Ψάχνουν για τους ευάλωτους αλλά δεν βρίσκουν τους άλλους... Αυτούς που θα κόψουν το 2024 τα επιδόματα και θα τους "ταΐσουν” επενδυτική βαθμίδα...
Την 15ετία της χρεοκοπίας (που ακόμη την ζούμε και εμείς και οι επιχειρήσεις -που προτιμούν να βγουν στο σφυρί ή να μεταναστεύσουν στα Βαλκάνια και αλλού αντί να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους στο Ελλάδιστάν-) η τακτική της Σοβιετίας με την επιδοματική πολιτική (για να μην έχουμε πολιτικό κόστος) μας έβγαλε τα μάτια... Έτσι, οι περισσότεροι αδυνατούν να δουν την αλήθεια όπως συμβαίνει αλλού στην ΕΕ.
Έχουμε θετικότατες εξελίξεις στην οικονομία μας που (μέχρι τώρα) δεν είναι άλλες από τα "μπράβο" και τα "ζήτω" των ξένων οίκων για τα όσα πετύχαμε μετά το 2019 και ως το 2023. Και με αυτά τα "μπράβο" δικαιολογούν γνωματεύσεις τους που έκαναν μονόδρομο την επιστροφή της επενδυτικής βαθμίδας.
Μαζί δε με την επενδυτική βαθμίδα και φτηνά δανεικά που λογικά θα φέρουν επενδυτές, επενδύσεις, με πολλές ελπίδες πως αυτή η αλλαγή θα αναστήσει και το κουφάρι της παραγωγής που άφησε πίσω της η αποεπένδυση.
Για να έλθουν όμως αυτά τα τα χαρούμενα, σύμφωνα με το "περιτύλιγμα” των "μπράβο" των ξένων οίκων, οφείλουμε να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε τις μεταρρυθμίσεις μας και να απαντήσουμε σε εύλογα ερωτήματα για το ελληνικό Κρατιστάν που και σήμερα παραμένει τόπος επιχειρηματικής φυγής και μετανάστευσης.
Ερώτημα πρώτο: Τι έχει αλλάξει στο Ελλάδιστάν ώστε να υποδεχθούμε ανά την περιφέρεια εισαγόμενα κεφάλαια και επενδυτές χωρίς να συμφωνήσουν τοπικές από τα κόμματα και αυτοδιοικητικοί άρχοντες που ο διωγμός των κάθε μορφής επενδύσεων (εκτός κομμωτηρίων και γραφείων κηδειών...) είναι θέμα κομματικής γραμμής και υποδείξεων των παρατάξεων στις οποίες ανήκουν;
Ερώτημα δεύτερο: Τι έχει αλλάξει στο ελληνικό Κρατιστάν στο οποίο για να αγοράσεις ακόμη και ένα χωράφι θέλεις 18-25 χαρτιά από το κράτος και άλλα 10-15 σε άδειες γνωματεύσεις και βεβαιώσεις; Η νομοθεσία για τις αδειοδοτήσεις; Αυτή που ψηφίσθηκε, αλλά για να εφαρμοστεί πρέπει να αλλάξουν 2-3 κυβερνήσεις;
Ερώτημα τρίτο: Τι έχει αλλάξει στο ελληνικό Κρατιστάν σε πολιτική για την προστασία του περιβάλλοντος, χωροταξία, πολεοδομία, χρήση των δασικών εκτάσεων και των εκτός σχεδίου περιοχών ώστε αυτός που θα εγκαταστήσει το επιχειρηματικό κέντρο ή την μονάδα του να είναι βέβαιος πως δεν θα τα μαζέψει να φύγει αν αυτό δεν αρέσει στους απέναντι που βεβαίως και είναι σε κατάσταση χωροταξικής παρανομίας αλλά επηρεάζουν τους ψηφοφόρους της περιοχής ή του χωριού;
Ερώτημα τέταρτο: Ποιος μπορεί να βεβαιώσει το επιχειρηματία, τον επενδυτή και τον οποιονδήποτε αποφασίζει να δραστηριοποιηθεί στο Ελλάδιστάν ότι θα μείνει η φορολογική πολιτική, η χωροταξική πολιτική, τα κίνητρα και η όποια αναπτυξιακή νομοθεσία τον καλύπτει στην αφετηρία της δράσης του και όταν αναλάβει άλλη κυβέρνηση στις εκλογές για όλη την 4ετία.
Ας δέσουμε, λοιπόν, την επιστροφή της επενδυτικής βαθμίδας (που μαζί με τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης και το τελευταίο ΕΣΠΑ βεβαίως και θα διευκολύνουν μεταβολές στο οικονομικό μας μοντέλο) και ας ξεπεράσουμε τις τακτικές Σοβιετίας με τις επιδοτήσεις στην εκλογική πελατεία.
Ο τόπος έχει ανάγκη για...
δουλειές και η οικονομία απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα.
Τα άλλα, με τα οριζόντια επιδόματα η την κατάταξη του λαού σε κατηγορίες πολύ ή ολίγον ευάλωτων..., είναι το ίδιο κωμικά με εκείνα των αριστερών της προόδου... που άρχισαν σήμερα να αποδαιμονοποιούν το κεφάλαιο, αλλά θα το συζητάνε 50 χρόνια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου