Κι εκεί που λέγαμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας εξαφανίστηκε, εκεί που οι σύντροφοί του τον εγκαλούσαν για την παρατεταμένη σιωπή του όλο αυτό το διάστημα που μαίνεται η θύελλα Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ, ο τέως πρόεδρος έκανε την επανεμφάνισή του, αρχικά στο δείπνο με τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη και στη συνέχεια με σειρά επαφών, μεταξύ αυτών και με τον Στέφανο Κασσελάκη, προκειμένου, υποτίθεται, να εξασφαλίσει την ενότητα στο κόμμα.
Αυτό το «υποτίθεται» στην παραπάνω παράγραφο έχει τη σημασία του. Για την ακρίβεια, έχει τη σημασία του σχεδόν σε οτιδήποτε κάνει ή λέει ο Αλέξης Τσίπρας. Υποτίθεται ότι ήθελε να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια. Υποτίθεται ότι ήθελε να κερδίσει το «Οχι» στο δημοψήφισμα του 2015. Υποτίθεται τώρα ότι αγωνίζεται για την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι τριγμοί στα θεμέλια του κόμματος, όμως, δίνουν και παίρνουν εδώ και πολύ καιρό, ουσιαστικά από τη στιγμή που ο Στέφανος Κασσελάκης εκλέχθηκε πρόεδρος. Η φιλολογία περί διάσπασης ή και διάλυσης του κόμματος επικρατεί από τότε.
Οταν ο Στέφανος Κασσελάκης κέρδισε τις εσωκομματικές εκλογές δήλωσε ότι «κέρδισαν οι δυνάμεις του φωτός». Αρα, όσοι βρίσκονταν απέναντί του συμβόλιζαν, ή συμβολίζουν ακόμα, τις δυνάμεις του σκότους; Αυτό είχε διερωτηθεί ανοιχτά ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, προσθέτοντας: Γιατί δεν βγαίνει ο Αλέξης Τσίπρας να σχολιάσει επ’ αυτού;
Ο εύλογος προβληματισμός του δεν βρήκε καμία ανταπόκριση…
Επίσης, όλο αυτό το διάστημα οργίαζαν οι φήμες ότι ο Κασσελάκης ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό επιλογή του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, έστω και αν μπήκε μπροστά ο Παύλος Πολάκης για να οδηγήσει τον αμερικανοθρεμμένο «πρωτάρη» στον ΣΥΡΙΖΑ και στην πολιτική γενικότερα.
Οι φήμες αυτές ενισχύθηκαν όταν ο Νίκος Παππάς, άνθρωπος του Αλέξη Τσίπρα, στήριξε ολόθερμα τον Στέφανο Κασσελάκη. Και όμως, ο τέως αρχηγός (και για πολλούς στον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και τώρα, φυσικός αρχηγός της παράταξης) επέμεινε στη σιωπή του.
Πέρασε ο καιρός. Ξεκίνησαν οι οργισμένες αποχωρήσεις, ελήφθησαν αποφάσεις για διαγραφές παλαιών στελεχών, φτάσαμε και στην ταραχώδη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, και όλο αυτό τον καιρό o «φυσικός ηγέτης» του ΣΥΡΙΖΑ σιωπούσε.
Τώρα, σχεδόν κατόπιν εορτής, αποφάσισε (υποτίθεται) να κάνει κάποιες κινήσεις επανασυγκόλλησης, συμβουλεύοντας τον νέο αρχηγό να τηρήσει το καταστατικό του κόμματος (το οποίο έχει βάναυσα, στο μεταξύ, καταστρατηγηθεί).
Γιατί τώρα η παρέμβαση Τσίπρα;
Γιατί περίμενε τόσο καιρό προκειμένου να πει τα αυτονόητα;
Μάλλον επειδή...
και αυτή η παρέμβαση εμπίπτει στη σφαίρα του «υποτίθεται»: Υποτίθεται ότι προσπάθησε να διασώσει την ενότητα επιλέγοντας να δράσει σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία είναι πολύ αργά για το οτιδήποτε, ο ίδιος όμως να φανεί προς τα έξω ότι τη δική του την προσπάθεια την έκανε.
Το κόμμα ας βουλιάξει, αρκεί να επιπλεύσει ο «φυσικός αρχηγός» του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου