ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ: Συντριβή και το σύνδρομο του 3%…

Γράφει ο Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης

Τα συμπεράσματα αυτού του θριάμβου για τον Μητσοτάκη κι από την άλλη, της συντριβής του Τσίπρα, εν πρώτοις έχουν, εκτός πολλών άλλων, προφανώς και μιαν αφοπλιστικά απλή ανάγνωση: τη συντριπτική υπεροχή της πολιτικής και προσωπικής συγκρότησης του Μητσοτάκη. Δεν ωφελεί να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας.

Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, πλην ίσως του ΚΚΕ που ασκεί πανομοιότυπη κριτική τα τελευταία 100 χρόνια, στόχευαν τον Μητσοτάκη πρωτίστως και δευτερευόντως τη ΝΔ. Όλοι έδειχναν με το δάκτυλο τον Μητσοτάκη ως αιτία των μεγάλων δεινών της Ελλάδας!

Δεν χρειάζεται να είσαι φίλος του Μητσοτάκη, ωστόσο, για να αντιλαμβάνεσαι συνειδητά ή υποσυνείδητα ότι αυτό δεν ισχύει καθώς η υπεροχή του έναντι των αντιπάλων του ήταν συντριπτική και εμφανέστατη, όπως και το ποσοστό των  εκλογών που έλαβε η ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό δεν έχει να κάνει με την «πολιτική» ούτε με τις «ιδεολογίες», τις «αρχές» και διάφορες άλλες μπούρδες. Ο άνθρωπος, σαν προσωπικότητα ήταν ξεκάθαρα υπέρτερος των αντιπάλων του. Για να μην τα πολυλογούμε, αυτό φάνηκε.

Ο κόσμος πλέον δεν ανέχεται τις εμμονές και την αντιστροφή της πραγματικότητας . Τον κουράζει ψυχικά να αναγκάζεται να πιστέψει κάτι που δεν πιστεύει.

Ο Μητσοτάκης, κάτι που ξεχνούν ή μάλλον υποτιμούν οι αντίπαλοί του, από την ώρα που άρχισε να διεκδικεί την εξουσία της ΝΔ έως και χθες έχει καταγάγει μεγάλες και δύσκολες νίκες εντός και εκτός κόμματος.

Πολλοί γνωρίζουν ότι οι εσωκομματικές αντιπαλότητες είναι σκληρότερες και πιο αδυσώπητες από τις εξωκομματικές.

Ο Μητσοτάκης κατάφερε όχι μόνο να κατισχύσει των κομματικών του αντιπάλων και των παραδοσιακών πλειοψηφιών της ΝΔ αλλά να ανοίξει το κόμμα, να το μετασχηματίσει, να το εκμοντερνίσει, να το αποσυντηρητικοποιήσει αποφασιστικά και επιτυχώς.

Κερδίζοντας έναν σιωπηρό αλλά πολύ σκληρό εσωκομματικό αγώνα, άνοιξε τις πόρτες του κόμματος, έστρεψε το τιμόνι προς το κέντρο, οι ψηφοφόροι του οποίου, τον στηρίζουν φανατικά, περισσότερο κι από τους νεοδημοκράτες, καθώς αυτοί τον κρίνουν αξιολογικά και όχι με βάση τις εσωκομματικές τους αντιπαλότητες.

Ο Μητσοτάκης στη συνέχεια επικρατεί κατά κράτος του Τσίπρα σε όλα τα επίπεδα και ταυτόχρονα ξανακάνει την ΝΔ κυρίαρχο κόμμα.

Επικρατεί στις δημοτικές, περιφερικές, εθνικές εκλογές, όπως και στις ευρωεκλογές. Λαμβάνει εντολή την οποία αξιοποιεί και εξαντλεί ολόκληρη την τετραετία επιτυχώς ξεπερνώντας τεράστιες δυσκολίες.

Τι δεν πρόσεχαν οι αντίπαλοί του; 

Αντί να προβληματίζονται με το πρωτοφανές δημοκοπικό προβάδισμα που είχε από το 2016 μέχρι τον εκλογικό του θρίαμβο το 2023, κατηγορούσαν τις δημοσκοπήσεις λέγοντας ανοησίες. Τώρα που οι δημοσκοπήσεις τους έδιναν 10% παραπάνω και 10% λιγότερο στη ΝΔ, τι λένε; Να, αυτά πρέπει να κόψουν!

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε δυο φορές, μια ως κυβερνητικό κόμμα και μια ως αντιπολίτευση. Καλά, κανείς δεν προβληματίστηκε στην Κουμουνδούρου όλα αυτά τα χρόνια που ήταν στην αντιπολίτευση, πώς είναι δυνατόν μια κυβέρνηση που στη θητεία της αντιμετωπίζει μια πανδημία σαρωτική επί δυο έτη, τον πόλεμο της Ουκρανίας και όλες τις μεγάλες γεωπολιτικές ανακατατάξεις, έναν υβριδικό πόλεμο εναντίον της χώρας στον Έβρο και στο Αιγαίο με μια Τουρκία ακραία επιθετική, και μια σειρά άλλων ζητημάτων, να προηγείται στις δημοσκοπήσεις σταθερά και να χάνει δυνάμεις η αντιπολίτευση;

Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοπαγιδεύθηκε. Οι κουτοπονηριές, οι τακτισμοί και οι πολιτικές πρακτικές υπονόμευσης δεν μπορεί να οδηγήσουν μακριά. 

Κανείς στην Κουμουνδούρου δεν σκέφτηκε ότι η απλή αναλογική όπου ζητούνται συναινέσεις εμπεδωμένες στο πολιτικό σύστημα και αφομοιωμένες από την κοινωνία, είναι ένα ρίσκο που μπορεί να λειτουργήσει και σε βάρος σου;

Συμπέρασμα πρώτο: Η απλή αναλογική απορρίφθηκε μετά βδελυγμίας από τον λαό που επιθυμεί αυτοδύναμες ισχυρές κυβερνήσεις. Άρα, αποδείχτηκε λάθος όλη η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ να υπονομεύσει το πολιτικό σύστημα για μια ακόμα φορά. Αντίθετα, έπεσε ο ίδιος στην παγίδα που έστησε…

Συμπέρασμα δεύτερο: Ο λαϊκισμός εξάντλησε τα όριά του και την δυναμική του. Η πλειοψηφία των πολιτών δεν ανέχεται πλέον τον αρνητισμό, την αντίστροφη της πραγματικότητας, τους τακτισμούς και τις πολιτικές κουτοπονηριές.

Συμπέρασμα τρίτο: Ο λαός με το αποτέλεσμα αυτό φαίνεται να έχει αποφασίσει αμετάκλητα να διορθώσει το λάθος του 2015.

Συμπέρασμα τέταρτο: Η πολιτική του ριζοσπαστισμού και της ανοχής του που κορυφώθηκε το 2008 και εργαλειοποιήθηκε στα αντιμνημονιακά χρόνια, δεν γίνεται πλέον ανεκτή από την κοινωνία. Κούρασαν οι μπάχαλοι, οι καταστροφές, ο τσογλανισμός, οι κατευθυνόμενοι ρουβίκωνες, οι ακροαριστερές εμμονές και η πολιτική τους κάλυψη και συγκάλυψη που οδηγούν στην ατιμωρησία και την ασυδοσία.

Συμπέρασμα πέμπτο: το αντιπολιτευτικό κενό αναδεικνύεται σαν ένα μεγάλο πρόβλημα του πολιτικού μας συστήματος.

Συμπέρασμα έκτο Η απόρριψη του ΣΥΡΙΖΑ και ως κυβερνητική δύναμη και ως αντιπολίτευση, δηλώνει, έκτος των άλλων, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να ξεπεράσει το σύνδρομο του 3%.

Συμπέρασμα εβδομο: Η χώρα επιθυμεί πλέον σταθερά και αμετάκλητα ευρωπαϊκή πορεία, δυτικό προσανατολισμό και ένταξη στον σύγχρονο κόσμο. Το 60 % και του καταγέλαστου δημοψηφίσματος έχει αντιστραφεί συνειδητά οριστικά.

Συμπέρασμα ογδοο: Η επιχείρηση να εμπεδωθεί ως πολιτικό κριτήριο στην γενιά της κρίσης, η οργή, ο θυμός, ο ανορθολογισμός, η καταστροφολογία, και γενικότερα ο πολιτικός αριβισμός, έπεσε στο κενό καθώς ενεργοποίησε πλειοψηφικές ανενεργές κοινωνικές ομάδες.

Συμπέρασμα ένατο: Η κολοσσιαία και μη αναμενόμενη εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ...

 

 προφανώς και θα ενεργοποιήσει μια σειρά εξελίξεων. Η μη παραίτηση του Τσίπρα θα εγγραφεί στα αρνητικά που θα δουλέψουν αργά ή γρήγορα υπονομευτικά σε βάρος του. Ήδη το πολιτικό του κεφάλαιο έχει εξαντληθεί προ πολλού.

Συμπέρασμα δέκατο: Στον ΣΥΡΙΖΑ καλούνται πλέον να σκεφτούν την μετά-Τσίπρα εποχή και την στελέχωση του κόμματος, εκτός κι αν προτιμούν να εκπροσωπούνται από Πολάκηδες, Νοτοπούλου και Ακρίτες. Κυρίως, δε, να επανεξετάσουν την όλη στρατηγική και στάση τους όπως για παράδειγμα, το πόσο τους κόστισε το 13-0 του Παππά.

Συμπέρασμα ενδέκατο: Ο Τσίπας πρέπει να σκεφτεί ότι και στις επόμενες εκλογές το πιθανότερο είναι να χρεωθεί μιαν ακόμα συντριπτική ήττα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, πράγμα που θα θέσει πλέον την προσωπική του αξιοπρέπεια σε δοκιμασία.