ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΟ-ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΣΟΥΡΓΕΛΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Κρουαζιέρα με τη «Δημητρούλα»

 

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ποιος από εμάς τους παλαιότερους δεν θυμάται τη «Δημητρούλα»;  

Σε υποδεχόταν η καραβίσια μυρουδιά πριν ακόμη μπεις μέσα, όσο περίμενες στην ουρά. Κι ύστερα ξεκινούσαν οι ατέλειωτες ώρες μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου. Από λιμάνι σε λιμάνι, ξεκινούσες το πρωί κι έφτανες μετά τα μεσάνυχτα. Η Ελλάδα σού φαινόταν μεγάλη και το αρχιπέλαγος απέραντο. Δεν ξέρω πότε αποσύρθηκε. Τώρα φαντάζομαι το κουφάρι της θα έχει γίνει σκραπ. Το κουφάρι μιας ολόκληρης εποχής της χώρας. Τότε δεν είχαμε πιστωτικές κάρτες και φροντίζαμε με τρυφερότητα τις δραχμές μας για να βγουν οι διακοπές. 

Τη «Δημητρούλα» τη θυμήθηκα ακούγοντας το εναλλακτικό σχέδιο του κ. Ιωάννου Βαρουφάκη για την οικονομία. «Δήμητρα», η θεά της ευφορίας της γης. Το χαϊδευτικό της, «Δημητρούλα». Αν τυπώσει και χαρτονομίσματα, ας χρησιμοποιήσει για υδατογράφημα το σκαρί της αρχόντισσας του Αιγαίου.

Oταν µιλάµε για «προοδευτικές» συμμαχίες και προοδευτικές δυνάμεις, ο κ. Ιωάννης Βαρουφάκης και το κόμμα του ποζάρουν στην πρώτη γραμμή. Τι πιο προοδευτικό από έναν πολιτικό που θέλει να κλείσει τις τράπεζες επειδή έχουν αποτύχει και προφητεύει τη διάλυση του ευρώ; Τι πιο αντισυστημικό. Ασχέτως αν ο ίδιος απεχθάνεται τον Τσίπρα, όσο τον απεχθάνεται και ο Τσίπρας.  

Το ερώτημα είναι η χαμένη τιμή της λέξης «προοδευτικός». 

Σιγά τα ωά. Δεν είναι η μόνη. Και όσοι υποστηρίζουν ότι ο εν λόγω κάνει ό,τι μπορεί για να μην μπει στη Βουλή, ας το σκεφτούν μια δεύτερη φορά. Απευθύνεται σε όσους δεν έχουν ζήσει την Ελλάδα στον καιρό της «Δημητρούλας». Και τους υπόσχεται μια κρουαζιέρα γεμάτη εκπλήξεις και αέναο ελληνικό καλοκαίρι. Αέρα θα δίνεις, αέρα θα παίρνεις. Τράπεζες δεν θα υπάρχουν για να τους χρωστάς.

Ο κ. Ιωάννης Βαρουφάκης ξέρει ότι αυτήν τη φορά δεν θα του δοθεί η ευκαιρία για να εφαρμόσει το προφητικό του όραμα. «Προοδευτική» συγκυβέρνηση δεν πρόκειται να υπάρξει. Ούτε την πρώτη τού δόθηκε, θα μου πείτε, αλλά τουλάχιστον έκλεισε τις τράπεζες. Το μόνο που προσδοκά είναι μια θέση στη Βουλή για να μπορεί να περιφέρει τον ναρκισσισμό του χωρίς να αναλαμβάνει ευθύνες. Και η αλήθεια είναι ότι...

 

 αν δεν είχε ρίξει στο τραπέζι τη «Δήμητρα» και δεν είχε απειλήσει με κλειστές τράπεζες, σήμερα, πρώτη ημέρα της μεγάλης σαρακοστής των εκλογών, κανείς δεν θ’ ασχολιόταν μαζί του.  

Κι αυτό δεν το αντέχει η μεγάλη του ψυχή.