Για να κατανοήσουμε την κρίση στη Μέση Ανατολή όπως κλιμακώνεται από την αντιπαράθεση του Ισραήλ με το Ιράν, θα πρέπει να παρατηρήσουμε τη μεγάλη εικόνα και κυρίως τα βαθύτερα κίνητρα των εμπλεκομένων.
Η τελευταία κλιμάκωση ξεκίνησε από την επίθεση της Χαμάς στις αρχές του περασμένου Οκτωβρίου εναντίον πολιτών και στρατιωτικών στόχων του Ισραήλ.
Η κίνηση αυτή της Χαμάς ερμηνεύεται σαν προσπάθεια των ακραίων μουσουλμάνων και του Ιράν να τορπιλίσουν τις συμφωνίες του Αβραάμ. Τις συμφωνίες δηλαδή που είχαν αρχίσει τα τελευταία χρόνια να λαμβάνουν σάρκα και οστά μεταξύ του Ισραήλ και γειτονικών αραβικών χωρών όπως η Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα. Οι συμφωνίες αυτές θα βοηθούσαν πολύ στην αποκατάσταση της ηρεμίας στην περιοχή.
Ηρεμία στη περιοχή σημαίνει σταθεροποίηση της ροής των εξαγωγών υδρογονανθράκων προς την Ευρώπη. Επίσης, οι συμφωνίες αυτές θα στηρίξουν τη δημιουργία ενός οικονομικού διαδρόμου που θα ξεκινά από τη Ινδία, θα περνά από τα Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία, το Ισραήλ και θα καταλήγει στην Ε.Ε. μέσω της στην Κύπρου και της Ελλάδας.
Η διευκόλυνση της πρόσβαση της Ινδίας στην Ε.Ε. όμως δεν συμφέρει την Κίνα. Επίσης ο διάδρομος αυτός παρακάμπτει την Τουρκία.
Η σταθεροποίηση των αραβικών εξαγωγών προς την Ευρώπη και την Κίνα δεν συμφέρει τη Ρωσία που προσπαθεί να κερδίσει από τις υψηλές τιμές αλλά και να εκμεταλλεύεται τις ανάγκες της Ευρώπης κερδίζονταν σε γεωπολιτική ισχύ.
Η σταθεροποίηση και ειρήνευση στη περιοχή δεν συμφέρει επίσης ούτε το Ιράν και την Τουρκία που καλλιεργούν φιλοδοξίες περιφερειακών δυνάμεων και προσπαθούν να αποσταθεροποιήσουν της χώρες της περιοχής προκειμένου να τις χειρίζονται σαν δορυφόρους.
Είναι φανερό λοιπόν πως πίσω από τα σχέδια αποσταθεροποίησης της περιοχής βρίσκονται οι αναθεωρητικές δυνάμεις.
Το Ιράν ελέγχει τη Χεζμπολά, τους Χούθι, έχει επιρροή στη Χαμάς και το Ιράκ.
Η Τουρκία έχει στρατιωτική παρουσία στη Συρία και Λιβύη.
Στη Συρία και τη Λιβύη έχει στρατιωτική παρουσία και η Ρωσία.
Το Ισραήλ όπως ήταν φυσικό απάντησε στην αιματηρή επίθεση της Χαμάς με την έφοδο στη Λωρίδα της Γάζας.
Το Ισραήλ δεν διστάζει ποτέ μέχρι σήμερα να απαντά στις προκλήσεις των αντιπροσώπων του Ιράν, της Τουρκίας και οποιουδήποτε άλλου στην περιοχή, ενίοτε αγνοώντας τις νουθεσίες των συμμάχων του στη Δύση. Τούτο γιατί διαθέτει αυτοπεποίθηση. Το Ισραήλ διατηρεί υψηλές δαπάνες για στρατιωτικό εξοπλισμό, έχει αναπτύξει δικές του τεχνολογίες και ο πληθυσμός του επειδή διαβιεί σε μια επικίνδυνη περιοχή που απειλεί διαρκώς την ύπαρξή του, διαθέτει υψηλό σθένος και ισχυρό ένστικτο επιβίωσης. Το Ισραήλ είναι η μοναδική χώρα που διαθέτει πυρηνικά όπλα στην ευρύτερη περιοχή.
Κατά καιρούς οι αραβικές χώρες έχουν επιχειρήσει να καταστρέψουν το Ισραήλ με συντονισμένες πολεμικές επιχειρήσεις αλλά έχουν χάσει στις περισσότερες κρίσιμες αναμετρήσεις.
Η καθοδηγούμενη από το Ιράν επίθεση της Χαμάς τον περασμένο Οκτώβρη ανέστειλε προς το παρόν αυτή τη διαδικασία που θα ενέτεινε τη απομόνωση του Ιράν και θα περιόριζε την επιρροή της Τουρκίας.
Το Ιράν είναι η μοναδική χώρα της περιοχής εκτός Ισραήλ που τα τελευταία χρόνια αναπτύσσει ένα πρόγραμμα πυρηνικών όπλων.
Εντός του Ισραήλ υπάρχουν δυο στρατηγικά δόγματα επιβίωσης.
Το ένα υποστηρίζει την συνύπαρξη με του Άραβες εντός και εκτός των συνόρων, με την ανάπτυξη διπλωματικών και οικονομικών σχέσεων χωρίς να εγκαταλείπεται η στρατιωτική ισχύς.
Το άλλο υποστηρίζει το περιορισμό των εδαφών που ζουν παλαιστινιακοί πληθυσμοί εντός με εποικισμούς και η προληπτική επιθετική αντιμετώπιση των εξωτερικών απειλών.
Η απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ιράν αποτελεί υπαρξιακή απειλή για το Ισραήλ.
Οι μετριοπαθείς υποστηρίζουν την παρεμπόδιση της απόκτησης πυρηνικών όπλων με την παρέμβαση των διεθνών θεσμών και των δυτικών συμμάχων.
Οι σκληροπυρηνικοί υποστηρίζουν την καταστροφή των ιρανικών σχεδίων για πυρηνικά όπλα με προληπτικές επιθέσεις στις εγκαταστάσεις και δολοφονίες των ανθρώπων που τα υλοποιούν.
Το ερώτημα αυτές τις ημέρες είναι ποια άποψη θα επικρατήσει;
Τα τελευταία χρόνια οι σκληροπυρηνικοί πλειοψηφούν και σχηματίζουν κυβερνήσεις και για αυτό πολλοί στη Δύση θεωρούν πως το Ισραήλ σε κάποιες περιπτώσεις ευνοεί την όξυνση προκειμένου, όσο υπάρχει ακόμη καιρός, να επιχειρεί καίρια πλήγματα.
Οι ΗΠΑ από το στρατόπεδο της Δύσης ήταν πάντα ο θερμότερος υποστηρικτής του Ισραήλ. Τους τελευταίους μήνες κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στη Γάζα υπήρξαν σοβαρές πιέσεις από τις ΗΠΑ αυτές να περιοριστούν. Τούτο έχει να κάνει με τις εσωτερικές εξελίξεις στις ΗΠΑ όπου το Δημοκρατικό Κόμμα που κυβερνά, έχει αποκτήσει μια ισχυρή εσωτερική αριστερίστικη αντιπολίτευση με φιλοαραβικούς, φιλομουσουλμανικούς προσανατολισμούς.
Οι ΗΠΑ του Μπάιντεν πιέζουν το Ισραήλ να μην απαντήσει στη πρώτη απευθείας επίθεση του Ιράν στο έδαφός του.
Τις απειλές εναντίον του Ισραήλ και των συμφωνιών του Αβραάμ θα πρέπει να τις δούμε σαν ...
ένα μέρος της προσπάθειας των αναθεωρητικών δυνάμεων( Κίνας, Ρωσίας, Τουρκίας, Ιράν) με αιχμή το τελευταίο να πλήξουν το Ισραήλ, να αποσταθεροποιήσουν την περιοχή για να αποδυναμώσουν την Ευρώπη και τη Δύση.
Το Ισραήλ για τη Ευρώπη παίζει το ρόλο ενός προκεχωρημένου φυλακίου σε μια περιοχή από την οποία εξαρτάται ενεργειακά και οικονομικά στο βαθμό που θα επιχειρήσει να περιορίσει την εισαγωγική εξάρτηση από τη Κίνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου