Με 500 εκατ. πρόσθετα στον κορβανά το 2023 και 40 ευρώ στον κατώτατο…, τι θα κάτσει να δει η κυβέρνηση, την αύξηση 150% στο κουνουπίδι και στο μπρόκολο;
Αυτό που έχει σημασία είναι ο κεφαλικός φόρος να μαζεύεται στην ώρα του και να γίνεται μισθός σε νέους διορισμούς κρατικών υπαλλήλων που φέρνουν 5 ψήφους το κεφάλι...
Για δε τους ιδιώτες φθάνει το παραμύθι για τον κατώτατο που τον βρήκανε... στα 650 ευρώ, τον πήγανε στα 780 ευρώ και τώρα θα τον ανεβάσουν 4-5% (όσο ζήτησαν και οι βιομήχανοι...) για να τον πάνε στα 820-830 ευρώ, να έχει ο μισθωτός να πληρώσει το νοίκι του… Τίποτε άλλο!
Το νοίκι στο δυάρι (με τα 2 παιδιά του), που κάνει τον σταυρό του να μην τον πετάξουν στον δρόμο όταν τα νοίκια θα πάνε εκεί που η κυβέρνηση ξέρει μεν αλλά τι να μας πει..., αφού έχασε το παιχνίδι με την απάτη και το αίσχος των κερδών.
Πώς να το ομολογήσει 80 ημέρες πριν από τις ευρωεκλογές (που έχουν τη δική τους βαρύτητα για την κυβέρνηση). Και τι να πει;
Ότι ούτε τα πρόστιμά της απέδωσαν, ούτε τα ταμπελάκια, ούτε τα καλάθια, ούτε τα πλαφόν...;
Η ακρίβεια ξέφυγε από τον δρόμο που ξεφεύγει χρόνια τώρα... Από τη μόνιμη αδυναμία του κράτους να κάνει τη δουλειά του σε όλα τα επίπεδα της διακίνησης των προϊόντων. Ντόπιας παραγωγής αλλά και εισαγωγών.
Από την αδυναμία να λειτουργήσει το κράτος με την ικανότητα που απαιτούν κάθε φορά και σε κάθε περίπτωση οι περιστάσεις.
Αιτία και εδώ (εκτός από την προστασία της μονιμότητας των κρατικών υπαλλήλων) οι πελατειακές σχέσεις των κομμάτων, και στο κράτος και σε όλα τα κέντρα του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
Σχέσεις παντού και πολιτικά χατίρια από την πρώτη 10ετία (1975-1985) όπου και η οικονομία υποχρεώθηκε να ακολουθήσει το γαϊτανάκι του χορού… της πολιτικής.
Τότε που η πολιτική υπονόμευσε την οικονομία (κατ’ επέκταση και όλους τους κλάδους της) για να μπορεί να εμφανίζει τη γνωστή (50χρονη) εικόνα του ψευτοσοσιαλισμού, όπου η κάθε εξουσία επιβάλει τη βούλησή της και στην αγορά ελέγχοντας την οικονομία, με το κράτος να απέχει από τις υποχρεώσεις του, όπως η πάταξη της παρανομίας στον χώρο των καυσίμων, των ποτών, των τσιγάρων και όπου αλλού ανθίζει (κατά περίπτωση).
Και τι συμβαίνει με τα κενά των κλοπιμαίων σε φόρους (πάνω από 1 δισ. συνολικά κάθε χρόνο);
Καλύπτονται με κεφαλικούς φόρους, εισφορές και κάθε οθωμανικής μορφής χαράτσια...
Και οι τιμές;
Παραδόθηκαν σχεδόν ελεύθερα… στους μεσάζοντες και στους μόνιμους κερδοσκόπους.
Και ποιο ήταν το αντάλλαγμα;
Η χρηματοδότηση της οικονομίας από τη μαύρη οικονομία σε ποσοστά που έφθασαν και το 60%-70%. Χρηματοδότηση με πολλούς τρόπους, που άγγιξαν μέχρι και τους χώρους κάθε είδους επικοινωνίας...
Ας σταματήσουμε όμως εδώ, και ας θυμηθούμε πόσα πλήρωσαν (ίσως ακόμη να πληρώνουν) οι Αρχές που υποτίθεται ότι συνέστησε το "σύστημα” για την προστασία του καταναλωτή.
Μουχλιάζουν ακόμη στα ράφια χιλιάδες σελίδες μελετών και υποδείξεων για πάταξη της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας.
Τι έγιναν τα μέτρα;
Ξεχάστηκαν μαζί με τους κομματικούς που απολύθηκαν από τις διοικήσεις όταν ξέχασαν τον ρόλο τους και νόμιζαν ότι ανέλαβαν το έργο της πάταξης του "σκοτεινού” μέρους λειτουργίας της αγοράς...
Τα ξέρουν αυτά και στις Βρυξέλλες. Τα ξέρουν και οι δανειστές και η Τρόικα των μνημονίων και των δανείων. Τα ξέρουν γιατί…
δεν είναι καθόλου σημερινά. Κρατάνε 40 χρόνια. Απλά φούντωσαν… από τη χρεοκοπία του 2008 και μετά το πρώτο μνημόνιο.
Γι’ αυτό και κάθε κυβέρνηση (όπως και η σημερινή) τρέμει κάθε φορά που πάει να διεκδικήσει (όπως και όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε.) τα λεφτά που δικαιούμαστε ως μέλος της Ε.Ε.
Προς τούτο και τα παχιά λόγια για το πόσο πίσω αφήσαμε τα χειρότερα... Λες και οι ιθαγενείς του τόπου σταμάτησαν τις λαϊκές και δεν ξέρουν τι γίνεται στην τσέπη τους.
Αλλά ποια κυβέρνηση και ποιο από τα κόμματα συζητάει (πραγματικά) με τον κόσμο. Και τι περιμένεις να ακούσεις μπροστά στις τηλεοράσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου