ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΑΛΗΤΑΡΑΔΙΚΟ: Δεν θέλουν και πολύ να πιαστούν στα χέρια οι σύντροφοι!

 

Του ΑΡΗ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ

Ποτάμι το συντροφικό δηλητήριο στον ΣΥΡΙΖΑ, πάει να τους πνίξει! 

Εσωκομματικές εκλογές δοκίμασαν πρωτύτερα και σε άλλα κόμματα, δεν έφτασαν όμως στο σημείο να πιαστούν στα χέρια μεταξύ τους. Εκείνα είναι αστικά κόμματα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ριζοσπαστικό, Αριστερό, προοδευτικό με βαθιές χαρακιές αγωνιστικότητας, «βράζει» το αίμα του.

Στην πραγματικότητα, τίποτε που να έχει σχέση με «συντροφικότητα» δεν συνδέει τα μέλη του. Πόλεμος ανηλεής έχει εξαπολυθεί μεταξύ των «στρατοπέδων» στα χέρια των οποίων παίζεται η τύχη της Αριστεράς. Η διάσπαση της, στην περίπτωση επικράτησης του Κασσελάκη, δεν αποκλείεται. Την επικαλούνται, άλλωστε, για να εξοικειωθούν με την ιδέα και να προετοιμάσουν τον κόσμο τους.

Στα ΣΥΡΙΖΑϊκά «χαρακώματα» ρόλο ειδικών δυνάμεων έχουν αναλάβει τα τρολ κομάντο! Ο ανορθόδοξος πόλεμος, σαν απωθημένο από τα «πέτρινα» χρόνια, τέθηκε σε εφαρμογή από τις πρώτες ημέρες της κυβέρνησης ΓΑΠ, όταν ο Πρωθυπουργός ανακοίνωνε την έλευση της τρόικας για την εφαρμογή του 1ου Μνημονίου. Κόλαση από τότε στην κοινωνική δικτύωση.

Τα τρολ της υπόγας στην Κουμουνδούρου, εκπαιδευμένα στη διαμόρφωση συνθηκών εμφυλίου, εξαπέλυαν υβριδική επίθεση κατά της Πασοκονεοδημοκρατίας, που εκπροσωπούσε δήθεν το «σύστημα» στο οποίο αντιστεκόταν και καλά ο Τσίπρας κι η παρέα του. Είναι τα ίδια τρολ που σήμερα εκτελούν εντολές κατά Αχτσιόγλου στην επιχείρηση εσωτερικής αλληλοεξόντωσης.

Για να φτάσει σε σημείο να διαμαρτυρηθεί δημόσια η υποψήφια για την Προεδρία, πρώην υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, καταλαβαίνεις ότι οι «σύντροφοι» λατρεύουν να μισούν. Συνήθως τους αντιπάλους τους. Ιστορικά, όμως, ενίοτε έχουν γίνει φορείς της εχθροπάθειας που στρέφεται εναντίον τους. Οι εμφύλιοι της Αριστεράς υπήρξαν σκληροί κι αιματηροί…

Τι είναι εκείνο που προκαλεί την έκρηξη και την εσωτερική σύγκρουση; 

Ας αναζητήσουμε τις αιτίες στην έλλειψη δημοκρατικότητας και της γαλούχησης στα ιδεώδη του σταλινισμού. Όσο η αυταρχική συμπεριφορά απευθύνεται στους ιδεολογικούς εχθρούς, η έννοια αντίπαλος παραείναι «αστική», όλα εξελίσσονται ομαλά. Κανείς δεν διαμαρτύρεται, ενδεχομένως να μην τολμά. Είναι η στιγμή που η κανονικότητα δεν είναι ποτέ ευκαιρία για την Αριστερά. Όταν όμως...

 

 τα αυτονομημένα πια τρολ επιχειρούν να χειραγωγήσουν την ψηφοφορία έρχεται η επίκληση στην κανονικότητα.

Δεν θα αρνηθούμε πως υπάρχουν ευσεβείς οπαδοί της Αριστεράς που νιώθουν πίκρα και συντριβή από την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στους συμπολίτες αυτούς, την τίμια και ειλικρινή προσήλωση στην ιδεολογία τους. Πιθανότατα δυσανασχετούν, ωστόσο αδυνατούν να αντιδράσουν, αποδεχόμενοι μοιραία τις εξελίξεις.

Οι πιο προσαρμοστικοί, πάντως, βλέποντας τα προβεβλημένα στελέχη να μεταπηδούν στο στρατόπεδο Κασσελάκη, εκτιμώντας στο παρά πέντε ότι την Κυριακή θα αναδειχθεί νικητής, προετοιμάζονται να υποδεχθούν το νέο Πρόεδρο με επιλογές ταινιών τύπου «Κάπτεν Αμέρικα», για τους συντρόφους «Καπετάν Αμέρικα».

Είναι ό,τι πιο κοντινό στην πολιτική συζήτηση που γίνεται σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ…