Του ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ
Αποκλεισμένος μαζί με τον πιστό του ναύαρχο Αποστολάκη στην Αστυπάλαια (ελπίζω στην επόμενη θαλασσινή τους εξόρμηση να πάρουν μαζί κάποιον που να ξέρει από θάλασσα) ο Στέφανος με τα κολλητά ρούχα, κουρασμένος από το sightseeing, βγήκε στην τηλεόραση για να μας ξανακαταπλήξει και δήλωσε ότι η δημόσια δαπάνη για την υγεία πρέπει να είναι τουλάχιστον 5%.
Αυτό από μόνο του δεν λέει πολλά αλλά αν κανείς σκεφτεί ότι η δημόσια δαπάνη για την υγεία είναι σχεδόν στο 6% των δημοσίων δαπανών, καταλαβαίνουμε ότι ο παπατζής του Μαϊάμι για άλλη μια φορά δεν ξέρει για τι μιλάει.
Δεν ξέρει ούτε το πρόγραμμα του κόμματος του οποίου ηγείται, σύμφωνα με το οποίο η δημόσια δαπάνη για την υγεία πρέπει να είναι στο 7,5%.
Στη συνέχεια (προκειμένου να αποδείξει ότι δεν χάνει τον χρόνο του με προγράμματα και τέτοια άχρηστα) και όταν τον ρώτησαν για την Παιδεία, μίλησε για ποσοστό 7,5% ενώ η πρόταση του κόμματός του είναι στο 5%.
Όχι πως υπάρχουν πολλοί που αμφιβάλλουν για την ασχετοσύνη και την επιπολαιότητα του ηγέτη της Τζάκρη, αλλά είναι πραγματικά πολύ αστείο ο ταξιδιώτης του Αιγαίου να μην κρύβει ότι δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια να μάθει. Και πολύ καλά κάνει.
Στο κάτω κάτω είναι ηγέτης μιας παράταξης η οποία εδώ και χρόνια φωνάζει «Οι άνθρωποι πάνω από τους αριθμούς», σύνθημα το οποίο καταλαβαίνουμε ότι δεν είχε να κάνει μόνο με μια λαϊκίστικη αντίληψη για την πολιτική αλλά και με την πρακτική αδυναμία των στελεχών ακόμα και να μετρήσουν, να μάθουν απ’ έξω μερικά νούμερα ή να τα καταλάβουν.
Δεν είναι τυχαίο που ο ηθοποιός και υποψήφιος ευρωβουλευτής σύντροφος Αθανασίου ενοχλήθηκε όταν σε μια συζήτηση τον ρώτησαν αν αυτά τα οποία υπόσχεται το κόμμα του είναι κοστολογημένα και απάντησε «δεν είναι δυνατόν σ’ αυτήν την ευρωπαϊκή πολιτική και την ελληνική πολιτική να συζητάμε συνέχεια για κοστολογημένα προγράμματα όταν αυτά που ήδη κάνουμε δεν επαρκούν».
Πιθανότατα ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρει τι σημαίνει «κοστολόγηση» ή πιθανόν να μην καταλαβαίνει ότι τα χρήματα που έχει στη διάθεσή της μια χώρα είναι περιορισμένα.
Μπορεί να μην είναι σε θέση να κάνει προσθέσεις και αφαιρέσεις και γενικά τις αριθμητικές πράξεις που απαιτούνται σε κάθε κοστολόγηση.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, τα λόγια του αντικατοπτρίζουν το σοβαρό πρόβλημα που υπάρχει στο «προοδευτική» ή «ριζοσπαστική» (ή όπως αλλιώς διάολο λέγεται αυτή η παράταξη) με τους αριθμούς.
Από την άλλη, εξίσου πιθανό είναι και ο παπατζής από το Μαϊάμι και ο σύντροφος ηθοποιός Αθανασίου να ξέρουν και πρόσθεση και αφαίρεση αλλά ταυτοχρόνως να ξέρουν και …
το κοινό στο οποίο απευθύνονται.
Ένα κοινό που νομίζει ότι ένα δισεκατομμύριο έχει δύο εκατομμύρια και που τα μόνα νούμερα με τα οποία τα πάει καλά είναι αυτά που παρελαύνουν στις κουτσομπολίστικες εκπομπές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου