Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
Το 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τη σχετική πλειοψηφία στις εκλογές, νόμισε πως του είχαν δώσει εντολή να καταλάβει τα Χειμερινά Ανάκτορα. Στην περίπτωση ήσαν οι Τσάροι των Βρυξελλών. Φώναξε ο Βαρουφάκης, έκανε στους ομολόγους του μαθήματα οικονομίας, απείλησε με αποχώρηση από το ευρώ, η κυβέρνηση ζητιάνεψε στη Μόσχα και στο Πεκίνο, αγκαλιάστηκε με το Καράκας. Για να μη μακρηγορώ, τα Χειμερινά Ανάκτορα άντεξαν την επίθεση των νεο-μπολσεβίκων, οι οποίοι μεταμορφώθηκαν εν μια νυκτί σε τοποτηρητές των εντολών τους.
Με δυο λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στην κυβέρνηση χωρίς να έχει καταλάβει το πώς και το γιατί, και χωρίς να ξέρει τι να την κάνει αυτήν την κυβέρνηση που του πρόσφερε το εκλογικό σώμα.
Τέσσερα χρόνια μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε την κυβέρνηση και πάλι χωρίς να καταλάβει το πώς και το γιατί. Eφταιγε η προπαγάνδα του συστήματος, ίσως και η αχαριστία της ελληνικής κοινωνίας. Παρ’ όλ’ αυτά, άντεξε και κράτησε τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Επειδή, όμως, δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί έχασε την κυβέρνηση, δεν ήξερε τι να κάνει με τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Eνα μείγμα από οργή και εχθροπάθεια με κάποιες νότες στροφής προς τη σοσιαλδημοκρατία, τις οποίες όμως διέψευδαν τα συμφραζόμενα.
Ο καταποντισµός του στις εκλογές της 21ης Μαΐου τον βρήκε για μία ακόμη φορά απροετοίμαστο. Θα μου πείτε δεν ήταν ο μόνος. Ούτε η Νέα Δημοκρατία ούτε καν οι δημοσκόποι είχαν διακρίνει το μέγεθος της διαφοράς. Ή, όπως ισχυρίζονται τώρα, ακόμη και όσοι το είχαν διακρίνει δεν τολμούσαν να το δημοσιοποιήσουν.
Η ελληνική κοινωνία άλλαξε μέσα σε μια τετραετία;
Ας μην είμαστε τόσο αισιόδοξοι για μια κοινωνία βαθιά συντηρητική, η οποία ακόμη ψάχνει τρόπους για να παράγει τον πλούτο που καταναλώνει.
Ομως, ακόμη κι αν δεν άλλαξε, έδειξε με τον πιο ηχηρό τρόπο πως θέλει να αλλάξει.
Ο Μητσοτάκης ξέρει να διαβάζει, να κατανοεί το κείμενο που διαβάζει και να το μεταπλάθει σε πολιτική πράξη. Oταν λες πως ο Τσίπρας και η συμπαθής ομήγυρη είναι ακαλλιέργητοι, πολλοί σε αντιμετωπίζουν ως ελιτιστή.
Δεν αντιλαμβάνονται την πολιτική και την πρακτική χρησιμότητα της καλλιέργειας.
Η καλλιέργεια σου επιτρέπει να κατανοείς το κείμενο του κόσμου στον οποίον ζεις. Να αντιλαμβάνεσαι τη θέση σου μέσα σ’ αυτόν και να προσαρμόζεσαι στις σημασίες που παράγει. Και ο Τσίπρας αποδείχθηκε γνήσιο τέκνο της ημετέρας παιδείας, η οποία ως γνωστόν δεν μπορεί να διδάξει κατανόηση κειμένου.
Θα μου πείτε, ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε την ιστορική του διαδρομή.
Oμως...
η πορεία του ανέδειξε πόσο σημαντική είναι για την πολιτική, αλλά και την κοινωνία, η καλλιέργεια.
Εννοείται πως για να το αντιληφθείς αυτό θα πρέπει να είσαι στοιχειωδώς καλλιεργημένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου