ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Ο εθνικός μας σουργελαράς και το κόκκινο κανάτι

Του ΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ

Ενας άσπονδος φίλος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης έγραψε στο Διαδίκτυο πως «σημασία έχει από ποια πλευρά βρίσκεσαι όταν πέφτουν τα κανάτια».  

Αναμφίβολα είναι πολιτικά ορθολογική η κίνηση του Αλ. Τσίπρα να αποδεχθεί τη δύναμη της Εκκλησίας, τη δύναμη της ορθόδοξης πίστης. Αθεος μπορεί να δηλώνει κι έτσι να συμπεριφέρεται ο ηγέτης ενός μικρού κόμματος. Ο ηγέτης ενός κόμματος εξουσίας, ποτέ.

Ελάχιστα ενδιαφέρει αν ο οποιοσδήποτε πολιτικός βιώνει το θρησκευτικό συναίσθημα όταν ανάβει το κερί του ή όταν φιλάει το χέρι του ιερωμένου. Αυτό που μετράει είναι η εικόνα η οποία συμβολίζει την τεράστια ισχύ της Εκκλησίας. Είναι γνωστό πως όποιος τα έβαλε μαζί της ηττήθηκε. Και αυτό δεν αποτελεί μια αξιολογική κρίση, αλλά μια διαπίστωση.  

Γιατί συμβαίνει αυτό;  

Διότι η θρησκευτική συνείδηση, τα ήθη και τα έθιμα που την ακολουθούν, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εθνικής μας συνείδησης. Κάτι το οποίο ουδείς πολιτικός μπορεί να το παραβλέψει.

Δεν ήταν τυχαίο που στη Δυτική Ευρώπη, από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, όταν άρχισε να διαμορφώνεται το ρεύμα του ευρωκομμουνισμού, ξεκίνησε ένας δημόσιος διάλογος μεταξύ μαρξιστών και διανοουμένων της Καθολικής Εκκλησίας για να βρεθούν οι κοινοί τόποι που υπήρχαν τότε στα δύο μεγάλα ρεύματα της δυτικής σκέψης. Ο ιδρυτικός αντικληρικαλισμός της Αριστεράς αποτελούσε πλέον παρελθόν και επάνω σε αυτό το δεδομένο οικοδομήθηκε ο «ιστορικός συμβιβασμός» του Ενρίκο Μπερλινγκουέρ.

Στην Ελλάδα, την Αριστερά ποτέ δεν τη διέκρινε κάποια εχθρότητα προς την Εκκλησία. Ακόμη και στις δύσκολες εποχές υπήρχε μια πολύ προσεκτική αντιμετώπιση, γιατί γνώριζαν οι ηγέτες της πόσο δεμένη ήταν η Ορθοδοξία με τον απλό πολίτη. Φυσικά υπήρξαν και εξαιρέσεις, αλλά ήταν «εκτός γραμμής».  

Σήμερα, αν δεχτούμε πως η Ριζοσπαστική Αριστερά έχει ξεπεράσει τον αντισυστημισμό της, είναι απολύτως φυσιολογικό στελέχη της να συμμετέχουν σε όλες τις θρησκευτικές εκδηλώσεις, καθώς εκεί συναντούν έναν κόσμο με τον οποίον θέλουν να αποκαταστήσουν επαφή. Γιατί, σε τελική ανάλυση, ένα κόμμα εξουσίας δεν μπορεί να περιχαρακώνεται εξαιτίας παρωχημένων ιδεολογημάτων.  

Αυτό το έχει αντιληφθεί ο Αλ. Τσίπρας και...

 

 ανάβει κεριά, πετάει κανάτια, τσουγκρίζει αυγά, λέει το «Αληθώς Ανέστη».