ΣΥΡΙΖΑίος ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΣΟΥΡΓΕΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Σύντομα, κανείς δεν θα έχει ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ

Σύμφωνα με το τίμιο και έγκριτο Ντοκουμέντο δίνουμε και αυτόν τον ανεκτιμητο πίνακα.
" συριζαιοι σε απόγνωση χορεύουν στο Σύνταγμα "
Ελαιογραφία σε καμβά του 2015 γνωστού ανόητου καλλιτέχνη. pic.twitter.com/vUbQ0FRbAG

— sarris minas (@sarrisminas) January 7, 2023

 

Του Ηλία Ψυχογιού

ilpsychogios@gmail.com

 

Μετά την απελευθέρωση το 1944, αλλά και μετά τη χούντα το 1974, έγινε αναζήτηση των συνεργατών των Ναζί και των χουντικών. Οργανώθηκαν τότε κάποιες δίκες δοσιλόγων καθώς και λίγες, ελάχιστες, δίκες για τους συνεργάτες των συνταγματαρχών. Εκτός όμως από τους άμεσα συνεργαζόμενους, χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδες ήταν οι υποστηρικτές τους, οι οποίοι μετά την πτώση των καθεστώτων, όχι απλά δεν κατηγορήθηκαν αλλά εμφανίζονταν και ως αντιστασιακοί.

Το ίδιο έγινε και μετά τον εξευτελισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αναφορικά με το 62% που ψήφισε "Όχι" στο δημοψήφισμα-παρωδία του 2015.

Αν δε κάποιος ρωτήσει στο δρόμο, κανείς δεν παραδέχεται ότι άνηκε στο 62%. Όλοι, μα όλοι, ήταν με το "Ναι".

Πώς βγήκε αυτό το 62% όμως, βρε παιδιά;

Οι Νεφελίμ και οι Ελοχίμ ψήφισαν;

Αυτό ακριβώς θα συμβεί σύντομα και με τους ψηφοφόρους και υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ. Θα ψάχνουμε να βρούμε συριζαίο και όλοι θα αρνούνται έστω και ότι πέρασαν έξω από την Κουμουνδούρου.

Η κυβερνητική προοπτική βλέπετε είναι συγκολλητική ουσία, τόσο για τα στελέχη όσο και για τους ψηφοφόρους ενός κόμματος, όμως η ουσία αυτή χάθηκε για τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2023. Για τους συνεταίρους του Αν.Ελ, χάθηκε από το 2019.

Η σοβαρότητα όμως, εάν υφίσταται, μπορεί να συγκρατήσει ένα εκλογικό κοινό σε κάποιο κόμμα. Αυτό συνέβη με το ΠΑΣΟΚ και την εγγενή σοβαρότητα που είχαν η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, οι οποίοι κατάφεραν να συγκρατήσουν το Κίνημα από την πορεία εξαΰλωσης που είχε πάρει. Αν σήμερα το ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει δημοσκοπικά και ενισχύεται πολιτικά, το οφείλει σε αυτούς τους δύο, ανεξαρτήτως των εσωκομματικών συγκρούσεων που είχαν μεταξύ τους. 

Στον ΣΥΡΙΖΑ όμως η σοβαρότητα είναι μία αρετή η οποία δεν υπήρχε ποτέ. Ούτε πριν από το 2015, ούτε κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Τσίπρα, ούτε και στη συνέχεια φυσικά.

Να θυμίσουμε ότι ο Τσίπρας, που τώρα κάνει αφωνία, ήταν αυτός που διεκδικούσε με τα "νταούλια" του τη θέση του "μαέστρου" της Ευρώπης.

Η Γεροβασίλη, η οποία θεωρείται και εκ των σοβαρών του κόμματος, ήταν αυτή που ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη το 2019 δήλωνε ότι παρακολουθούσαν αναρτήσεις στα social media και με βάση αυτές έκαναν προληπτικές προσαγωγές πριν από ομιλία του Φώτη Κουβέλη (αλήθεια, πού χάθηκε αυτή η ψυχή;).

Ο Νίκος ο Παππάς, ήταν αυτός που προσπάθησε να κλείσει τα ιδιωτικά κανάλια και να ιδρύσει το "ΣΥΡΙΖΑ channel". Και καταδικάστηκε για αυτό.

Ο Πάνος ο Καμμένος (ως υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) ήταν αυτός που είχε δηλώσει προς τον Τσίπρα ότι "ο στρατός εγγυάται την ασφάλεια στο εσωτερικό της χώρας".

Ο ίδιος ο Τσίπρας, ο παραγωγός ορισμένων από των πλέον εμβληματικών φράσεων εκείνης της περιόδου, αναφορικά με τις μολότοφ είχε πει, απευθυνόμενος προς τον Κωνσταντίνο Τζαβάρα: "εξαρτάται από ποια μεριά είσαι. Εκεί που τις ρίχνουν ή εκεί όπου πέφτουν;".

Και, φυσικά, η αλήστου μνήμης φράση του Παύλου Πολάκη ότι "θα κερδίσουμε τις εκλογές αν βάλουμε κανέναν φυλακή".

Και πολλά, πολλά ακόμα μαργαριτάρια που φανέρωναν, σε όποιον ήθελε να ακούσει, πως κατά τη διάρκεια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ η φράση "τόση δημοκρατία είχαμε να δούμε από τη χούντα" απέκτησε σάρκα και οστά.

Για όσον καιρό όμως υπήρχε η τρομακτική προοπτική, αυτοί οι άνθρωποι να αναλάβουν εκ νέου τη διακυβέρνηση της χώρας, οι ψηφοφόροι και οι υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ παρέμεναν εντός του μαντριού. Τώρα, που πλέον η περίπτωση να κυβερνήσουν ξανά απλώς δεν υφίσταται, τα στελέχη του κόμματος δείχνουν τον πραγματικό τους εαυτό.

Ωσάν τους συγγενείς κάποιου νεκρού που με κάθε τρόπο προσπαθούν να προσποριστούν την περιουσία του πεθαμένου, έτσι και αυτοί με κάθε τρόπο προσπαθούν να κρατήσουν τον έλεγχο επάνω στα περιουσιακά στοιχεία του κόμματος: Το κτίριο της Κουμουνδούρου, την κρατική επιχορήγηση, την εφημερίδα και το ραδιόφωνο. 

Επειδή όλος ο καυγάς δεν γίνεται για να μην εκλεγεί πρόεδρος ο Κασσελάκης. Αυτό τούς ήταν αδιάφορο και πέρυσι, απλά πίστευαν τότε ότι μπορούν να τον ελέγξουν. Μόλις κατάλαβαν ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν θα είναι υποτακτικός τους, αποφάσισαν να τον ρίξουν.

Και καθώς καλώς γνωρίζουν οι περισσότεροι από αυτούς, αν όχι όλοι, ότι στις επόμενες εκλογές δεν θα βρίσκονται στο κοινοβούλιο, συνεπώς βουλευτικός μισθός και προνόμια  "τέλος", κάνουν ό,τι μπορούν για να κρατήσουν τον έλεγχο του κόμματος.

Μην έχετε καμία αμφιβολία. Μόλις τελειώσουν με τον Κασσελάκη, αν τελικά καταφέρουν να τον διώξουν,…

 

 θα ξεκινήσουν να σφάζονται μεταξύ τους. Γιατί τα "ασημικά" του ΣΥΡΙΖΑ δεν φτάνουν για όλους.

Και οι ψηφοφόροι και υποστηρικτές;

Όσοι είναι αναγνωρίσιμοι, είτε θα αποτραβηχτούν από ντροπή (όσοι έχουν) είτε θα περιμένουν να ηρεμήσουν τα πράγματα και θα μεταπηδήσουν σε άλλα κόμματα. Υπάρχουν άλλωστε υποψήφιοι ηγήτορες σε συγγενείς πολιτικούς χώρους, οι οποίοι διατηρούν ανοιχτές διόδους για τους ανανήψαντες.

Οι μη αναγνωρίσιμοι, οι απλοί ψηφοφόροι δηλαδή, θα βρουν άλλο αριστερό κόμμα να πιστέψουν το δικό του παραμύθι.

Πάντως, στο δρόμο κανείς δεν θα δηλώνει ότι ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ.

Έστω και αυτό, είναι θετικό για τη χώρα.

Ειδικά αν για ορισμένους είναι η αρχή της συνειδητοποίησης.