Η μιντιακή δίαιτα των τελευταίων ημερών –πίτσα, γυμναστήριο, σκύλος, Τάιλερ, ψευτογιαγιά, ξανά σκύλος, ξανά γυμναστήριο– δείχνει πόσο ανάγκη έχει η κυβέρνηση μια αντιπολίτευση. Ακόμη και η μεγάλη φυσική καταστροφή· ακόμη κι ένα τραγικό γεγονός, όπως η αιματηρή αποτυχία της αποστολής στη Λιβύη, καλύφθηκε από τις εικόνες και τις κόντρες που παρήγε ο άλλος πόλος του πολιτικού συστήματος.
Το πολιτικώς ορθό είναι να λέμε ότι η κυβέρνηση χρειάζεται την αντιπολίτευση για να γίνεται καλύτερη. Αυτή η παραζαλισμένη και ισχνή αντιπολίτευση είναι όμως χρήσιμη στην κυβέρνηση ως αντιπερισπασμός.
Αν για την πλειοψηφία, στην παρούσα φάση, είναι καλό να μη συζητιέται, τι να πει κανείς για την ελάσσονα αντιπολίτευση;
Το ΠΑΣΟΚ δεν χρειαζόταν κανέναν αντιπερισπασμό. Τα έχει καταφέρει περίφημα μόνο του να πέσει σε βαθιά μετεκλογική αφασία.
Γιατί; Μήπως μπήκε σε ψυχολογία «ώριμου φρούτου», χωρίς να περιμένει ότι η εμφάνιση νέου φρούτου καθιστά το ίδιο το ΠΑΣΟΚ αυτομάτως «ώριμο»;
Είναι θέμα λίγου χρόνου να ακούσει κανείς και...
από τη Χαριλάου Τρικούπη την κασέτα της αυτοθυματοποίησης: Εμείς έχουμε θέσεις, αλλά δεν μας παίζουν τα media.
Πάρτε κι εσείς σκύλο, και βλέπουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου