ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΓΡΟΤΟ-ΚΗΦΗΝΟ-ΖΗΤΟΥΛΟ-ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Η παρεξήγηση του κοινωνικού αυτοματισμού

 

Του ΠΑΝΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Υπάρχει μια παρεξήγηση στον τρόπο που πολιτικό σύστημα και μέσα ενημέρωσης διαβάζουν εδώ και μέρες τις κινητοποιήσεις των αγροτών στα μπλόκα. Δεν είναι ούτε το πρόβλημα με την έξοδο των Χριστουγέννων –που είναι πρόβλημα, αλλά είναι δευτερεύον–, ούτε το ότι υπάρχουν κυβερνητικές ευθύνες για το όλο αδιέξοδο – που υπάρχουν, και μάλιστα σοβαρότατες. Είναι ότι έχει περάσει ένας ολόκληρος μήνας αλλά οι αγρότες των μπλόκων αρνούνται να συζητήσουν. Οτιδήποτε και ουσιαστικά με οποιονδήποτε.

Οχι να συζητήσουν με την κυβέρνηση ή με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αυτός ας πρόσεχε έτσι όπως τα κατάφερε. Αλλά να συζητήσουν με την υπόλοιπη ελληνική κοινωνία. Με αυτήν πρέπει να συνομιλήσουν οι αγρότες, που εις το όνομα των υπαρκτών προβλημάτων του πρωτογενούς τομέα έχουν καταλάβει επί έναν μήνα τη δημόσια περιουσία και έχουν υφαρπάξει από το κράτος την ευθύνη της ελεύθερης μετακίνησης ανθρώπων και αγαθών – με το πρόβλημα να έχει οξυνθεί τώρα που φτάσαμε στις γιορτές.

Οι αγρότες στα μπλόκα έχουν αιτήματα από την κυβέρνηση· «δίκαια αιτήματα», φωνάζει ο Χορός των αμέτρητων δημοσκοπήσεων, που με έναν τρόπο έχουν υποκαταστήσει την όποια συζήτηση σε αυτή τη χώρα: ο δημοσκόπος ρωτάει κάτι, οι πολίτες απαντούν κάτι στο περίπου, η κυβέρνηση ακούει κάτι τρίτο.

Ομως αυτή η συνομιλία είναι και παρελκυστική και ατελής.

Το να διπλασιαστούν οι συντάξεις τους, οι αγρότες δεν το ζητάνε από τον κ. Μητσοτάκη· δεν θα τα βάλει από την τσέπη του ο κ. Μητσοτάκης. Από όλους εμάς τους υπόλοιπους το ζητάνε. Εμείς, οι φορολογούμενοι θα κληθούμε να τα πληρώσουμε, άνθρωποι που εργάζονται επίσης για το μεροκάματο, άνθρωποι που είδαν τις δικές τους συντάξεις να κόβονται στο μισό, άνθρωποι που κάποτε πλήρωναν τον ΟΓΑ από δικά τους λεφτά για να παίρνουν σύνταξη οι αγρότες.

Το να πάει το ηλεκτρικό ρεύμα στα 7 λεπτά η κιλοβατώρα οι αγρότες δεν το ζητάνε από τον κ. Μητσοτάκη· δεν θα πληρώσει από την τσέπη του ο κ. Μητσοτάκης τη διαφορά. Ολοι εμείς οι υπόλοιποι καταναλωτές ρεύματος θα την πληρώσουμε.

Το να δοθεί αμνηστία σε όσους αγρότες έχουν διαπράξει στις κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών ποινικά αδικήματα, παρακωλύοντας τις συγκοινωνίες, δεν το ζητάνε από τον κ. Μητσοτάκη· δεν αφορά μόνο τον κ. Μητσοτάκη μια τέτοια αντισυνταγματική πράξη, ούτε αυτός μόνος μπορεί να δεχτεί κάτι τέτοιο. Ολους εμάς τους υπόλοιπους αφορά –και πρέπει να αφορά– η αιτούμενη αναγνώριση μιας τέτοιας άνισης αντιμετώπισης πολιτών απέναντι στον Νόμο· εμείς θα πρέπει να εγκρίνουμε ή όχι κάτι τέτοιο.

Και από την άλλη, το να ανοίξουν οι εθνικές οδοί δεν είναι αίτημα του κ. Μητσοτάκη· είναι απαίτηση –σωστότερα: είναι δικαίωμα– όλων ημών των υπολοίπων.

Οι δρόμοι είναι της κοινωνίας, όχι μιας κοινωνικής ομάδας που αδιαφορεί για τις υπόλοιπες επειδή έχει πολλά τρακτέρ.

Οταν, λοιπόν, οι αγρότες αρνούνται με διάφορα προσχήματα να προσέλθουν σε διάλογο, δεν το αρνούνται στον κ. Μητσοτάκη. Αρνούνται να προσέλθουν σε διάλογο με την υπόλοιπη κοινωνία, η οποία σε τελική ανάλυση είναι και αυτή που θα κληθεί να δεχτεί ή όχι, να πληρώσει ή όχι όσα ζητάνε.

Οι αγρότες διαμαρτύρονται εδώ και έναν μήνα με μπλόκα στις εθνικές οδούς και έκαναν τρεις ολόκληρες εβδομάδες να καταρτίσουν έναν στοιχειώδη έστω κατάλογο αιτημάτων. Και ακόμα να αποφασίσουν ποιος θα τους εκπροσωπήσει, υπονομεύοντας καταλυτικά έναν διάλογο στον οποίο οφείλουν να προσέλθουν –έτσι λειτουργούν οι δημοκρατίες.

Οχι για να συνομιλήσουν με τον Πρωθυπουργό που τους περιμένει δέκα μέρες τώρα. Αλλά για να συνομιλήσουν με την υπόλοιπη κοινωνία.

Αυτήν την κοινωνία που…

 

 τώρα καταταλαιπωρείται, χρονιάρες μέρες. Και που σύντομα θα σκεφτεί ότι ο όρος «κοινωνικός αυτοματισμός» μπορεί τελικά να είναι και αυτός παρεξηγημένος.

στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου