ΝουΔο-ΣΥΡΙΖΑίικα ΕΘΝΙΚΑ ΨΩΝΙΣΜΕΝΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Λοβοί

 

Toυ ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ

Το σύνορο είναι αέρας. Περνάς από τη μία επικράτεια στην άλλη ανεπαισθήτως. Τη μία είσαι σε κουτσομπολίστικη τηλε-ομήγυρη, να σχολιάζεις γόβες κι έρωτες. Και την επομένη έχεις μεταρσιωθεί στη σφαίρα της πολιτικής, χωρίς όμως να έχεις γίνει άλλος. 

Στη μία σφαίρα η σαχλαμάρα συγχωρείται – αν δεν επιβάλλεται.  

Στην άλλη πρέπει να λογοδοτήσεις, επειδή είπες ότι το θύμα του «σατράπη» φταίει που τον ανέχεται.  

Ο Δημήτρης Παπανώτας ήθελε να αλλάξει καριέρα, νομίζοντας ότι αρκούσε να κομίσει την τηλεοπτική του φήμη και να την εξαργυρώσει στο εκλογικό παραβάν άκοπα – άμα τη εμφανίσει. 

Ανακάλυψε ότι η ελαφρότητα βαραίνει. Βαραίνει ασήκωτη, ακόμη κι όταν την προσπερνάμε, κάνοντας ότι δεν καταλάβαμε τι είδαμε ή τι ακούσαμε. 

 

 «Πρόεδρε», είπε, ενώπιον του προέδρου. «Μου είπες ότι από την εκπομπή μου άλλαζα τους νόμους». Βεβαίως, γελούσε. Χαριτολογούσε.  

Μετά είπε, «πρόεδρε, πάμε με το σύνθημα πατρίς – θρησκεία – οικογένεια». Πάλι γελούσε. Με το σύνθημα της χούντας. Χα, χα! Της χούντας. Τι καλό!  

Πενήντα χρόνια μας πήρε για να φτάσουμε...

 

 να χαχανίζουμε με τη χούντα. 

 

Χάσκοντας. Σαν λοβοτομημένοι.