«Δεν µε κρατάει κανείς. Μόνον ο κόσμος». Ο Κασσελάκης αγορεύει σαν να είναι ηγέτης αυτοκρατορίας.
Προχθες είπε, χωρίς να χάσει τη σοβαρότητά του, ότι απαιτεί να σταματήσει αμέσως ο πόλεμος στη Γάζα. Οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ μελετούν τη δήλωση για να υπολογίσουν τις συνέπειες. Οι υπόλοιποι γύρω του λαλούν τη λόγια γλώσσα της πολιτικής.
Ο Τεμπονέρας δήλωσε επισήμως ότι προσφέρει το «εγώ» του στο «εμείς». Απ’ ό,τι φαίνεται έχει περί πολλού το εγώ του ο άνθρωπος. Μην τον ξυπνάτε.
Μιλάνε για τη σωτηρία του τόπου, για την απαλλαγή του από τα δεινά του και χειροκροτεί ο ένας τον άλλον.
Το μέλλον ανήκει στη Γεροβασίλη, η οποία κατόπιν ωρίμου σκέψεως πήρε την απόφαση να θυσιασθεί για την Αριστερά. Θα βάλει υποψηφιότητα για πρόεδρος στις τετραπλές εκλογές που θα γίνουν προσεχώς.
Ολοι μαζί κατάφεραν να κάνουν τον Τσίπρα να ακούγεται σοβαρός και μετρημένος. Η δυσαναλογία ανάμεσα στη μεγαλοστομία και την πραγματικότητα όμως δύσκολα καλύπτει τη γύμνια. Πίσω από τη σοβαροφάνεια παραμονεύει το γελοίο.
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι αυτοί που μας κυβέρνησαν για τέσσερα χρόνια δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί γιατί τους συνέβησαν όσα τους συνέβησαν. Τόσοι μήνες έχουν περάσει και δεν ακούστηκε μια λέξη μετάνοιας, ένα mea culpa, μια ένδειξη ενοχής. Εξ ου και η αναισθησία τους απέναντι στην αυτογελοιοποίηση.
Αν μη τι άλλο η αγέλαστη Αριστερά, η Αριστερά του πόνου και της δυστυχίας, έγινε η ίδια περίγελως του εαυτού της.
Ευτυχώς υπάρχει και ο Ανδρουλάκης. Αυτό το αγνό προϊόν της κρητικής γης που έχει αναλάβει τον ρόλο του ηγέτη της Κεντροαριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ μαδάει, η κυβέρνηση φθείρεται σε κανονικούς ρυθμούς, όμως ο Ανδρουλάκης παραμένει σταθερός στη θέση του. Το πρόβλημά του είναι ότι δεν ξέρει ποια είναι η θέση του. Νέος είναι, θα μου πείτε, έχει χρόνο να τη βρει.
Είναι Κεντροαριστερά ή μήπως είναι μια αναμνηστική καρτ ποστάλ από το πρωτο-ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ογδόντα;
Του πάει, πάντως.
Τελευταία του επιτυχία η θέση για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων. Οχι μόνον δεν συμφωνεί, αλλά θα θέσει και θέμα κομματικής πειθαρχίας.
Μα πώς αλλιώς να μας πει ο άνθρωπος ότι χρειάζεται τη βοήθεια του κοινού για να του εξηγήσουν ποια είναι η θέση του;
Μάλλον ζήλεψε τον ΣΥΡΙΖΑ. Για να αυτογελοιοποιούνται αυτοί κάτι έχουν στον νου τους, θα σκέφτηκε. Ας τους μιμηθώ για να δούμε τι γίνεται.
Θα μου πείτε ότι για όλα αυτά φταίει ο Μητσοτάκης. Η Αριστερά δεν θα ήταν σε αυτή την κατάσταση αν δεν είχε απέναντί της τον Μητσοτάκη.
Δεν υπάρχει άλλη λύση παρά μόνον...
να αναλάβει αυτός προσωπικά την ανασυγκρότησή της. Μπορεί να χάσουμε το γέλιο, όμως θα έχουμε επιτέλους αντιπολίτευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου