίων Θεοφανίων, προσφέρεται ως πολύτιμη ευκαιρία για ουσιαστικότερη συμμετοχή στη λατρευτική ζωή, αλλά και για βαθύτερη βίωση των μηνυμάτων που απορρέουν από τη θεολογία των μεγάλων αυτών εορτών. Στην ορθόδοξη παράδοση τα γεγονότα της ζωής του Χριστού δεν είναι απλά αναμνήσεις του παρελθόντος, αλλά παρόντα σωτηριώδη γεγονότα, τα οποία καλούμαστε να βιώσουμε υπαρξιακά, ταυτιζόμενοι με τον δι’ ημάς σαρκωθέντα Ιησού Χριστό.

Ο Υιός και Λόγος του Θεού ενηνθρώπησε, έγινε δηλαδή τέλειος άνθρωπος, χωρίς να παύει να είναι τέλειος Θεός, για να μπορέσει ο αμαρτωλός και πεπτωκώς άνθρωπος να γίνει κατά χάριν Θεός και να βιώσει το δώρο της αγιότητος και της σωτηρίας. Με τη γέννησή Του ανοίγει μία νέα σελίδα στην ιστορία, αλλάζει η θεώρηση της ανθρωπολογίας και της οντολογίας της δημιουργίας, η κτίση ανακαινίζεται συνολικά, αφού ο Θεός επιλέγει να εισέλθει δυναμικά στην ανθρώπινη πορεία και να ταρακουνήσει συθέμελα κάθε ψευδή βεβαιότητα και ασφάλεια.

Και όμως, τα Χριστούγεννα ήρθαν και πάλι και μας βρίσκουν:

• Στη συνεχιζόμενη βία στα σχολεία, στην οικογένεια και στην καθημερινότητα.

• Στους πολέμους της Ουκρανίας, της Γάζας, του Σουδάν, και της Βόρειας Νιγηρίας.

• Στους ασθενείς που υποφέρουν και αγωνιούν στα νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας μας.

• Στους μοναχικούς και απομονωμένους ανθρώπους των αστικών κέντρων.

• Στους νέους που αναζητούν επιτέλους κάτι αληθινό και σταθερό, κάτι που δεν θα τους προδώσει στη ζωή τους.

• Στους ανέργους και απογοητευμένους ανθρώπους του σύγχρονου κόσμου.

• Σε όσους αισθάνονται σιγουριά και βεβαιότητα στα πλούτη και στα αγαθά τους…

• Σε εκείνους, των οποίων ο κόσμος ξεκινάει και τελειώνει σε μία οθόνη υπολογιστή, τηλεόρασης ή κινητού τηλεφώνου.

• Σε όσους κρίνεται η ζωή τους μέσα σε μία βάρκα στις θάλασσες της Μεσογείου.

• Σε κάθε περιθωριοποιημένη και κακοποιημένη γυναίκα.

Σε όλους αυτούς, και για όλους αυτούς, ήρθαν και πάλι τα Χριστούγεννα!

Τα Χριστούγεννα όμως δεν είναι απλά μία εορτή. Είναι μία πρόσκληση ευθύνης. Μία ευκαιρία να επανεξετάσουμε τη στάση μας ως κοινωνία, ως Εκκλησία, ως Πολιτεία, ως εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά και ως υπεύθυνα πρόσωπα. Να τολμήσουμε να προτείνουμε έναν άλλον δρόμο, και όποιος θέλει να τον ακολουθήσει.

Οχι τον δρόμο της αδιαφορίας, του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας, του μίσους και της αυταρέσκειας, αλλά τον δρόμο που άνοιξε Εκείνος που η Εκκλησία υμνεί ως «Ηλιον της δικαιοσύνης» (Απολυτίκιο Χριστουγέννων), και τον ολοκλήρωσε με τη θυσία Του επάνω στον Σταυρό για κάθε άνθρωπο.

Γι’ αυτόν τον κόσμο γεννήθηκε ο Χριστός. Για όλους μας, για τον καθένα μας, μικρό και μεγάλο, ασήμαντο και σημαντικό.

Ας προβληματιστούμε, ας εργαστούμε για την ειρήνη, ας εορτάσουμε Χριστούγεννα με περισσότερη ουσία, πνευματικότητα, αγάπη.

Γιατί;

Γιατί …

 

έτσι θα ήθελε Εκείνος που γεννήθηκε στη Βηθλεέμ