Προσέξτε πώς ένα φαύλο κράτος φτιάχνει φαύλους νόμους, τους οποίους αποδέχονται οι φαύλοι τού, υποτίθεται, ιδιωτικού τομέα.
Η παραπάνω παράγραφος είναι η 5(α) του άρθρου 41 του νόμου 2725/1999 (ΦΕΚ 121Α 17/6/1999) η οποία εξακολουθεί να ισχύει:
“5.α) Ποσοστό πέντε τοις εκατό (5%) επί τou αντίτιμου του εισιτηρίου των αγώνων ποδοσφαίρου, καλαθοσφαίρισης, πετοσφαίρισης. υδατοσφαίρισης και χειροσφαίρισης περιέρχεται ως πόρος στα ασφαλιστικά ταμεία του αστυνομικού προσωπικού (Ε.Τ.Ε.Χ. Τ.Α.Υ.Α.Π.). Τα ανωτέρω έσοδα επιμερίζονται κατά ποσοστό εξήντα οκτώ τοις εκατό (68%) στο Ε.Τ.Ε.Χ. και τριάντα δύο τοις εκατό (32%) στο Τ.Α.Υ.Α.Π.. Το πιο πάνω ποσοστό περιέρχεται ως πόρος στο Μετοχικό Ταμείο Ναυτικού, εφόσον οι αγώνες των ανωτέρω αθλημάτων διεξάγονται στην περιοχή δικαιοδοσίας του Λιμενικού Σώματος. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εμπορικής Ναυτιλίας, Δημόσιας Τάξης, Οικονομικών και του αρμόδιου για τον αθλητισμό Υπουργού καθορίζονται η διαδικασία είσπραξης των εσόδων, η διαχείρισή τους, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.”
Ρωτάω:
1. Από πού κι ως πού ιδιωτικές ανώνυμες εταιρείες υποχρεούνται να παραχωρούν μέρος των εσόδων τους σε κάποιον τρίτο; Γιατί δεν υπήρξε διαμαρτυρία όλα αυτά τα 24 χρόνια από τις ομάδες για αυτό το απίστευτο και προκλητικά αντισυνταγματικό χαράτσι;
2. Εφόσον αυτή η παραχώρηση υποτίθεται ότι έγινε σε αντάλλαγμα της παρουσίας αστυνομικής δύναμης στους αγώνες, γιατί αυτό το έσοδο δεν πηγαίνει στο ταμείο της Αστυνομίας για να πληρώσει τους αστυνομικούς (υπερωρίες, Κυριακές κ.λπ.) και να καλύψει τα λειτουργικά της έξοδα για την “περιφρούρηση” των αθλητικών συναντήσεων αλλά είναι πόρος των ασφαλιστικών ταμείων των αστυνομικών;
3. Γιατί επιβαρύνονται με το ίδιο ποσοστό το ποδόσφαιρο, που προκαλεί μεγάλη δαπάνη στην Αστυνομία και κατ’ επέκταση στο κράτος, δηλαδή στον φορολογούμενο, με το πόλο στο οποίο τα επεισόδια είναι σπάνια; (Δυστυχώς έχουν σημειωθεί επεισόδια και σε αγώνες πόλο).
4. Για όσο διάστημα την περιφρούρηση των γηπέδων την είχαν ιδιωτικές εταιρείες, γιατί εξακολουθούσε το 5% να καταβάλλεται;
Υπάρχει και συνέχεια: η επομένη παράγραφος 5(β) λέει ακριβώς αυτό που υποστηρίζω:
“Η ΕΛ.ΑΣ. και το Λ.Σ. μπορούν να διαθέτουν επιπλέον προσωπικό για την τήρηση της τάξης σε αγώνες αυξημένης επικινδυνότητας. Η διάθεση αυτή γίνεται υστέρα από αίτηση των διαγωνιζόμενων αθλητικών σωματείων, Α.Α.Ε. ή Τ.Α.Α. ή της διοργανώτριας αρχής των πρωταθλημάτων ή της επιτροπής της παρ. 6 του άρθρου αυτού. Η πιο πάνω διάθεση γίνεται με την καταβολή ανάλογης αποζημίωσης από τους διαγωνιζομένους, σύμφωνα με τα ποσοστά συμμέτοχης στις εισπράξεις κάθε αγώνα, προς το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης ή το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, η οποία αποδίδεται στο επιπλέον απασχολούμενο προσωπικά της ΕΛ.ΑΣ. ή του Λ.Σ.. Με απόφαση του αρμόδιου για τον αθλητισμό Υπουργού και των Υπουργών Οικονομικών, Δημόσιας Τάξης και Εμπορικής Ναυτιλίας ορίζονται η διαδικασία, οι προϋποθέσεις και οι όροι ανάθεσης της τήρησης της τάξης στην ΕΛ.ΑΣ. ή το Λ.Σ., καθώς και το ύψος της καταβαλλόμενης αποζημίωσης, ανάλογα με τον αριθμό του επιπλέον απασχολούμενου προσωπικού και τη χρονική διάρκεια της απασχόλησής του, ο τρόπος υπολογισμού, βεβαίωσης και καταβολής της αποζημίωσης, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.”
Εκδόθηκε ποτέ τέτοια απόφαση;
Όχι. Αντιθέτως,. μπήκε ακόμα ένα οριζόντιο χαράτσι από 1/1/2006: ποσοστό 10% επί των τηλεοπτικών δικαιωμάτων αθλητικών σωματείων που αποδίδεται στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης και καταβάλλεται ως αποζημίωση στο αστυνομικό προσωπικό για την πρόσθετη απασχόλησή του προς λήψη μέτρων τάξης και ασφάλειας σε διάφορους αγώνες. Πάλι επί δικαίων και αδίκων.
Τι θα έπρεπε να γίνει:
– Η Πολιτεία...
να αποσυρθεί εντελώς από τα ομαδικά-οπαδικά αθλήματα. Το πώς θα διοργανώνονται τα πρωταθλήματα και ποιοι κανόνες θα ισχύουν, ποιοι διαιτητές θα τα διευθύνουν και τι τεχνικά μέσα θα χρησιμοποιούνται είναι θέμα των διοργανωτών και όχι της Πολιτείας. Αν οι “φίλαθλοι” θέλουν να πληρώνουν εισιτήριο για να βλέπουν αγώνες “σικέ” ή “πουλημένους”είναι δικό τους θέμα. Αν γίνονται επεισόδια στους αθλητικούς χώρους που χρειάζονται μόνιμη παρουσία της αστυνομίας, να στέλνεται ο λογαριασμός στις ΠΑΕ και, βέβαια, ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης να πέφτει βαρύς στους παρανομούντες, ώστε οι νομοταγείς να μην πληρώνουν τα σπασμένα των χούλιγκανς. Και, επιτέλους, όσοι καταδικάζονται να εκτίουν την ποινή.
Επίσης (αυτό κάνει τζίζ): όταν οι παράγοντες, των προέδρων συμπεριλαμβανομένων, έχουν συμπεριφορά εμπρηστική ή κάνουν δηλώσεις που εξωθούν τους οπαδούς σε βία, να θεωρούνται ηθικοί αυτουργοί με τις αντίστοιχες ποινικές κυρώσεις. Αυτό δεν χρειάζεται ειδική νομοθέτηση. Μπορεί να γίνει και με την ισχύουσα νομοθεσία. Όμως δεν συνέβη ποτέ. Γιατί;
Διότι, όπως όλοι ξέρουμε, οι πρόεδροι είναι και μηντιάρχες και χρηματοδότες των κομμάτων εξουσίας άρα οι πολιτικοί εξαρτώνται και από την εύνοια και από τα λεφτά τους.
Όποιος πιστεύει ότι με αυτά ως δεδομένα θα αντιμετωπιστεί η οπαδική βία είναι τουλάχιστον αφελής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου