Τώρα που το εκλογικό αποτέλεσμα ανήκει στην Ιστορία, γιατί είναι όντως ένα ιστορικό αποτέλεσμα, είναι ευκαιρία να δούμε με ψυχραιμία τι ψήφισαν οι Ελληνες και να βγάλουμε τα αναγκαία συμπεράσματα.
Ενα πρώτο συμπέρασμα είναι ότι οι δημοσιογράφοι είμαστε ολίγον τι μακριά νυχτωμένοι. Ζυμώνουμε μεταξύ μας διάφορα σενάρια, μερικοί το ρίχνουν στις αυτοεκπληρούμενες προφητείες, άλλοι κάνουν τα πιστεύω τους «θέλω» και κάποιοι προωθούν για το «μεροκάματο» απόψεις που καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα.
Ανακαλύπτοντας κάθε φορά «κρίσιμα» και «καταλυτικά» γεγονότα, οι περισσότεροι εξ ημών επιχειρούν να προβλέψουν τα μελλούμενα και το αποτέλεσμα είναι όχι απλώς να πέφτουν έξω στις (να τις κάνει ο Θεός) προβλέψεις τους, αλλά να μεγαλώνει και η απόσταση από αυτά που πραγματικά πιστεύει ο μέσος Ελληνας. Θα δώσω μερικά παραδείγματα εν τάχει.
Υποστήριζε ο πολακισμός του ΣΥΡΙΖΑ ότι η διαχείριση του δεύτερου κύματος της πανδημίας ήταν, σε αντίθεση με εκείνη του πρώτου, τραγική, από κοντά εμείς να στηρίξουμε. Και να υιοθετήσουμε απνευστί απόψεις, όπως η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως στους δείκτες θνητότητας κι ακόμη το ΕΣΥ που καταρρέει, οι υγειονομικοί που λείπουν, τα εγκληματικά λάθη, οπότε - συμπέρασμα - «τελείωσε» η διακυβέρνηση Μητσοτάκη, όποτε και αν πραγματοποιηθούν οι εκλογές.
Σκάνδαλο των υποκλοπών. Μπλα... μπλα… μπλα… το μεγαλύτερο σκάνδαλο από τη Μεταπολίτευση και μετά, πλήγηκε ο πυρήνας της δημοκρατίας, κατέρρευσαν οι θεσμοί, είναι καθ' ολοκληρίαν υπεύθυνο το Μέγαρο Μαξίμου, αρχιερέας των υποκλοπών ο Μητσοτάκης. Επιμύθιο, «Μητσοτάκης τέλος» στις εκλογές.
Δυστύχημα στα Τέμπη. Βαριές ευθύνες, κακή συντήρηση του δικτύου, κομματοκρατία στους σιδηροδρόμους, υπεύθυνος ο Κ. Καραμανλής, περισσότερο υπεύθυνος για το δυστύχημα και τους θανάτους ο Μητσοτάκης που τον διόρισε, εμπλέκεται στην τραγωδία το Μέγαρο Μαξίμου, εγκληματίας ο Μητσοτάκης. Συμπέρασμα, όποτε και αν γίνουν οι εκλογές, ο Μητσοτάκης θα συντριβεί.
Και φυσικά σκάνδαλα, την ευθύνη των οποίων έχει, φυσικά, ο Μητσοτάκης, αφού αυτός διόρισε τους εμπλεκομένους, είναι εκείνος που τους έκανε «πλάτες», τους κάλυπτε και τους ενθάρρυνε. Διότι πρώτος αυτός τα «πιάνει» ως επικεφαλής της «Μητσοτάκης ΑΕ», άρα οι εκλογές θα επισφραγίσουν αυτό που είναι βέβαιο - ότι ο λαός έχει ήδη αποφασίσει να τον αλλάξει.
Και ήρθε ο πολίτης, κρατώντας ένα μεγάλο σφουγγάρι στο χέρι, και έκανε ένα «σβου» και τα έσβησε όλα αυτά. Εκατομμύρια σφουγγάρια, για την ακρίβεια, έκαναν την ίδια δουλειά την Κυριακή. Εσβηναν ασταμάτητα. Αφήνοντας εμάς τους δημοσιογράφους με την απορία γιατί δεν καταλάβαμε τίποτε από τον πολιτικό σεισμό που προετοίμαζε η κοινωνία για να μας συνεφέρει. Ολους. Πολιτικούς, μέσα ενημέρωσης, δημοσκόπους, δημοσιογράφους…
Ενα δεύτερο συμπέρασμα για το αποτέλεσμα της Κυριακής είναι ότι οι Ελληνες ψήφισαν όντως Αλλαγή, όπως τους είχε ζητήσει με ένταση ο Αλ. Τσίπρας, κλέβοντας αδιάντροπα τα συνθήματα του ΠΑΣΟΚ. Μόνο που η Αλλαγή που ψήφισε - με συντριπτικό ποσοστό - το εκλογικό σώμα αφορά τον ίδιο. Αλλη εξήγηση δεν υπάρχει. Να ζητάς απαλλαγή της χώρας από την «καταστροφική κυβέρνηση Μητσοτάκη» και το εκλογικό σώμα να σου απαντάει, αν πρέπει κάποιος να φύγει, αυτός είσαι εσύ.
Και εδώ, επειδή τα λέμε όλα, όπως ξέρετε, θα πούμε και αυτό: πραγματικά ο Τσίπρας είχε μια θεαματική πορεία στην ελληνική πολιτική ζωή. Μέσα σε 15 χρόνια που ηγείται του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να πάρει ένα μικρό κόμμα από το χέρι και να το ανεβάσει στην εξουσία (ανεξάρτητα από τις βαριές επιπτώσεις στην πορεία της χώρας). Κυβέρνησε επί 4½ χρόνια, έκανε άλλα 4 χρόνια αρχηγός της αντιπολίτευσης, αλλά η σκληρή αλήθεια είναι ότι έχει πλέον εκμετρήσει τον πολιτικό του βίο. Μέσα σε αυτά τα 15 χρόνια τα έχει πει όλα, δεν έχει αφήσει τίποτε που να μην το έχει αγγίξει, να μην έχει δώσει υποσχέσεις, να μην έχει δεσμευτεί.
Το όραμά του για τη χώρα το ξέρουμε πια, και από την καλή και από την ανάποδη. Είναι εντελώς παρωχημένο. Δεν συμβαδίζει με τις ανάγκες της. Και φάνηκε από την προεκλογική καμπάνια που έκανε. Τη συνόψισε στο θολό τρίπτυχο «αύξηση μισθών - μείωση τιμών - ρύθμιση χρεών» κι ό,τι κατάλαβε κανείς, κατάλαβε. Δεν είχε τίποτε καινούργιο να πει στο εκλογικό σώμα και μοιραία αποδοκιμάστηκε με τρόπο σοκαριστικό.
Ηλπιζα, όπως και πολλοί άλλοι, ότι θα αποκωδικοποιήσει σωστά το μήνυμα και θα πράξει ανάλογα. Οτι θα αφήσει κατά μέρος τα παπατζιλίκια. Ξεγελάστηκα. Η δήλωση του ότι «είναι παρών» αποτελεί μνημείο αλαζονείας και οίησης με την εξουσία. Τίποτα δεν κατάλαβε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά η άθλια επίθεση στο ΠΑΣΟΚ φανέρωσε και ποιο είναι το πραγματικό του πρόβλημα πλέον. Το ΠΑΣΟΚ έρχεται «με φόρα» και στις εκλογές του Ιουνίου θα είναι δεύτερο κόμμα. Και το ξέρει.
