ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΦΑΣΙΣΤΑΡΑΔΙΚΟ: «Πόθεν έσχες» για όλες τις χρήσεις

 

Του Σάκη Μουμτζή

Διαβάζω ότι στον ΣΥΡΙΖΑ η ομάδα που πλειοψηφικά αντιτίθεται στον Στέφανο Κασσελάκη σκοπεύει να θέσει ως προϋπόθεση για να είναι κάποιος υποψήφιος για την ηγεσία του κόμματος, την υποβολή «πόθεν έσχες», γνωρίζοντας ή εικάζοντας πως αποτελεί ένα τρωτό σημείο για τον «έκπτωτο».

Νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει η είδηση ότι σκόπευαν να απαγορεύσουν την υποψηφιότητα σε άτομα αν δεν έχουν συμπληρώσει τριετία στον κατάλογο μελών του ΣΥΡΙΖΑ. Να υποθέσω ότι μέχρι το τέλος της σχετικής διαδικασίας θα μηχανευτεί αυτή η ετερόκλητη συμμαχία και άλλες μεθοδεύσεις για να αποκλειστεί η υποψηφιότητα Κασσελάκη.

Είναι προφανές ότι σε αυτόν που εξεδίωξαν από το παράθυρο δεν θα επιτρέψουν να επιστρέψει από την πόρτα, καθώς οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν πως θα επικρατήσει στις προσεχείς εσωκομματικές εκλογές.

Μα δεν φοβούνται ότι με παρόμοια τεχνάσματα θα τον εξωθήσουν στην ίδρυση νέου κόμματος;

Ολα δείχνουν πως ο συνασπισμός εναντίον του Στέφανου Κασσελάκη αυτό ακριβώς επιδιώκει: να τον διώξει από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Το τι θα γίνει στη συνέχεια, ελάχιστα τους απασχολεί.

Φυσικά και γνωρίζουν πως αν δημιουργήσει δικό του κόμμα θα ψαλιδίσει σε σημαντικό βαθμό τα ποσοστά του κόμματός τους. Ομως, αυτό που μετράει είναι ο έλεγχος του «μαγαζιού». Και είναι γνωστό τοις πάσι ότι όσο πιο μικρό είναι ένα «μαγαζί» τόσο πιο εύκολα ελέγχεται.

Επιπροσθέτως είναι και ο έλεγχος της κρατικής επιχορήγησης.

Εδώ αναφωνούμε το γνωστό: «είναι πολλά τα λεφτά Αρη», για να τα αφήσουν στον Κασσελάκη.

Ολα αυτά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν διαπαιδαγωγηθεί πολιτικά με τη συντηρητική αντίληψη του ελέγχου των διαδικασιών και συνεπώς και των αποφάσεων. Το απρόοπτο και το αναπάντεχο το φοβούνται. Ετσι, αιφνιδιάστηκαν από την εκλογή ενός άγνωστου νέου στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στην αρχή δεν μπορούσαν να αντιδράσουν. Ο Κασσελάκης δεν εκλέχτηκε από ένα σώμα κομματικών στελεχών, αλλά από ένα ευρύ και πολυπληθές σώμα φίλων του κόμματος. Μια διαδικασία ξένη προς τις ιστορικές πρακτικές της Αριστεράς όπου κυριαρχούσε, από συστάσεώς της, η πυραμιδωτή διάρθρωση της ηγεσίας. Τα μέλη εξέλεγαν τους αντιπροσώπους για το Συνέδριο, αυτοί την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, η Κεντρική Επιτροπή το Πολιτικό Γραφείο και το Πολιτικό Γραφείο εξέλεγε είτε μια τριμελή γραμματεία είτε τον γραμματέα του. Ολα αυτά σε καιρούς πολιτικής ομαλότητας και κομματικής νομιμότητας.

Αυτό το παραδοσιακό σκηνικό ανατράπηκε με τις ανοικτές διαδικασίες πριν από ένα σχεδόν χρόνο. Κάποιοι, και δεν ήταν λίγοι, διαφώνησαν με αυτόν τον τρόπο εκλογής της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν γνώριζαν πού θα οδηγούσε. Τώρα αισθάνονται απολύτως δικαιωμένοι και καταφεύγουν στις μεθόδους που άριστα γνωρίζουν. Από τη στιγμή που δεν μπορούν να επανέλθουν στις κλειστές κομματικές διαδικασίες ανάδειξης του νέου αρχηγού, προσπαθούν…

 

 να ελέγξουν το αποτέλεσμα ελέγχοντας τον κατάλογο των υποψηφίων.

Τουλάχιστον με αυτόν τον τρόπο αποφεύγουν «δυσάρεστες» εκπλήξεις


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου