Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ
Μύλος έγινε ο ΣΥΡΙΖΑ και αυτό είναι πολύ λογικό.
Οι αντιφάσεις ενός κόμματος που ξεκίνησε με την υπόσχεση ανανέωσης της Αριστεράς (ΚΚΕ εσ.), ενσωμάτωσε παλαιούς σταλινικούς (Συνασπισμός), για να καταλήξει στον αριστερό λαϊκισμό (ΣΥΡΙΖΑ), δεν πεθαίνουν όταν αλλάζουν οι ταμπέλες.
Λαθροβιούν περιμένοντας τις κατάλληλες συνθήκες για να φουντώσουν. Αυτό γίνεται στις διασπάσεις όλων των κομμάτων, αυτό έγινε τελικώς και στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος συν τοις άλλοις ποτέ δεν ήταν ενιαίος.
Στην Ελλάδα όμως ζούμε ένα μοναδικό φαινόμενο, «το μεσσιανικό προσωπείο της μεταδημοκρατίας», όπως το ονόμασε ο καθηγητής κ. Ξενοφών Κοντιάδης. Κάποιος εντελώς άγνωστος στα ελληνικά πράγματα και με όπλο το TikTok, συν κάποιους του ΣΥΡΙΖΑ, κέρδισε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης χωρίς να έχει οποιαδήποτε πολιτική θέση. Μόνη υπόσχεσή του ήταν ότι μπορεί να κερδίσει τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη.
Με τι εχέγγυα και προσόντα;
Ουδείς γνωρίζει…
Δεν προξενεί εντύπωση ότι το 55% όσων συμμετείχαν στις εκλογικές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ πίστεψε αυτήν την παντελώς αστήρικτη υπόθεση. Είναι μέρος εκείνου του εκλογικού σώματος που θεωρούσε σίγουρο ότι ένα δημοψήφισμα στην Ελλάδα θα τρόμαζε την Ευρώπη, ώστε να μας δώσει λεφτά χωρίς όρους. Ο ανερμάτιστος βολονταρισμός είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του χώρου.
Ισως πάλι να σκέφτηκαν, όπως και το 2015, «και τι χειρότερο μπορεί να συμβεί;» Τώρα, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ φλερτάρει με μονοψήφιο ποσοστό. Ο κ. Κασσελάκης όχι μόνο δεν μπορεί να κερδίσει τον κ. Μητσοτάκη, αλλά χάνει και από τον κ. Νίκο Ανδρουλάκη, κι έρχεται με φόρα ο κ. Δημήτρης Κουτσούμπας.
Το «φαινόμενο Κασσελάκης» μπορούσε να αναδειχθεί μόνο από τον χυλό στον οποίο είχε μετατραπεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ένα κόμμα που υπηρέτησε με τον πιο χυδαίο τρόπο το αντιμνημόνιο και εφάρμοσε με επιτυχία το τρίτο μνημόνιο, χωρίς μάλιστα στοιχειώδη αυτοκριτική. Δήλωνε ακραίο αντιδεξιό, αλλά συνεργάστηκε τέσσερα χρόνια με μία από τις χειρότερες εκδοχές της λαϊκιστικής Δεξιάς. Η μόνη εξήγηση που έδωσε τον Ιανουάριο του 2015 ήταν πως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν αντιμνημονιακοί. Ξανασυνεργάστηκαν μνημονιακώς τον Σεπτέμβριο χωρίς καμία εξήγηση. Στελέχη του προπηλάκιζαν την περίοδο 2010-2011 υπουργούς του ΠΑΣΟΚ και, δέκα χρόνια μετά, ήθελαν να δημιουργήσουν με αυτούς το «προοδευτικό μέτωπο». Ηταν το κόμμα που έκανε την κ. Ραχήλ Μακρή βουλευτή.
Πολιτεύτηκε με περισσή χυδαιότητα και επιθέσεις εναντίον όποιων θεωρούσε «αντιπάλους». Τα τρολ που εσχάτως ανακάλυψε ο πρώην γραμματέας του κόμματος κ. Πάνος Σκουρλέτης επιτέθηκαν χωρίς αιδώ, εκτός από πολιτικούς, σε καλλιτέχνες, συγγραφείς σκιτσογράφους, δημοσιογράφους, όποιον είχε δημόσιο λόγο. Εκανε την αγένεια κυρίαρχη στην πολιτική σκηνή.
Τελικώς κύλησε ο τέντζερης και βρήκε τον κ. Κασσελάκη. Αυτό που εντυπωσίασε περισσότερο στην παρουσίαση του βιβλίου «Το φαινόμενο Κασσελάκης» (20.11.2023) δεν ήταν η παρουσία του κ. Κασσελάκη αυτοπροσώπως για ένα βιβλίο που αναφερόταν στον ίδιο. Ούτε καν ότι δεν απάντησε στα ερωτήματα που έθεσαν οι δύο διακεκριμένοι καθηγητές, αλλά αναμασούσε συνθήματα του τύπου «ο λαός ξέρει» «να είστε σίγουροι ότι είμαστε η προοδευτική πλειοψηφία» κ.λπ. Πιο εντυπωσιακό ήταν...
το «Αντώνη» και «Ξενοφώντα» με τα οποία απευθυνόταν στους κυρίους Λιάκο και Κοντιάδη· λες και τους ήξερε από χθες ή είχε διαβάσει κάποιο βιβλίο τους.
Αποκορύφωμα ήταν η ξαφνική αποχώρησή του από τη συζήτηση, αφήνοντας σύξυλους τους δύο συνομιλητές του. Μαζί αποχώρησαν και οι χειροκροτητές του…
Το χάος πάλι χάος ξημερώνει, θα έγραφε ο κ. Γιάννης Πάριος και από αυτήν την άποψη μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ, με τον διάχυτο βολονταρισμό, την ανερμάτιστη ρητορική του, τον χυλό των απόψεων που είχε ενστερνιστεί, ο κ. Κασσελάκης θα μπορούσε να κάνει τόσο μεγάλη και ξαφνική καριέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου