ΝουΔο-γαλαζαίοι ΕΘΝΙΚΟΙ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ: Συστημικοι μπακαλιάροι και πολιτικές παρενέργειες ενός αισθητικού ατυχήματος.

Αυτή που σας δέρνει...
Μπορείτε να το κρατήσετε και για σήμα της Νέας Δημοκρατίας.
Με ένα "νέα" μπροστά γίνεται Νέα Μαλακιά!
30.000 ευρώ κύριοι! Ευχαριστούμε για την συνεργασία.#μετρο_θεσσαλονικης#μετρο #μετρό_Θεσσαλονίκης pic.twitter.com/GHVFIM4zd5

— Εθνική Ομάδα Μιμιδίων (@EOM_memes) November 13, 2024

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Toυ ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ

Δεν στήθηκε σκηνικό. Ενα τραπέζι μπροστά σε ένα γυμνό τοίχο, στο αμαξοστάσιο. Ο υπουργός, ο υφυπουργός κι ένας βουβός κύριος που με τη βλοσυρή προσήλωση γραφειοκράτη σηκώθηκε τη σωστή στιγμή για να αφαιρέσει το χαρτί και να αποκαλύψει το λογότυπο του μετρό στο κοινό βλέμμα.  

Παρότι κατηγορήθηκε για σπατάλη, το λανσάρισμα του σήματος του μητροπολιτικού σιδηροδρόμου της Θεσσαλονίκης ήταν μάλλον μίζερο για την περίσταση.  

Τριάντα πέντε χρόνια περιμέναμε γι’ αυτό;

Τα στομφώδη λόγια που ο υπουργός απήγγελλε με υπηρεσιακή ξυλότητα –χωρίς καν να προσποιείται ότι ακούει όσα εκστομίζει– έκαναν τη φτήνια ακόμη πιο αισθητή. Ο Σταϊκούρας διάβαζε για «ιστορικό βάθος» και «Βυζάντιο» και «μοντέρνα αισθητική» σαν κάποιος που διεκπεραιώνει έναν επικήδειο για έναν νεκρό που δεν γνώριζε.

Εκ των υστέρων, όλοι θα εύχονταν αυτό το λογότυπο να μην είχε καν παρουσιαστεί. Οχι επειδή ξεσήκωσε ποταμούς τρολιάς για τη σχεδιαστική του πεζότητα (αυτό μπορεί να είχε συμβεί ακόμη κι αν το σχέδιο ήταν εμπνευσμένο). Αλλά επειδή κατέστησε έκδηλη την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να «πουλήσει» ακόμη και τα έργα που θα μπορούσαν να το επανανομιμοποιήσουν.

Το έργο αυτό έρχεται να βελτιώσει την καθημερινότητα σε μια κοινότητα «γενετικά» δύσπιστη προς τα «κέντρα εξουσίας». Ερχεται κάπως να θεραπεύσει την προπατορική γκρίνια για τον αθηνοκεντρισμό του κράτους – γκρίνια που εσχάτως απειλεί να κακοφορμίσει σε αντιστυστημική ορμή.

Ωστόσο, το αποπερατωθέν ήδη εκλαμβάνεται ως σύμβολο της αποτυχίας αυτού του κράτους να εκπληρώσει εγκαίρως τις υποχρεώσεις του. Στο νέο λογότυπο οι περισσότεροι είδαν αντανακλαστικά όχι τη νέα υπηρεσία, αλλά την αβελτηρία δεκαετιών που τους στέρησε την υπηρεσία. Είδαν στο σκαρίφημα τον Σταϊκούρα και όλους τους Σταϊκούρες που προηγήθηκαν όχι για να αποκτήσει, αλλά για να έχει στερηθεί μέχρι την τρίτη δεκαετία του εικοστού πρώτου αιώνα αξιόπιστη συγκοινωνία η χιλιοτραγουδισμένη μητρόπολη των Βαλκανίων.

Να φταίει το κλίμα της ψηφιακής αγοράς, που τα κανιβαλίζει όλα – ακόμη και τα υπεράνω της τρέχουσας πολιτικής επιτεύγματα; 

Φταίνε μάλλον και οι αγγελιοφόροι που προδίδουν το μήνυμα. Φταίει η φούρια του εκάστοτε πολιτευτή να εξαργυρώσει ακόμη και τα έργα που μπορούν να αποδώσουν από μόνα τους πολιτική υπεραξία.

Χωρίς αυτή την υπεραξία της βιωμένης «ανταπόδοσης» της δημόσιας υπηρεσίας, η αξία της δημοκρατίας δεν γίνεται σεβαστή. Η δημοκρατία αξίζει –το σύστημα επιζεί– όσο μπορεί να πείθει εμπράκτως ότι βελτιώνει τη ζωή των πολλών. Τα λόγια πια δεν πιάνουν. Δεν τρομάζουν τα φόβητρα κατά των αντισυστημικών.

Το έδειξε και η μούφα του «βυζαντινού» μι: Το κύρος του συστήματος δεν κινδυνεύει μόνο από τους αντισυστημικούς λαοπλάνους.  

Κινδυνεύει...

 

 εξίσου από τους συστημικούς μπακαλιάρους.