ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Δεν τους ενοχλεί η αυτοδυναμία. Τους φοβίζει η παντοδυναμία μιας κυβέρνησης με ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία και μια αντιπολίτευση που ψάχνει τον εαυτό της.
Ξεχνούν βέβαια ότι, στις δημοκρατίες, ακόμη και οι παντοδυναμίες είναι σχετικές. Αν η κυβέρνηση διαψεύσει τις προσδοκίες που δημιούργησε, η δύναμή της μπορεί να εξανεμισθεί χωρίς καν να καταβάλει τον κόπο που απαιτήθηκε για να την αποκτήσει. Αν το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιουνίου επιβεβαιώσει τα ποσοστά της 21ης Μαΐου, η κυβέρνηση που θα προκύψει δεν θα έχει καμία δικαιολογία για να αναστείλει τις μεταρρυθμίσεις που υποσχέθηκε.
Θα μου πείτε, η αντιπολίτευση ισχυρίζεται πως η δημοκρατία μας είναι ελλειμματική. Εως την τελευταία στιγμή ζητούσε την ψήφο του εκλογικού σώματος για να την αποκαταστήσει.
Δεν έπεισε. Και απελευθέρωσε τις φαντασιώσεις της. Ο κ. Τσίπρας είπε ότι φοβάται για την κοινωνία, ένας άλλος είπε ότι δεν κέρδισε η Ν.Δ. αλλά έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ, κάποιος τρίτος μίλησε για σύνδρομο της Στοκχόλμης και ο Βαρουφάκης για εξορμπανισμό και ερντογανισμό. Ο δε κ. Ανδρουλάκης, επειδή αύξησε κατά τρεις μονάδες το ποσοστό του, παίρνει πόζες θριαμβευτή για την οικογενειακή φωτογραφία. Και όλοι μαζί πουλάνε το νέο εμπορικό σήμα, την «αλαζονεία» του Μητσοτάκη, την οποία προσπαθούν να αντιμετωπίσουν με ομοιοπαθητική, με τη δική τους αλαζονεία.
Τι πιο αλαζονικό σε μια δημοκρατία να κατακρίνεις τον λαό για την επιλογή του και να τον απειλείς πως θα πληρώσει το λάθος του;
Ξεχνούν πως στις εκλογές δεν κρίνουν οι πολιτικοί τούς ψηφοφόρους. Οι ψηφοφόροι τούς κρίνουν.
Η σηµερινή αντιπολίτευση δεν φοβάται τόσο την παντοδυναμία του Μητσοτάκη όσο τη δική της αδυναμία. Κοινώς φοβάται τον εαυτό της.
Αν διαθέτει στοιχειώδη πολιτική νοημοσύνη, ξέρει πως θα πρέπει να μεταμορφωθεί. Κι αν την τρομάζει κάτι, είναι ότι έχει διαμορφώσει κατά τέτοιον τρόπο τον ψυχισμό της ώστε κάθε απόπειρα μεταμόρφωσης να αποδεικνύεται τραυματική.
Θα εγκαταλείψει τη ρητορική της εχθροπάθειας;
Θα σταματήσει να καταγγέλλει την Ελλάδα επειδή προστατεύει τα σύνορά της;
Θα συνεχίσει να πιστεύει ότι οι 2.000 τύποι που υπερασπίζονται τον Κουφοντίνα είναι ο «λαός»;
Θα αντιληφθεί ότι πολλοί συμπατριώτες μας δυσκολεύονται να βγάλουν τον μήνα αλλά οι Ελληνες δεν πεθαίνουν της πείνας;
Δύσκολο.
Ολα αυτά ξεκινούν από ένα ψυχολογικό σύνδρομο που προγραμματίζει τη σκέψη τους και τη δράση τους. Είναι το...
ηθικό πλεονέκτημα, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Κι αυτό οδηγεί στην αλαζονεία.
Η Αριστερά θα πρέπει να θεραπευθεί από την αλαζονεία της αν θέλει να συνεχίσει να υπηρετεί τη δημοκρατία ως αντιπολίτευση.
Το ίδιο ισχύει και για τον κ. Ανδρουλάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου