Toυ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Σπανίως συμβαίνει πια να ξεκαρδίζομαι από τα γέλια διαβάζοντας μια είδηση, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τα κατάφερε όμως και τον ευχαριστώ, με την έκκλησή του προς τον Μητσοτάκη «να παραιτηθεί ήρεμα και με αξιοπρέπεια όπως αρμόζει σε δημοκρατικά εκλεγμένους ηγέτες και όχι σε μονάρχες, ώστε η χώρα να οδηγηθεί συντεταγμένα σε εκλογές». Για να κατισχύσει ο Στέφανος και το παιδικό όνειρό του να πραγματοποιηθεί και να γίνει πρωθυπουργός!
Αυτό δεν το είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εξυπακούεται.
Ζήτησε επίσης οι εκλογές να διεξαχθούν με διεθνείς παρατηρητές, λες και η χώρα είναι τελείως μπανανία. Το διαβάζεις και τρελαίνεσαι από την ασύλληπτη ελαφρότητα του ανθρώπου που είναι, τύποις τουλάχιστον, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Πώς γίνεται να λέει τέτοιες ανοησίες;
Θα ήταν λάθος όμως αν εξηγήσουμε την ανοησία του Κασσελάκη ως αποτέλεσμα της αμάθειας και της επιπολαιότητάς του.
Η πρόκληση ήταν σκόπιμη. Ηξερε ότι έτσι, μέσω της υπερβολής που μπορεί να φτάνει μέχρι τη χυδαιότητα, θα επικρατήσει επικοινωνιακά και θα καλύψει με τον θόρυβο της υπολογισμένης πρόκλησης.
Ο Κασσελάκης απευθύνεται ενσυνειδήτως στους πολλούς και αφελείς – το κοινό των ειδικών και των καλλιεργημένων το προσεγγίζει με διαφορετικούς τρόπους. Ξέρει τι κάνει με τα τέρατα που εκστομίζει.
Δεν είναι τυχαίο –να το πω και με αυτή την αφορμή– ότι…
μέντοράς του στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο Παύλος Πολάκης.
Ο Κασσελάκης προσαρμόζει τον πολακισμό* στα μέτρα του και τις δυνατότητές του.
* : Ο αυτόματος διορθωτής υπογραμμίζει με κόκκινο τον όρο «πολακισμός» και προτείνει τον όρο «πολιτισμός». Από μια πλευρά έχει δίκιο. Ο πολακισμός είναι εκδοχή πολιτισμού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου