Παλιές καλές ημέρες....😄😄😄😄 pic.twitter.com/qwYssoyslI
— ΚΟΠΡΙΤΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ (@6hmoBPE37u83WiV) December 16, 2025
Toυ ΔΗΜΗΤΡΗ ΕΥΘΥΜΑΚΗ
Αν κάτι δείχνουν ολοκάθαρα οι τελευταίες δημοσκοπήσεις –πέρα από το μόνιμο πολιτικό βάλτωμα– είναι ότι το αντισυστημικό ρεύμα δεν ψάχνει ιδεολογία. Ψάχνει πρόσωπο.
Και κατά προτίμηση πρόσωπο με ηθικό φορτίο, τραύμα, θυμό και μια γερή δόση «δεν ανήκω στο σύστημα, άρα είμαι καθαρός».
Εδώ κάπου αρχίζει να τέμνεται η διαδρομή της Μαρίας Καρυστιανού με εκείνη της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Να τέμνεται ξανά, για την ακρίβεια, αφού στην πρώτη φάση των Τεμπών, είχαν διαπρέψει παρέα. Μετά απομακρύνθηκαν, κάποιοι λένε ότι τα σπάσανε.
Οι δυο τους δεν μοιάζουν πολιτικά. Η μία φοράει μονίμως την γκριμάτσα του θυμού, η άλλη φέρει το ψύχραιμο προσωπείο της αντισυστημικής αποφασιστικότητας. Πλην απευθύνονται στο ίδιο συναίσθημα. Στην οργή για την ατιμωρησία, τη δυσπιστία απέναντι στους θεσμούς, στην πεποίθηση ότι «όλοι τα ίδια είναι».
Η Κωνσταντοπούλου είναι το παλιό, δοκιμασμένο εργαλείο αυτής της οργής. Μονοθεματική, επίμονη, καταγγελτική, έχει μετατρέψει τη σύγκρουση με το «σύστημα» σε μόνιμο επάγγελμα. Δεν υπόσχεται πολλά, δεν κυβερνά, δεν συνθέτει. Καταγγέλλει. Και αυτό, όπως δείχνουν οι μετρήσεις, αρκεί σε ένα κομμάτι του εκλογικού σώματος που δεν ζητά λύσεις, αλλά εκδίκηση.
Η Καρυστιανού, από την άλλη, δεν είναι πολιτικός. Είναι σύμβολο. Κουβαλά το απόλυτο ηθικό πλεονέκτημα του θύματος. Δεν χρειάζεται να φωνάξει, της αρκεί να υπάρξει. Κάποιες αποκαλύψεις για γερόντισσες από τη Συρία που μιλούν αραμαϊκά, αστρολόγους και αρχαγγέλους, δεν φαίνεται να έχουν επηρεάσει την εικόνα της. Γι’ αυτό και τα υποθετικά σενάρια περί «κόμματος Καρυστιανού» απογειώνονται δημοσκοπικά. Ξεπερνά ακόμα και τον Τσίπρα. Διότι ο κόσμος δεν απαντά σε ερώτημα διακυβέρνησης, απαντά σε ερώτημα τιμωρίας.
Εδώ όμως αρχίζει το πρόβλημα. Γιατί η ίδια κοινωνική δεξαμενή δεν χωράει και τις δύο.
Αν η Καρυστιανού πολιτικοποιηθεί, η Πλεύση Ελευθερίας δεν θα έχει απέναντί της τη Νέα Δημοκρατία, αλλά τον καθρέφτη της. Και τότε η Κωνσταντοπούλου θα πάψει να είναι η μοναδική φωνή της αγανάκτησης.
Στην ίδια λίμνη ψαρεύουν. Η μία με μανιασμένο θεσμικό καλάμι, η άλλη με ψύχραιμο (επί του παρόντος) ηθικό δίχτυ.
Το ερώτημα δεν είναι ποια από τις δυο έχει μεγαλύτερη δημοφιλία σήμερα, αλλά …
ποια μπορεί να αντέξει όταν η οργή ζητήσει κάτι περισσότερο από καταγγελία.
Γιατί η Ιστορία δείχνει ότι τα σύμβολα καίγονται εύκολα, ενώ οι επαγγελματίες της αγανάκτησης απλώς προσαρμόζονται.
Η οργή δεν κυβερνά, απλώς μετακινείται. Και το αντισυστημικό κοινό δεν πολλαπλασιάζεται, ανακυκλώνεται.
Αν η Καρυστιανού μπει στην πολιτική, δεν θα αναμετρηθεί με το «σύστημα», αλλά με εκείνους που ζουν ήδη από την καταγγελία του. Εκεί θα φανεί αν η ηθική υπεροχή αντέχει την τριβή της πολιτικής ή αν θα γίνει και η ίδια καύσιμο για την επόμενη φάση της αγανάκτησης. Για κάποιον πάντως που θεωρεί ότι η πολιτική είναι απλώς θέαμα, μια σύγκρουση των δύο θα έχει πολύ ενδιαφέρον…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου