ΣΥΡΙΖΑίικα ΕΘΝΙΚΑ ΨΩΝΙΣΜΕΝΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Ποιος πληρώνει το rebranding του Αλέκση;

ΦΩΝΑΧΤΕ ΕΝΑΝ ΓΙΑΤΡΟ ΑΝΟΗΤΟΙ pic.twitter.com/0bvdNn6mGT

— Zanet (@PYRYPTSIP) October 23, 2024

 

Του ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ

Το πρόσφατο σταντ-απ του μπροέδρου Αλέκση για την οικονομία που έγινε στο πλαίσιο του «rebranding» του ήταν ομολογουμένως τόσο διαφωτιστικό όσο το να ακούς έναν βίγκαν να μιλάει για το σωστό ψήσιμο του κρέατος.

Ταυτοχρόνως όμως ήταν και πολύ διασκεδαστικό καθώς θύμισε ότι υπάρχει «Ινστιτούτο Αλέξη Τσίπρα», πράγμα που είναι τόσο αστείο όσο το να υπάρχει «Ωδείο Γιώργου Ταμπάκη» ή  «Θέατρο Νίκου Κατέλη».

Μόνο που το γέλιο από το συγκεκριμένο, ομολογουμένως πολύ καλό, αστείο δεν αποκλείεται να κοπεί ξαφνικά αν κανείς  αναρωτηθεί «με τι λεφτά δημιουργήθηκε και λειτουργεί το «Ινστιτούτο Αλέξη Τσίπρα;»

Για αρχή να ενημερώσω ότι εκτός από το ίδρυμα του Αλέκση στη χώρα μας λειτουργούν τα ιδρύματα Κωνσταντίνου Καραμανλή, Γεωργίου Παπανδρέου, Αντρέα Παπανδρέου, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Κωνσταντίνου Σημίτη και Αντώνη Σαμαρά (αν δεν κάνω λάθος υπάρχει και το ίδρυμα Ελευθερίου Βενιζέλου αλλά προφανώς δεν μπορεί αν μπει στο ίδιο τσουβάλι με τα προηγούμενα). Με λίγα λόγια, κάθε Έλληνας πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης έχει και ένα ινστιτούτο το οποίο είτε είναι ευθέως αφιερωμένο σε εκείνον είτε σε κάποιον πρόγονο επίσης πρωθυπουργό.

Τα εν λόγω ιδρύματα είναι πολύ χρήσιμα κυρίως στους ίδιους τους πρωθυπουργούς και τους πολιτικούς τους απογόνους. Γιατί τους δίνουν τη δυνατότητα να διοργανώνουν και να προσλαμβάνουν. Διοργανώνοντας και προσλαμβάνοντας έχεις τη δυνατότητα να ασκείς επιρροή και να παραγοντίζεις ακόμα κι όταν θεσμικά πάψεις να είσαι κάτι σημαντικό (το «σε εκδήλωση του Ιδρύματος του πρώην πρωθυπουργού Τάδε» ακούγεται καλύτερο από το «σε συγκέντρωση του πρώην πρωθυπουργού τάδε» και το «συνεργάζομαι με το Ινστιτούτο του πρώην πρωθυπουργού τάδε» είναι πολύ πιο αποδεκτό από το «είμαι στο pay roll του πρώην πρωθυπουργού τάδε»). Και βέβαια έχεις τη δυνατότητα να κάνεις «rebranding». Πράγμα που μας φέρνει πίσω στην ερώτηση του τίτλου.

Μέχρι το 2010 τα ιδρύματα σίγουρα χρηματοδοτούνταν (και) από τον κρατικό προϋπολογισμό. Δηλαδή από τα συνήθη κορόιδα.

Το 2010 η Άννα η Διαμαντοπούλου ανέστειλε την κρατική χρηματοδότηση αλλά έκτοτε ειλικρινά δεν βρήκα κάποιο στοιχείο που να δηλώνει ότι η αναστολή διατηρήθηκε. Ταυτοχρόνως δεν φαίνεται να υπάρχει τίποτα που να εμποδίζει τη χρηματοδότηση ενός επιστημονικού ινστιτούτου (ναι, τέτοια είναι τα γλυκά μου) από ιδιώτες. Αλλά ποιος ιδιώτης και γιατί να δώσει χρήματα σε έναν πρώην πρωθυπουργό προκειμένου να ενισχύσει την επιρροή του;

Σίγουρα κάποιος που θέλει να χρησιμοποιήσει την επιρροή του πρώην πρωθυπουργού για δικό του όφελος.

Ή ένας κολλητός.

Ή ο ίδιος ο πρωθυπουργός με την περιουσία του.

Αλλά ο Αλέκσης μας (σύμφωνα τουλάχιστον με το πόθεν έσχες του) δεν έχει περιουσία και τα εισοδήματά του δεν φτάνουν ούτε για καφετέρια.

Πού λοιπόν τα βρίσκει τα λεφτά;

Τα παίρνει από τα συνήθη κορόιδα, τα παίρνει από τα κορόιδα της υπόλοιπης Ευρώπης, έχει βρει άλλα κορόιδα να δαγκώνει ή όλα αυτά μαζί;

Και πριν ρωτήσετε «μα ποιος είναι τόσο κορόιδο ώστε οικειοθελώς να δώσει να τα χρήματα του στον  Αλέκση;» θα σας θυμίσω ότι υπήρξαν άνθρωποι που πίστεψαν στον Κασσελάκη.

Σε κάθε περίπτωση η απορία παραμένει. Και δεν έχω κανέναν λόγο να αμφιβάλω ότι…

 

 δεν υπάρχει τίποτα το επιλήψιμο (ακόμα και ηθικώς) στη χρηματοδότηση της προσπάθειας να μετατραπεί ο γνωστός Αλέκσης σε statesman. Απλώς νομίζω ότι θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε από πού προέρχεται. Και μπράβο της.