Οσο για το «παρών» που δήλωσε, θυμίζω απλώς ότι πριν από τις εκλογές, την περασμένη Τρίτη, αν θυμάμαι καλά, έδωσε μια συνέντευξη στο Mega, στην εκπομπή της δικιάς μας Δανάης. Και όταν ρωτήθηκε τι σκοπεύει να κάνει αν χάσει τις εκλογές (επειδή νωρίτερα είχε αναφέρει για τον Κυριάκο ότι θα πρέπει να φύγει την επόμενη ημέρα!) είχε απαντήσει το καταπληκτικό: «Στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αλλιώς. Κερδίσει ή χάσει ο Τσίπρας, θα υπάρξει μια εκτίμηση απέναντί του (;!!) αλλά και η δυνατότητα, και νομίζω είναι υγιές, όποιος διαφωνεί μαζί μου να το λέει δημόσια και ανοιχτά»!!
Γιατί «τέτοιος είναι», που θα έλεγε και ο Μήτσος Κουτσούμπας…
Και μια κουβέντα για τις δημοσκοπήσεις και το γιατί έπεσαν τόσο έξω. Για το γιατί προέβλεπαν διαφορά 6 και 7 μονάδων μεταξύ ΝουΔου και ΣΥΡΙΖΑ και τελικά η διαφορά που καταγράφηκε ήταν 20 μονάδες. Υπάρχει εξήγηση.
Οφείλεται ...
στον ανηλεή πόλεμο που έχει εξαπολύσει εναντίον τους ο ΣΥΡΙΖΑ, συνειδητά, μεθοδευμένα, επίμονα, εδώ και έξι επτά χρόνια. Από την εποχή που ήταν κυβέρνηση. Τα αποκάλυψαν όλα με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες κορυφαίοι δημοσκόποι, όπως ο Στράτος Φαναράς, ο Θωμάς Γεράκης, ο Ζαχαρίας Ζούπης και ο Δημήτρης Μαύρος, που τελευταία συνεργαζόταν με τον Τσίπρα. Επιθέσεις, στα όρια του εκβιασμού, για να συντηρηθεί το αφήγημα ΣΥΡΙΖΑ. Οτι πότε τα «μεγάλα οικονομικά συμφέροντα» πλήρωναν τις εταιρείες για να βγάζουν ευνοϊκές δημοσκοπήσεις υπέρ του Κυριάκου και πότε, όταν η ΝουΔου έγινε κυβέρνηση, τα «έπιαναν» απευθείας από το Μέγαρο Μαξίμου για να στηρίζουν την κυβέρνηση. Ετσι, εξαναγκάστηκαν να κάνουν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που τις συκοφαντούσε ο ΣΥΡΙΖΑ: να μεγαλώνουν το δικό του ποσοστό και να κρατούν «προσγειωμένη» τη ΝουΔου και εξαφανισμένο σε μονοψήφιο ποσοστό το ΠΑΣΟΚ!
Γκεμπελίστικες πρακτικές…
Οταν δηλαδή ο Τσίπρας έλεγε οι εταιρείες «υποεκτιμούν» τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ ή ότι οι δημοσκοπήσεις είναι «φτιαχτές», κατασκευασμένες, διότι «δύο στους επτά απαντούν», στην πραγματικότητα γνώριζε (και το γνώριζε καλά, διότι τον ενημέρωνε ο Δ. Μαύρος) ότι έτσι θα αύξαναν το ποσοστό του για να αποφύγουν τις συκοφαντικές επιθέσεις του.
Και μην πιάσω τώρα την άλλη άθλια ιστορία (στα όρια της υστερίας) των δήθεν «εχθρικών» μέσων ενημέρωσης προς τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή ΜΜΕ και δημοσιογράφοι ήταν «πετσοταϊσμένοι».
Ή τις απειλές του φουκαρά του «πολλά βαρύ και όχι» Πολάκη για «την άλλη φορά που θα 'ναι αλλιώς» και έμεινε ο κακομοίρης με τις μαγκιές και τα νταηλίκια στο χέρι…
Στην εύανδρο Ηπειρο, για κάτι τέτοιες περιπτώσεις, οι άνθρωποι έχουν μια σόκιν παροιμία, την οποία φυσικά δεν θα αναφέρω, αλλά θα κάνω μια μικρή, πλην ρεαλιστική, νύξη. Ομιλώ περί της «κοντής…» της οποίας συνήθως «της φταίνε οι τρίχες».
Να τα λέμε κι αυτά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου