Του Ιωσήφ Φουσέ
Πιτσιρικάδες, εκεί πριν το Λύκειο, αφού πίναμε μια φραπεδιά στην πλατεία, μερικές φορές καβαλάγαμε το 402 και κατεβαίναμε Κάνιγγος. Από κει παρέες των 5-6 συμμαθητών, φτάναμε μέχρι πλατεία Καραϊσκάκη ακολουθώντας τα μονοπάτια της μπουρδελότσαρκας.
Παραδοσιακά μπουρδελάκια, με την τσατσά, τον νταβά, τη λεκανατζού και το κόκκινο φωτάκι στην εξώπορτα. Πουτάνα μία...Ανά τέταρτο έβγαινε ημίγυμνη για επίδειξη προσόντων.
Η αλήθεια είναι ότι πιο πολύ για το μάτι τρέχαμε, γιατί ψιλοκωλώναμε να χωθούμε στην ουρά, πίσω από κάτι ντεκλαρέ τυπάκους που βρώμαγαν ιδρωτίλα μέχρι Μοναστηράκι και αρχές Θησείου. Μερικοί είχαν και μακρύ μαλάκι μέχρι τους ώμους, κατσαρό σαν περμανάντ. Οι λεγόμενοι και Λουί Κενζ....
Σε ένα ισόγειο, η τσατσά κένταγε. Να περάσει η ρημάδα η ώρα.
Πιτσιρικάδες, εκεί πριν το Λύκειο, αφού πίναμε μια φραπεδιά στην πλατεία, μερικές φορές καβαλάγαμε το 402 και κατεβαίναμε Κάνιγγος. Από κει παρέες των 5-6 συμμαθητών, φτάναμε μέχρι πλατεία Καραϊσκάκη ακολουθώντας τα μονοπάτια της μπουρδελότσαρκας.
Παραδοσιακά μπουρδελάκια, με την τσατσά, τον νταβά, τη λεκανατζού και το κόκκινο φωτάκι στην εξώπορτα. Πουτάνα μία...Ανά τέταρτο έβγαινε ημίγυμνη για επίδειξη προσόντων.
Η αλήθεια είναι ότι πιο πολύ για το μάτι τρέχαμε, γιατί ψιλοκωλώναμε να χωθούμε στην ουρά, πίσω από κάτι ντεκλαρέ τυπάκους που βρώμαγαν ιδρωτίλα μέχρι Μοναστηράκι και αρχές Θησείου. Μερικοί είχαν και μακρύ μαλάκι μέχρι τους ώμους, κατσαρό σαν περμανάντ. Οι λεγόμενοι και Λουί Κενζ....
Σε ένα ισόγειο, η τσατσά κένταγε. Να περάσει η ρημάδα η ώρα.
Ξαφνικά βγαίνει ολόγυμνο το κορίτσι, Χριστινάκι το όνομα, καλοφτιαγμένο και κομματάκι ντροπαλό...
Η τσατσά άφησε το κέντημα και με σχετική βαρεμάρα ξηγήθηκε για χιλιοστή μάλλον φορά το ποίημα...
"Τσιμπουκάκι, πισωκωλλητούλι, νάζια στο κρεβάτι, δραχμάς 500"...Μεταλλικές ή μη...
Ψαρώνω λίγο και αφελώς ερωτώ: "Καλά το τσιμπουκάκι, καλά το πισωκολλητούλι, το νάζια στο κρεβάτι τι περιλαμβάνει;;"....
Με κοιτά η τσατσά, με το μάτι το έμπειρο που τα χει δει όλα απ' την καλή και απ' την ανάποδη, και μου σφυρίζει το παρασύνθημα:
Η τσατσά άφησε το κέντημα και με σχετική βαρεμάρα ξηγήθηκε για χιλιοστή μάλλον φορά το ποίημα...
"Τσιμπουκάκι, πισωκωλλητούλι, νάζια στο κρεβάτι, δραχμάς 500"...Μεταλλικές ή μη...
Ψαρώνω λίγο και αφελώς ερωτώ: "Καλά το τσιμπουκάκι, καλά το πισωκολλητούλι, το νάζια στο κρεβάτι τι περιλαμβάνει;;"....
Με κοιτά η τσατσά, με το μάτι το έμπειρο που τα χει δει όλα απ' την καλή και απ' την ανάποδη, και μου σφυρίζει το παρασύνθημα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου