ΝουΔο-γαλαζαίικα ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Eίναι ο Θανάσης ο Πλεύρης ο πρώτος woke δέξιος;

 

Toυ ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ

Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε ο Θανάσης ο Πλεύρης αποκάλυψε ότι με το άνοιγμα της Βουλής θα αναλάβει πρωτοβουλία και με άλλους βουλευτές της ΝΔ ή άλλων κομμάτων που μπορεί να το επιθυμούν ώστε ο όρος «μπάτσος» να κινεί τη διαδικασία αυτόφωρου ποινικού αδικήματος.

Αφού σας ορκιστώ ότι δεν κάνω πλάκα και αφού σας διαβεβαιώσω ότι όντως ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας της Δημοκρατίας ζητά την ποινικοποίηση μιας λέξης, επιτρέψτε μου να σας πω ότι παρότι αναγνωρίζω το αστείο του πράγματος δυστυχώς διακρίνω το τρομακτικό και το απογοητευτικό. Γιατί, ίσως λόγω δουλειάς, με τρομάζει η ιδέα απαγόρευσης λέξεων και γιατί πίστευα ότι, με όλα της τα κουσούρια, η Νέα η Δημοκρατία δεν έχει για τις λέξεις τις ίδιες αντιλήψεις με τους υστερικούς που αν ήταν στο χέρι τους θα έχωναν σε βαθύ μπουντρούμι όποιον χρησιμοποιεί τη λέξη «λαθρομετανάστης» ή της λέξη «γύφτος» ή τη λέξη «χοντρή» (το «χοντρός» δεν πειράζει γιατί ως γνωστόν οι άντρες είναι γουρούνια). Δεν είχα βλέπετε σκεφτεί ότι - όπως συνήθως συμβαίνει με τα άκρα – οι woke αριστεροί θα δημιουργήσουν και woke δεξιούς.

Η λέξη «μπάτσος» δεν έχει μόνο αρνητική έννοια. Διαφορετικά ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ θα έπρεπε να απαιτήσει να εξαφανιστούν από το διαδίκτυο οι διαφημίσεις του νέου «Μπάτσου του Μπέβερλι Χίλς» (παρεμπιπτόντως, πολύ ευχάριστη ταινία) και θα κήρυττε ανεπιθύμητο τον Έντι τον Μέρφι. Ή θα έκανε κι αυτός μια μεταθανάτια επίθεση στον μακαρίτη τον Ντελόν επειδή τόλμησε να γυρίσει ταινία με τίτλο «Για το τομάρι ενός Μπάτσου» (και οι δύο μεταφράσεις είναι από τις ελάχιστες ακριβείς μεταφράσεις τίτλων).

Αλλά ακόμα κι αν ο όρος ήταν αποκλειστικά αρνητικός από πού κι ως πού απαγορεύεται να εκφράζεται κανείς αρνητικά για έναν αστυνομικό;

Τι είδους ολοκληρωτισμό ονειρεύονται όσοι στ’ αλήθεια θεωρούν άξια ποινικής αντιμετώπισης την αρνητική άποψη για κάποιους αστυνομικούς (ή ακόμα και για ολόκληρη την αστυνομία) και τη χρήση λέξεων που εκφράζουν αυτήν την άποψη;

Ποια θα είναι η επόμενη πρότασή τους;

Η υποχρεωτική δημόσια έκφραση πίστης στο μεγαλείο της ΕΛ.ΑΣ.;

Καταλαβαίνω ότι ο Θανάσης ο Πλεύρης κάνει μια προσπάθεια να κερδίσει τη συμπάθεια των αστυνομικών και των πολύ δεξιών ψηφοφόρων που ψηφίζουν στην δύσκολη Α’ Αθηνών ελπίζοντας ότι όταν έρθει η ώρα της κάλπης δεν θα τον ξεχάσουν. Αλλά το να βάλει στο στόχαστρο την ελευθερία του λόγου και να θυμίσει τις ομοιότητες των δύο άκρων για να το καταφέρει δεν είναι νομίζω ο καλύτερος δυνατός τρόπος.

Μπορεί ο σύντροφος ο Νίκος ο Παππάς (ο μπασκετμπολίστας όχι ο «με αναστολή») να εξόργισε πολλούς με το ύφος και τις απειλές που περισσότερο ταιριάζουν σε μέλος μαφιόζικης συμμορίας παρά σε ευρωβουλευτή, αλλά...

 

 θα περίμενα από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας να καταλαβαίνει αυτό που οι τάχα εχθροί των λέξεων αριστεροί επιμένουν να αγνοούν:

Οτι δεν υπάρχουν χυδαίες λέξεις, υπάρχουν Παππάδες.

Έτσι ο τίτλος του πρώτου woke δεξιού δεν είναι λίγος. Και μπράβο του

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου