"Θα κρατικοποιήσετε τη ΔΕΗ προκειμένου να φτηνύνει το ρεύμα..." ρώτησε ένας των παριστάμενων δημοσιογράφων τον κ. Τσίπρα στο προεκλογικό ντιμπέιτ...
Κάποιοι το θεώρησαν σαν "πάσα" στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης προκειμένου να προχωρήσει στην προσφιλή του τακτική του ψαρέματος στα θολά νερά της άγνοιας...
Στις φτωχές και υπανάπτυκτες χώρες υπάρχει ο μύθος πως οι κρατικές υπηρεσίες είναι δωρεάν. Τούτο άλλωστε αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες της φτώχειας τους... Στις πλούσιες και ανεπτυγμένες πάλι συμβαίνει το αντίθετο.
Όπως ακριβώς κανένας δεν εργάζεται δωρεάν, ούτε στον ιδιωτικό ούτε στον δημόσιο τομέα, έτσι και τίποτα δεν είναι δωρεάν…
Η ΔΕΗ, όπως κάθε ηλεκτρική εταιρεία, παράγει και διανέμει ηλεκτρικό ρεύμα. Αν το ρεύμα το παράγει με φυσικό αέριο, η τιμή του φυσικού αερίου παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της τιμής του ρεύματος.
Είτε κρατική είτε ιδιωτική είναι μια εταιρεία που παράγει ηλεκτρικό ρεύμα με φυσικό αέριο, η τιμή του τελευταίου καθορίζει την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος.
Αυτό είναι η μια πλευρά του κόστους.
Η άλλη είναι το κόστος λειτουργίας της εταιρείας το οποίο εξαρτάται από τον αριθμό και τις αμοιβές του προσωπικού, τα δάνεια και τους τόκους τους.
Αν μια εταιρεία έχει λιγότερο προσωπικό και καλύτερη οργάνωση της παραγωγής αφού η τιμή του φυσικού αερίου παραμένει σταθερή, μπορεί να έχει χαμηλότερο κόστος λειτουργίας και να έχει περιθώρια για χαμηλότερη τιμή πώλησης του ηλεκτρικού.
Το ερώτημα είναι λοιπόν αν μια κρατική εταιρεία μπορεί να λειτουργεί με λιγότερο προσωπικό αποδοτικότερα από μια ιδιωτική;
Τούτο, σπάνια συμβαίνει ακόμη και σε χώρες της βόρειας Ευρώπης που το δημόσιο δεν προσλαμβάνει και λειτουργεί με πελατειακά κριτήρια...
Στην Ελλάδα η εμπειρία διδάσκει πως το Δημόσιο και οι εταιρείες που εποπτεύει μοιάζουν με "μαύρες τρύπες". Δηλαδή έχουν υψηλό κόστος λειτουργίας και χαμηλή απόδοση προσφερόμενων υπηρεσιών...
Αυτό το γνωρίζουν όλοι όσοι έχει χρειαστεί να πάνε στα επείγοντα ενός δημόσιου νοσοκομείου ή να πληρώσουν ένα φροντιστήριο που θα κάνει τη δουλειά για την οποία έχουν πληρώσει μέσω της φορολογίας να κάνει το δημόσιο σχολείο...
Γιατί λοιπόν επιμένουν να κρατικοποιήσουν εταιρείες όπως η ΔΕΗ, τα ΕΛΠΕ κλπ.;
Γιατί:
α) Ψαρεύουν στα θολά νερά της άγνοιας πως οι υπηρεσίες που προσφέρει το δημόσιο είναι δωρεάν.
β) Κλείνουν το μάτι σε όσους απασχολούνται στο Δημόσιο και εταιρείες που εποπτεύει το Δημόσιο πως θα πληρώνονται με μισθούς καλύτερους από τον ιδιωτικό τομέα, καταβάλλοντας προσπάθεια μικρότερη από τον ιδιωτικό τομέα...
Προκειμένου να αντιληφθεί κάποιος την προχειρότητα και τον παραλογισμό πάρτε για παράδειγμα το σχέδιο της "ρεαλιστικής" πτέρυγας του ΣΥΡΖΑ για επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ, των ΕΛΠΕ κλπ.
Με δέουσα αφέλεια υπολογίζουν πως αφού η κεφαλαιοποίηση της ΔΕΗ είναι περί τα 3 δισ. ευρώ και το κράτος ελέγχει ήδη το 34% χρειάζεται άλλο ένα 17% προκειμένου να φτάσει στο 51% και να διορίζει τις διοικήσεις γιατί αυτό είναι το ζητούμενο.
Τοιουτοτρόπως, υπολογίζουν πως το κόστος αυτού του 17% που υπολείπεται δεν θα στοιχίζει πάνω από 500 – 600 εκατ. τα οποία θα μπορούσαν να εκταμιεύσουν χωρίς ο προϋπολογισμός να υποστεί κάποιο ανεπανόρθωτο πλήγμα...
Όμως, ως συνήθως, κάνουν λάθος. Αν η αγορά αντιληφθεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γίνει κυβέρνηση και να εφαρμόσει το σχέδιο που έχει προαναγγείλει, θα διπλασιάσει και θα τριπλασιάσει την τιμή της μετοχής.
Αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών της εταιρείας είναι σε επενδυτικά κεφάλαια που έχουν τοποθετηθεί με μακροπρόθεσμο ορίζοντα προκειμένου να επωφεληθούν από την ανάπτυξή της την οποία, άλλωστε, χρηματοδοτούν με κινήσεις όπως η συμμετοχή στην αύξηση κεφαλαίου στα 9 ευρώ η μετοχή. Αυτά τα κεφάλαια σε περίπτωση κρατικοποίησης θα θελήσουν να αποχωρήσουν αλλά με όρους που θα επιχειρήσουν να επιβάλλουν τα ίδια.
Το 17% λοιπόν δεν θα στοιχήσει 500 εκατ. αλλά ένα διπλάσιο ή τριπλάσιο ποσό. Επιπλέον, αν το κράτος ή κάποιος άλλος αυξήσει τη συμμετοχή του στο 51% είναι υποχρεωμένο να κάνει δημόσια προσφορά και για το υπόλοιπο 49% στην τιμή που αγόρασε τα προηγούμενα και να αποσύρει την εταιρεία από το χρηματιστήριο (squeeze out)...
Τα 500 εκατ. λοιπόν μπορεί εύκολα να γίνουν 2, 3 ή 4 δισ. ευρώ. Αν προστεθεί και η κρατικοποίηση των ΕΛΠΕ ή κάποια άλλης πρώην ΔΕΚΟ που οι μέντορες του κρατικού σχεδιασμού και μαθητευόμενοι μάγοι της οικονομίας και των αγορών, θεωρούν απαραίτητο, τότε μιλάμε για ένα κονδύλι 6-8 δισ. ευρώ που δεν υπάρχει.
Το πλέον πιθανό όμως είναι πως ένα σχέδιο κρατικοποιήσεων τέτοιου μεγέθους...
θα "σκαλώσει" σε κάποια διεύθυνση της Κομισιόν, η οποία με την απειλή διακοπής των επιδοτήσεων και επενδύσεων θα απαιτήσει την αποκρατικοποίηση των εταιρειών που αγοράστηκαν σε υψηλές τιμές με τιμές πολύ χαμηλότερες...
Πρόκειται για καταστροφικό σενάριο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου