ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Τρυφερό αρνάκι με καρδιά λύκου (και μια ωραία πεταλούδα)

 

Γράφει ο ΜΑΝΟΣ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΣ

πολάκης (ο) =  κατοικίδιο πτηνό που εκτρέφεται για το κρέας και τα αυγά του «ο Γιώργος έχει δικούς του πολάκηδες και κάθε μέρα τρώει φρέσκα αυγουλάκια».
    αυτός που προσποιείται τον γενναίο ενώ στην πραγματικότητα είναι δειλός «ο Παυλής είναι τόσο πολάκης που όταν απείλησε να φύγει και του είπα να πάει στο καλό, έπεσε στα πόδια μου παρακαλώντας με να μην τον διώξω».
    λογάς, φαφλατάς «επειδή ο Νίκος είναι λίγο πολάκης, από όσα ακούς να πιστεύεις το ένα δέκατο»

Οπως συχνά συμβαίνει με αυτούς που λένε μεγάλα λόγια με τον ρυθμό που αναπνέουν, ο σύντροφος Πολάκης, ο αψύς Κρητικός, αναγκάστηκε να βάλει την ουρά κάτω από τα σκέλια και να κάνει γαργάρα την «απειλή» του να μην κατέβει ως υποψήφιος στις εκλογές.

Το μόνο που χρειάστηκε ήταν ένα «καλή τύχη στη ζωή έξω από το μαντρί» προκειμένου ο άγριος λύκος να μεταμορφωθεί σε τρυφερό αρνάκι.

Επειδή βέβαια το εν λόγω αρνάκι έχει την καρδιά λύκου, σύντομα θα βγάλει την ουρά από τα σκέλια και θα ξαναμουγκρίσει εκεί που μουγκρίζουν όλοι σαν κι αυτόν: όπου τους παίρνει.

Εκεί που δεν τους παίρνει να πουλήσουν μαγκιά, θα πουλάνε τους φίλους και τους συντρόφους και τέλος πάντων όποιον υπήρξε αρκετά αφελής ώστε να μην καταλαβαίνει ότι οι άνθρωποι σαν τον Πολάκη αριστεροί είναι, δεν είναι τίποτα κορόιδα.

Καθόλου δεν αποκλείω να γίνει απόπειρα το μάζεμα του συντρόφου Πολάκη να πωληθεί ως διαφοροποίηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ από τον ηρωικό (στα λόγια, αλλά κι αυτό δεν είναι λίγο) βουλευτή Χανίων. Ομως δεν φαντάζομαι κανείς να αγοράσει.

Ολοι ξέρουμε ότι ο Πολάκης είναι κάτι παραπάνω από μεγαλοστέλεχος τους ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η ενσάρκωση του ήθους και του ύφους του κόμματος. Και μπορεί καμιά φορά να θυμώνουμε με τον εαυτό μας, αλλά δεν μπορούμε να τον απαρνηθούμε.
 

Μια ωραία πεταλούδα:

Χρειάστηκαν μόνο δύο μήνες προκειμένου η βουλευτής Αδαμοπούλου να φύγει από το ΜέΡΑ25 για να ενταχθεί στον ΣΥΡΙΖΑ και μετά να φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ για να μην ενταχθεί (προς το παρόν) πουθενά.

Πράγμα που με κάνει να αναγνωρίσω το ταλέντο του ανθρώπου-παγόνι (κατά κόσμον Γιάνη Βαρουφάκη) να διαλέγει συνεργάτες που, όπως και ο ίδιος, προσφέρουν το χαμόγελο στην γκρίζα σκηνή της πολιτικής.